Του ΚΩΣΤΑ ΗΣΥΧΟΥ*
Το 2001 μετά την γνωστή σε όλους μας σκηνή του ελικοπτέρου από την «Κάσα Ροσάδα» που φυγάδευε τον τότε πρόεδρο της χώρας και την κυβέρνηση του Φερνάντο ντε λα Ρούα, η Αργεντινή είχε ένα εξωτερικό χρέος που ξεπερνούσε τα 93 δισ. δολάρια.
Η μονή εφικτή λύση εκείνη την περίοδο, που θα διαφύλαττε την εθνική κυριαρχία της χώρας αλλά και την αξιοπρέπεια του λαού της, ήταν η στάση πληρωμών έναντι των δανειστών. Ακολούθησε η απόφαση του αείμνηστου Πρόεδρου Νέστωρ Κίρχνερ να προτείνει κούρεμα της τάξης του 65,93%. Το 93% των δανειστών δεχτήκαν το κούρεμα, ενώ το υπόλοιπο 7% πούλησε τα δάνεια σεαμερικάνικα hedge funds, που τα αγόρασαν στο 10% της άξιας τους! Έτσι διατήρησαν το δικαίωμα, κάποια στιγμή, να εισπράξουν το 100% από την Αργεντινή με όλα τα «νόμιμα» τοκοχρεολύσια.
Μια «καθαρή δουλειά» η οποία σήμερα στη χώρα μας και στους κύκλους των δανειστών αποκαλείται “business as usual”, αφού τα δάνεια των Ελληνικών τραπεζών έχουν κτυπήσει «κόκκινο» προ πολλού. Ταυτόχρονα την περίοδο που διανύουμε, οι ίδιες οι τράπεζες, πωλούν σε εξευτελιστικές τιμέςανείσπρακτα δάνεια σε «όρνεα» (συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που αξιοποιούν "φιλικό" προς αυτές ξένο δικαστικό δίκαιο, που σήμερα ισχύει στην χώρα μας) διαβλέποντας στην Ελλάδα, την κατάλληλη στιγμή, να προχωρήσουν σε μια ληστρική επιδρομή έναντι των δανειζομένων στην Ελλάδα(ιδιωτικό χρέος) με όρους αποικιοκρατίας έξω από το Ελληνικό δίκαιο, γεγονός που θα επέφερε τεράστια υπερκέρδη, έξω από κάθε διεθνές και εθνικό, ηθικό και δικαστικό δίκαιο.
Η Αργεντινή έχει μια πολυμελή ομάδα αμερικανών δικηγόρων που μάχεται ενάντια στην απόφαση τωνΑμερικανικών δικαστηρίων που προβλέπει την άμεση πληρωμή 1,5 δισ. δολαρίων στα συγκεκριμένα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, απόφαση που η κυβέρνηση της Αργεντινής αρνείται να υλοποιήσει, ενώ επιμένει σε εξωδικαστική διευθέτηση, όπου σε τρεις μέρες από σήμερα λήγει η δυνατότητα που της παρέχει η δικαστική απόφαση. Το καλύτερο δικαστικό σενάριο για την κυβέρνηση της Αργεντινής θα ήταν να ροκανίσει τον χρόνο μέχρι το τέλος του 2014, ώστε να μην ενεργοποιηθούν οι ρήτρες.
Ο 83χρονος υπερσυντηρητικός αμερικανός δικαστής, Τόμας Γκριέσα, που δικαίωσε τα funds είναι ανένδοτος: πρώτα θα πληρωθούν αυτοί και μετά όλοι οι άλλοι δανειστές που εδώ και χρόνια τα έχουν βρει με το Μπουένος Άιρες και αποπληρώνονται τακτικά στα ήδη «κουρεμένα» ποσά.
Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ «ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΣΣΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΤΗΣ»
Η τελευταία επίσκεψη του Πρόεδρου της Κίνας ενίσχυσε και ενεργοποίησε την διμερή σχέση της χώρας με την Κίνα, όπου έλαβε δάνειο της τάξης των 6,5 δισ. δολαρίων για την κατασκευή υδροηλεκτρικών,μονάδων ενέργειας και άλλων ενεργειακών υποδομών. Την ίδια εξωτερική πολιτική ακολουθεί έναντι της Ρωσίας σε πρόσφατη διμερή συμφωνία, προσβλέποντας στην αύξηση των εμπορικών της συναλλαγών με στόχο να αυξηθούν κατά 150% τα επόμενα πέντε χρόνια. Ο γεωπολιτικός και οικονομικός χαρακτήρας της χώρας αλλάζει ραγδαία, ενώ στο εσωτερικό τα πανίσχυρα μήντια (Grupo Clarin), αντιστέκονται στις νομοθετικές πρωτοβουλίες της χώρας για εκδημοκρατισμό των ΜΜΕ.
Ταυτόχρονα, η Αργεντινή δέχτηκε την πρόταση της Ρωσίας, Βραζιλίας, Κίνας, Ν. Αφρικής και Ινδίας, να αρχίσει διαπραγματεύσεις για να εισέρθει στην ομάδα των BRICS, το επόμενο εξάμηνο. Μια έντονη γεωπολιτική και οικονομική δραστηριότητα λαμβάνει χώρα, την στιγμή που η Δύση, σφίγγει τον κλοιό γύρο από την οικονομία της Αργεντινής. Η οικονομική ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας με τεράστια προβλήματα ( υψηλός πληθωρισμός) αλλά και ορατά θετικά αποτελέσματα στον τομέα των εξαγωγών (αγροτική οικονομία, νέες τεχνολογίες, δημόσια υγεία και παιδεία, δημόσια εθνική φαρμακοβιομηχανία, συνεταιριστική οικονομία, οικονομική αποκέντρωση, κοινωνικές πολιτικές) και την δραματική μείωση της ανεργίας από 31% το 2001 στο 5,6% σήμερα, μετά από δέκα χρόνια, επέφερε συναλλαγματικά αποθέματα που ξεπερνούν τα 29 δις. δολάρια, γεγονός από άνοιξε την «όρεξη των ορνέων» για άμεση είσπραξη δάνειων που είχαν αγοράσει σε εξευτελιστικές τιμές, όπως προαναφέραμε , τα τελευταία χρόνια.
Ενώ μια άκρως σύνθετη κοινωνική και πολιτική διαδικασία εξελίσσετε στη χώρα, με αρκετά ρίσκα αλλά και τεράστιες ευκαιρίες απεμπλοκής της Αργεντινής από τα γνωστά δυτικά εργαλεία πολιτικού και οικονομικού ελέγχου (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, λέσχη του Παρισιού, κ.λπ.) η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση καλλιεργεί την «μηντιακή τρομοκρατία» και την απόλυτη ειδησεογραφική διαστρέβλωση, με το γνωστό προεκλογικό και μετεκλογικό σύνθημα: «θα γίνουμε Αργεντινή», λειτουργώντας έτσι ως ουσιαστικό φερέφωνο των δανειστών, που δεν θα ήθελαν άλλα παραδείγματα τύπου Αργεντινής,Βενεζουέλας, Ισημερινού, Βραζιλίας, κ.λπ., στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη, χώρες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που εδώ και δεκαετίες έχουν μειώσει δραματικά ή έχουν σπάσει δεσμά οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης από τα γνωστά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Την ίδια στιγμή σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στις διπλωματικές σχέσεις της Ελλάδας με σειρά χωρών από την Λ. Αμερική έχουν λάβει χώρα αφού ο πολιτικός ρατσισμός έναντι λαών, χωρών και κυβερνήσεων που επιλέγουν δρόμους πολιτικής χειραφέτησης εντείνετε. Τα γνωστά «παπαγαλάκια», είτε κυβερνητικοί εκπρόσωποι, κάποια λαλίστατη «τηλεπερσόνα», είτε υπουργοί έχουν δεχθεί δριμεία κριτική από διπλωματικές αποστολές στην Αθήνα. Η πολιτική και ιστορική άγνοια και ο επικοινωνιακός βερμπαλισμός δεν έχουν τελειωμό. Αντί κάνεις να μελετά διεθνείς εμπειρίες, να τις προσαρμόζει στην δική του πολιτική, οικονομική και γεωπολιτική πραγματικότητα, να αποκτά στοιχεία πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και οικονομικό προοδευτικό ριζοσπαστισμό, η σημερινή κυβέρνηση επέλεξε την απόλυτη κατρακύλα, ούτε καν την τεκμηριωμένη αντιπαράθεση επιχειρημάτων, επέλεξε μια ανιστόρητη ψυχροπολεμική λογική, έναντι των συγκεκριμένων χωρών, ζημιώνοντας ακόμα και διαχρονικές παραδοσιακές καλές διπλωματικές σχέσεις που είχαμε με μια σειρά από χώρες στην Λ. Αμερική, από την εποχή που ιστορικά η χώρα μας κατάκτησετην ελευθερία της το 1821. Κρίμα.
Όσο γρηγορότερα φύγουν τόση λιγότερη ζημιά θα προκαλέσουν σε όλα τα πεδία της πολιτικής,οικονομικής και πολιτισμικής μας ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.