Το ‘χουμε ξαναγράψει πολλάκις ότι η Ελλάδα παράγει περισσότερους αριστερούς απ’ όσους μπορεί να ανακυκλώσει η κοινωνία χωρίς να καταρρεύσει. Αυτός είναι και ο λόγος που ο κάθε πικραμένος που θέλει να προσελκύσει πελατεία στο συνδικαλισμό, την πολιτική ή την πίστα (για να οικονομήσει) πουλάει… αριστεριλίκι.
Δεν θα περίμενε κανείς από μια αοιδό να γνωρίζει πως το να δηλώνεις τροτσκιστής και να ψηφίζεις το ΚΚ είναι σαν να δηλώνεις χορτοφάγος και να παραγγέλνεις κρέας. Ως γνωστόν το ΚΚ είναι σταλινικό και ο Στάλιν κυνήγησε τον Τρότσκι μέχρι την άκρη του κόσμου και κατάφερε να βάλει κάποιον να τον δολοφονήσει με μια αξίνα στο Μεξικό. Νωρίτερα ο Λέον Τρότσκι είχε περάσει από λεπίδι τους αναρχικούς της Κροστάνδης στα πλαίσια της επίλυσης των διαφορών μεταξύ των διάφορων ρευμάτων της επαναστατικής αριστεράς. Επίσης στον ισπανικό εμφύλιο οι κομμουνιστικές ταξιαρχίες που εξοπλίζονταν από τη Μόσχα ασχολήθηκαν περισσότερο με την εξόντωση των τροτσκιστών του POUM και των αναρχικών της CNT που είχαν οπλαρχηγό τον Μποναβεντούρα Ντουρούτι…
Η ρίζα του προβλήματος της αριστεράς είναι η ίδια με αυτή όλων των φανατικών θρησκειών. Θεωρούν πως κατέχουν μια μοναδική αλήθεια την οποία οφείλουν να επιβάλλουν έστω και δια της βίας σε όλους τους άλλους, για το καλό τους.
«Η 17η Νοέμβρη σκότωνε μεν αλλά το έκανε με κίνητρο κάποιο ανθρωπιστικό ιδανικό” είχε τολμήσει να ισχυριστεί από το ιερό βήμα του κοινοβουλίου κάποιος…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής αριστεράς πηγάζει από την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της ευημερίας που έχει δημιουργήσει η έστω και με δανεικά ευημερία που εξασφάλισε ο δυτικός καπιταλισμός ακόμη και σε μια τελευταία επαρχία της Δύσης όπως η Ελλάδα.
Αν είχε νικήσει η αριστερά στον εμφύλιο και είχαμε ζήσει σαν στην Αλβανία του Χότζα, τη Βουλγαρία του Ζίβκοφ ή τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, η αριστερίζουσα γενιά της μεταπολίτευσης θα ήταν μερικούς πόντους κοντύτερη σε ύψος λόγω της ανεπαρκούς συγκριτικά διατροφής.
Οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε την πρώτη γενιά Αλβανών που έφτανε στη χώρα τα πρώτα χρόνια της κατάρρευσης της σοβιετίας, ενώ φυλετικά είμαστε στην ίδια κατηγορία ήταν κοντύτεροι και τραγικά λιπόσαρκοι λόγω υποσιτισμού.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα ακόμη μεταξύ των πολιτών της Βόρειας και της Νότιας Κορέας.
Παρά την τρανταχτή πλέον αποτυχία του αριστερού εγχειρήματος μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ υπάρχουν ακόμη αρκετοί Έλληνες που ονειρεύονται να πάρουν τα βουνά για χάρη μιας κομμουνιστικής επανάστασης. Προφανώς και η τρέλα δεν πάει στα βουνά…
Προφανώς η κατάσταση αυτή εκτός της πολιτικής και οικονομικής επιστήμης άπτεται και της ψυχολογίας. Το γεγονός πως η άκρα δεξιά βρίσκει ευήκοα ώτα στις φτωχογειτονιές και η άκρα αριστερά στις μεσοαστικές συνοικίες ίσως οφείλεται στο αίσθημα ενοχής μιας γενιάς που νομίζει πως δεν χρειάζεται να φροντίσει για το μέλλον της γιατί οι γονείς έχουν πιάσει το ταύρο της ευημερίας από τα κέρατα…
Το νυχτερινό κέντρο στο οποίο βγάζει το «μεροκάματο” η τροτσκίστρια αοιδός ( ή έστω που νομίζει καθώς οι τροτσκιστές στην Ελλάδα δεν είναι παραπάνω από 500-1.000 άτομα) χρεώνει τη φιάλη του καπιταλιστικού ουίσκι περί τα 150- 200 Ευρώ, όσα δηλ. κερδίζει ένας μηχανικός ή ένας γιατρός στην Κούβα σε ένα χρόνο.
Οι τροτσκιστές υπό τον Παντελή Πουλιόπουλο την περίοδο της Κατοχής δεν βγήκαν στο Βουνό όπως οι άλλοι κομμουνιστές. Θεωρούσαν την εθνική αντίσταση αντιδραστική υπόθεση καθώς πίστευαν στην κατάργηση του έθνους και τη διαρκή παγκόσμια επανάσταση…»Όλη η δράση του ΕΑΜ στην Ελλάδα ήταν βαθιά αντιδραστική» αποφαινόταν. (σ.σ. Α. Στίνας, Αναμνήσεις, Αθήνα 1985, σελ. 386).
Προφανώς όποιος ονειρεύεται να βγει στο βουνό για τον τρίτο γύρο του αντάρτικου στην Ελλάδα και δηλώνει τροτσκιστής δεν ξέρει τι του γίνεται. Το να μην ξέρεις τι σου γίνεται δεν είναι έγκλημα… Πρόβλημα δημιουργείται όταν ο οικονομικός, πολιτικός και εν γένει λειτουργικός αναλφαβητισμός αποκτά μαζικές διαστάσεις και επιβάλει πολιτικές και οικονομικές επιλογές.
Το σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο της μέχρι αυτοεξευτελισμού άγνοιας είναι γενικότερο… Γνωστή ευρωβουλευτής που έχει υποστηρίξει την έξοδο από την Ε.Ε. και το Ευρώ για να κηρύξουμε τη δημιουργία κομμουνιστικού κράτους όπως η Αλβανία του Χότζα, δυσανασχετούσε πριν λίγες μέρες γιατί μετά τη Γερμανία και το Βέλγιο περνά τους Έλληνες από έλεγχο στα αεροδρόμια καίτοι η Ελλάδα είναι χώρα της Σέγκεν. Το ίδιο και έτερος Ευρωβουλευτής αντιμνημονιακός και ευρωσκεπτικιστής που δεν έχει αντίρρηση να εισπράττει το μισθό του σε Ευρώ.
Δυο τινά συμβαίνουν… Είτε, οι παραπάνω όταν ζητάνε την έξοδο από το Ευρώ και την Ε.Ε. μας δουλεύουν κανονικά με στόχο να κερδίζουν το ψωμί τους στις Βρυξέλλες, (τα νυχτερινά κέντρα κλπ) είτε πρόκειται περί ηλιθίων που νομίζουν πως μπορεί να βγούμε από την Ε.Ε. και το Ευρώ και να μην υπάρχει έλεγχος των διαβατηρίων στα σύνορα ή οι Έλληνες να επισκέπτονται τις χώρες της Ε.Ε. χωρίς βίζα… Νομίζω πως συμβαίνουν και τα δύο.
Ο κόσμος στη Δύση μετά από δεκαετίες υπερβολικής ευημερίας και ασφάλειας έχει χάσει το μέτρο και τα θεωρεί όλα δεδομένα. Όσα περισσότερα αποκτούν χωρίς κόπο οι άνθρωποι τόσα περισσότερα θέλουν. Οι άνθρωποι σε περιόδους ευημερίας μετατρέπονται σε έναν κουβά χωρίς πάτο. Ακόμη και έναν ωκεανό αν ρίξεις μέσα σε γεμίζει…
Στην Ευρώπη ο καθένας μπορεί να λέει και να γράφει ό,τι θέλει. Μπορεί να επιλέγει ποιος θα τον κυβερνήσει και ακόμη να πλαγιάζει με όποιον και όποτε θέλει ασχέτως γάμου, φύλου, θρησκείας, ύψους ή βάρους…
Στην Ε.Ε. κάποιος μπορεί να εργάζεται και να ζει σε όποιο σημείο της ηπείρου θέλει χωρίς βίζες και άδειες κλπ. Στην Κούβα π.χ. αν μένεις στο Σιεν Φουέγκος και θέλεις να επισκεφτείς τη Σάντα Κλάρα μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα χρειάζεσαι ειδική άδεια… Για να επισκεφτείς την Αβάνα πρέπει να έχεις μεγάλο «δόντι”…
Στην Ευρώπη και τη Δύση γενικότερα υπάρχουν νέες που επιλέγουν να γίνουν σκλάβες του σεξ για τους μαχητές του ισλαμικού κράτους, χωρίς να τρομάζουν πως υπάρχουν ισλαμικές κοινωνίες που εφαρμόζουν ακόμη και σήμερα την κλειτοριδεκτομή…
Το υπαρξιακό κενό της καταναλωτικής κοινωνίας προβάλλεται σαν ερμηνεία από τους ειδικούς.
Είναι προφανές πως δεν πρόκειται μόνο για κάποια «χαζοβιόλα” που θέλει να πάρει τα βουνά από πλήξη της άνετης και ασφαλούς ζωής.
Πρόκειται για συμπτώματα σήψης μιας κοινωνίας που έχει λύσει τις περισσότερες από τις βασικές της ανάγκες και τον πολιτισμικό αναλφαβητισμό κάποιου που αγνοεί τα βασικά συστατικά εννοιών όπως επανάσταση και ελευθερία…
Επαναστάτης είναι όποιος κινείται κόντρα στο ρεύμα και τις κοινώς αποδεκτές φενάκες της εποχής του…
Επαναστάτης π.χ. ήταν ο Φαραώ Ακενατόν ο οποίος τα έβαλε με το ιερατείο της αρχαίας Αιγύπτου και επέβαλε τη λατρεία ενός νέου θεού έξω στο φως και στα σκοτάδια όπως λατρεύονταν δι’ αντιπροσώπων οι παλιοί…
Επαναστάτης ήταν ο Κοπέρνικος που πήγε κόντρα στην επικρατούσα θεώρηση της εποχής που ήθελε τη Γη στο κέντρο του σύμπαντος. Όταν οι άνθρωποι το αντελήφθησαν αυτό άλλαξε η οπτική γωνία από την οποία έβλεπαν πολλά πράγματα και στην κοινωνία και την πολιτική.
Επαναστάτης ήταν ο Αλβέρτος Αϊνσταιν που διατύπωσε μια επαναστατική οπτική για το πως λειτουργεί το σύμπαν ενώ τον αμφισβητούσε όλο το επιστημονικό κατεστημένο της εποχής του.
Επαναστάτης που άλλαξε τη ζωή μας μας για πάντα ήταν ο Στιβ Τζομπς που είδε πρώτος τη δυνητική χρήση του προσωπικού υπολογιστή σε απαραίτητο εργαλείο για εργασία, ψυχαγωγία και μόρφωση…
Ο μεγαλύτερος επαναστάτης όλων των εποχών ήταν ο Διογένης ο Κυνικός που έκανε πράξη την ακραία του άποψη για την απελευθέρωση από την τυραννία της εξάρτησης από τις υλικές ανέσεις.
Επαναστάτης είναι ο Ελον Μασκ που σχεδιάζει να αλλάξει την αυτοκίνηση, το ενεργειακό μοντέλο του πολιτισμού μας και να στείλει τους πρώτους ανθρώπους στον Άρη.
Επαναστάτης ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος που απάλλαξε τους χριστιανούς από την εκμετάλλευση με τα συγχωροχάρτια του ιερατείου και συνέβαλε στη διάδοση του αλφαβητισμού όταν μοναδικό βιβλίο ήταν η Βίβλος.
Ο Μουσολίνι, ο Λένιν, ο Τρότσκι, ο Χίτλερ και ο Τσε Γκεβάρα ποια συνεισφορά είχαν στη βελτίωση των υλικών και πνευματικών συνθηκών της ανθρωπότητας;
Το μόνο που πέτυχαν ήταν να ανατρέψουν κάποιο απολυταρχικό σύστημα εκμετάλλευσης και να το αντικαταστήσουν με κάποιο άλλο, συνήθως χειρότερο…
Διαχρονικά η ιστορία των ανθρώπινων πολιτισμών καταγράφει κινήσεις του εκκρεμούς μεταξύ περιόδων διαφωτισμού και σκοταδισμού. Η ευκολία με την οποία πολλαπλασιάζονται οι θεωρίες συνωμοσίας, οι ψεκασμένοι σε συνδυασμό με την άνοδο του εθνολαϊκισμού και την αναζωπύρωση της άκρας δεξιάς και αριστεράς καταδεικνύουν πως κινούμαστε προς μια νέα περίοδο σκοταδισμού, μισαλλοδοξίας και αμφισβήτησης της προόδου.
Δεν είναι διόλου τυχαίο που πριν από λίγες μέρες ζήτησαν από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης να αποσύρει πίνακες Γάλλου ζωγράφου σαν άσεμνες…
Ναι, το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού όπως αστόχως έγραφε ο Λένιν, ο «χαζοβιολισμός” μοιάζει με το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.