Ευάγγελος Βενιζέλος, Πολιτική επιστράτευση και απεργία, Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου, 1986, σελ. 726-734:
Η
επίταξη προσωπικών υπηρεσιών δεν συνδέεται με τον έλεγχο νομιμότητας
μιας απεργίας. Οι λόγοι αυτοί δεν είναι από τους προβλεπόμενους στο
άρθρο 22 παρ. 3 Συντάγματος και η επίκλησή τους θα καθιστούσε την
επίταξη προφανώς παράνομη. Μπορεί η απεργία ως factum να συνιστά λόγο
εφαρμογής του άρθρου 22 παρ. 3 εδ. β΄να συγκροτεί την αντικειμενική
υπόσταση των λόγων για τους οποίους είναι κατά το Σύνταγμα δυνατή η
επίταξη υπηρεσιών; Εδώ δεν μπορεί να γίνει λόγος ούτε για πόλεμο, ούτε
για επιστράτευση, ούτε για θεομηνία. Η απεργιακή κινητοποίηση αυτή
καθαυτή ως γεγονός δεν συνιστά...
καμιά από τις περιπτώσεις αυτές. Η επίταξη είναι μέσο προσανατολισμένο
σε τελείως διαφορετικό σκοπό. Το άρθρο 22 παρ. 3 εδ. β΄ δεν έρχεται να
πολλαπλασιάσει και να εντείνει τους περιορισμούς του απεργιακού
δικαιώματος, αλλά να εξυπηρετήσει μία διαφορετική τελεολογία - ακόμα και
όταν διασταυρώνεται με απεργιακές κινητοποιήσεις. [Στο ίδιο τεύχος
υπάρχουν και άρθρα για την αντισυνταγματικότητα της πολιτικής
επιστράτευσης των Β. Βασιλείου, Θ. Θεοδώρου, Α. Καρακατσάνη, Λ. Ντάσιου]
Από τον νομικό Μπάμπη Κουρουνδή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.