Στον ελληνικό λαό, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης Ιστορίας του σε καθεστώς εξάρτησης ή και άτυπου προτεκτοράτου, είναι λογικό να φαίνεται δύσκολη η αποχώρηση από τις δυτικές ολοκληρώσεις, δηλαδή την Ευρωζώνη, την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ κ.λπ. όσο κι αν γίνεται αντιληπτό ότι αυτές λειτουργούν ως πολλαπλασιαστής ισχύος για τις μεγάλες δυνάμεις, ενώ παράλληλα αποτελούν μηχανισμό ελέγχου και αποικιοποίησης των περιφερειακών χωρών-μελών.
Ένα σημαντικό μέρος του αριστερού τμήματος του πολιτικού σκηνικού είναι φορέας των ίδιων δισταγμών, μόνο που τους επενδύει με «ριζοσπαστικά» ευχολόγια περί αποχώρησης από την Ευρωζώνη ή την Ε.Ε. μόλις αυτή… διαλυθεί ή όταν θα γίνει … σοσιαλιστική επανάσταση, όταν δηλαδή δεν θα υπάρχει καπιταλισμός, οπότε δεν θα υπάρχουν και οι συστημικές επιλογές του. Ένα άλλο τμήμα της Αριστερός δείχνει να μην κατανοεί ότι η αποδέσμευση από την Ευρωζώνη με παραμονή όμως στην Ε.Ε., θα προσφέρει βέβαια μια πρόσκαιρη ανακούφιση αλλά μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει στην ίδια κατάσταση, αφού δεν θα αλλάξει το -επιθετικά νεοφιλελεύθερο- κανονιστικό πλαίσιο που διέπει την ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.