Όταν ο Βενιζέλος ήθελε βομβαρδισμό του Άσαντ ενώ ο ΟΗΕ ήταν επιφυλακτικός

Ανήμερα της εθνικής μας εορτής όμως, αξίζει να θυμηθεί κανείς και τον καιρό εκείνο που ο Ευάγγελος Βενιζέλος γινόταν ο καλύτερος πρεσβευτής των συμφερόντων των… ΗΠΑ και της ΕΕ, ζητώντας τον βομβαρδισμό του Άσαντ στη Συρία, ενώ ακόμα και ο ΟΗΕ ήταν διστακτικός.
Αξίζει να θυμίσουμε επίσης ότι την εποχη εκείνη ο Άσαντ ηταν αντιμέτωπος όχι μονο με αντιφρονούντες αλλα και με τον ISIS τον οποιο θα ενίσχυαν οι βομβαρδισμοί.
Ο πολιτικός ανήρ που η επιστολή του Νίκου Σηφουνάκη προς την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη, κάνει λόγο για μυστική συνάντηση του με τον Βγενόπουλο, το 2013 ως υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του, στο πρακτορείο Reuters, τασσόταν υπέρ «μιας διεθνούς απάντησης» στη Δαμασκό, λόγω της χρήσης χημικών όπλων, «στο όνομα της νομιμότητας και στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας τον Αύγουστο του 2013, ο Βενιζέλος τόνιζε μεταξύ άλλων,
«Εχουμε καταδικάσει με πολύ καθαρό και απερίφραστο τρόπο τη χρήση χημικών όπλων, που είναι απάνθρωπη, που είναι ένα ειδεχθές έγκλημα, που παραβιάζει, προφανώς, αυστηρούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και άρα πρέπει να υπάρξει μια διεθνής απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σημειώνοντας παράλληλα πως «αυτή είναι μία θέση που την υποστηρίζουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φυσικά και η Ελλάδα».
Παράλληλα, υπογράμμιζε -διαχωρίζοντας τα δύο ζητήματα- πως στόχος πρέπει να είναι η «διαφύλαξη της πολιτικής διαδικασίας» στη Συρία, ώστε να επιτευχθεί «μια οριστική και βιώσιμη λύση» ανεξάρτητα από αυτό που αφορά την «καθαρή απάντηση στο θέμα των χημικών όπλων».
Την ώρα όμως που η ελληνική κυβέρνηση δια του Βενιζέλου λάμβανε ως δεδομένη τη χρήση χημικών όπλων, ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν ζητούσε πίστωση χρόνου, προτού αποφασιζόταν η όποια διεθνής παρέμβαση κατά της Συρίας, προκειμένου να ολοκληρωνόταν η αποστολή των επιθεωρητών, να γινόταν η επιστημονική ανάλυση των ευρημάτων και να διαπιστωνόταν εάν πράγματι ευσταθούσαν οι καταγγελίες που είχαν διατυπωθεί εις βάρος του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασαντ.