ΕΝΦΙΑ και θρύψαλα
Ηζημιά που έπαθε η κυβέρνηση με τον ΕΝΦΙΑ δεν έχει αποτυπωθεί ακόμη σε κάποια δημοσκόπηση. Η αίσθηση που υπάρχει, πάντως, είναι ότι υπήρξαν σημαντικές απώλειες, και μάλιστα μέσα στον σκληρό πυρήνα των οπαδών της! Όταν κάποιος χάνει τους παραδοσιακούς του φίλους, κάτι έχει κάνει λάθος!
Το έχουμε πει πολλές φορές από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση Σαμαρά δέχτηκε...
Το έχουμε πει πολλές φορές από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση Σαμαρά δέχτηκε...
τις πολιτικές και τις πρακτικές της ομάδας Στουρνάρα. Ο δρόμος της άγριας φορολογίας της μεσαίας τάξης θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα στο σημείο που είμαστε σήμερα: Η μεσαία τάξη έχει εξαντληθεί οικονομικά και ταυτόχρονα νιώθει προδομένη από τους πολιτικούς της εκπροσώπους!
Το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στις σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης και εκλογικού σώματος είναι μεγάλο και δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα. Όταν κάποιος έχει κληθεί να πληρώσει σε μία χρονιά μαζεμένους φόρους τεσσάρων ετών και έρχεται «καπάκι» και ο ΕΝΦΙΑ με τα τόσα λάθη, νιώθει ότι δεν έχει πλέον κάτι άλλο να περιμένει. Είναι η χαριστική βολή.
Οι κρατικοδίαιτοι σύμβουλοι του υπουργείου πήραν το θέμα ελαφρά. Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα τους υπηρετώντας τον σοσιαλισμό, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από εκείνους. Η κυβέρνηση όφειλε να δει το πρόβλημα εγκαίρως και κυρίως να μην εμπιστευτεί το υπουργείο Οικονομίας στα χέρια των ανθρώπων που το εμπιστεύτηκε.
Είναι πλέον αργά για δάκρυα. Το μόνο που ίσως θα μπορούσε να γίνει θα ήταν μία μείωση των αντικειμενικών τιμών σύντομα. Έτσι ώστε να δείξουν στον κόσμο ότι καταλαβαίνουν, ότι συμπάσχουν. Κι όχι να ανακοινώνουν ότι οι νέες αντικειμενικές θα ισχύσουν το... 2016! Δεν φτάνει που καλείται κάποιος να πληρώσει φόρο κατοχής, νιώθει την ίδια στιγμή να τον κοροϊδεύουν.
Ένα μεγάλο μέρος των ιδιοκτητών ακινήτων δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τα εξωφρενικά χαράτσια. Το πιο άθλιο είναι ότι αυτό το γνώριζαν εκείνοι που αποφάσισαν! Επέβαλαν έναν εντελώς άδικο φόρο, ξέροντας ότι εξοστρακίζουν πολλούς ανθρώπους από το οικονομικό σύστημα, στέλνοντάς τους στην απόγνωση και την παραοικονομία. Το ήξεραν, το έβλεπαν καθημερινά στα έσοδα των εφοριών. Αλλά το έκαναν...
Ο ΕΝΦΙΑ δεν είναι ένας ανταποδοτικός φόρος, όπως σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Είναι ένας φόρος που σκοπό έχει να τιμωρήσει τους Έλληνες για την επιλογή τους να επενδύσουν σε ακίνητα και όχι στις γερμανικές, ολλανδικές και γαλλικές τράπεζες. Είναι ένας ληστρικός φόρος που οδηγεί μοιραία στη δήμευση των ακινήτων. Ο ΕΝΦΙΑ δεν στηρίζεται σε εισόδημα, αλλά είναι ένας αυθαίρετος νόμος, που αναφέρεται σε αυθαίρετες και εξωπραγματικές τιμές ακινήτων.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων είδαν μέσα στο καλοκαίρι τον εφιάλτη του ΕΝΦΙΑ με τα μάτια τους! Τώρα πια δεν τους φοβίζει κάτι! Ούτε το να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Τα σπίτια δεν τους τα πήραν οι κομμουνιστές. Τα πήραν εκείνοι που είχαν αναλάβει πολιτικά να υπερασπιστούν τα ιδεώδη της... ελεύθερης αγοράς.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 23ης Αυγούστου
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 23ης Αυγούστου
Φοβούμαι ότι δεν έχομε συνειδητοποιήσει αρκετά τι ακριβώς σημαίνει η παράδοση Εθνικής Κυριαρχίας που έχει αποφασίσει η Βουλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια παράνομη απόφαση, όμως εν ισχύει όσο οι δωσίλογοι αυτοί πολιτικοί άρχουν, πολιτικοί συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Παράδοση Εθνικής Κυριαρχίας σημαίνει ότι οι πολίτες χάσαμε τα πολιτικά μας δικαιώματα, ότι δεν υπάρχει πλέον κανείς θεσμός δημόσιου συμφέροντος σε ισχύ, ούτε Δικαιοσύνη (βλέπε ενδεικτικά αποφάσεις ΣτΕ κατά του Συντάγματος λόγω δήθεν δημοσίου συμφέροντος), ούτε Υγεία (βλέπε επιδεινούμενα χάλια ΕΟΠΥΥ), ούτε ιδιοκτησία (βλέπε δήμευση περιουσίας μέσω ΕΝΦΙΑ), ενδεικτικά τις δηλώσεις-σούργελο "εκ παραδρομής" του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, κτλ.
Μας αφαιρούν τα δικαιώματα λίγα λίγα, για κάποιους τυχερούς σε βαθμό ακόμη υποφερτό ή και ανυπόφορο για μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, φροντίζοντας παράλληλα με την νομιμοφάνεια που τους παρέχει η δήθεν αντιπολίτευση να πείθουν ακόμη μια μειοψηφία του 25% ότι οι διαδικασίες είναι νομότυπες και δημοκρατικές.
Μια αντιπολίτευση που αντί να τους παρέχει απλόχερα νομιμοφάνεια θα έπρεπε να έχει σύσσωμη αποχωρήσει της Βουλής από την στιγμή που έγινε το έγκλημα. Σχετικές οι αναλύσεις των καθηγητών Κοντογιώργη και Κασσιμάτη.
Πολλοί δημοκράτες αξιώνουμε την εφαρμογή κοινής λογικής προβαίνοντας σε διάφορες νομικές ενέργειες και ελπίζοντας στους Θεσμούς της Χώρας, αλλά κινδυνεύουμε να απογοητευτούμε και αδρανοποιηθούμε διότι όπως είναι φανερό από τα παραπάνω, σε καθεστώς κατοχής απλά, Θεσμοί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλέον.
Εάν δεν συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα την ζοφερή αυτή πραγματικότητα ανυπαρξίας Ελληνικού κράτους, θα είναι ίσως σύντομα αργά και το πιθανότερο σύντομα οι λέξεις ΚΥΠΡΟΣ και ΕΛΛΑΔΑ να μην υπάρχουν καν πλέον στους διεθνείς χάρτες