Τιμη Νι

Παρέχεται από το Investing.com

Αίγυπτος: τα διλήμματα και οι αντιφάσεις μιας εξέγερσης

Photo: Chris Hondros
Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που έχουν στη χώρα μας δεσμούς με τη χώρα του Νείλου. Δεν είναι μόνο η μακρόχρονη παρουσία Ελλήνων εκεί, ούτε και οι 50.000 Αιγύπτιοι που ζουν εδώ, δεν είναι καν οι πολιτιστικοί δεσμοί ούτε καν το γεγονός ότι η Αίγυπτος είναι η πιο κοντινή σε μάς χώρα της αφρικανικής ηπείρου. Οι παλιοί Αιγύπτιοι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους και δεν είναι Άραβες. Παρ’ όλα αυτά ο Νασσερ έκανε τον παναραβισμό στοιχείο της επίσημης κρατικής ιδεολογίας.
Ο Μουμπάρακ είναι η ακραία σαπισμένη απόληξη του μηχανισμού των στρατιωτικών που ανακήρυξε τον παναραβισμό σε στοιχείο της ιδεολογίας της χώρας. Ο Μουμπάρακ ήθελε να καταστήσει το γιό του, διάδοχό του σε μία χώρα που κυκλοφορούν απίθανες ιστορίες για τον πλουτισμό αυτού του γιού από ατυχείς επιχειρηματίες, που συμβλήθηκαν μαζί του.
Σε μία χώρα που μεγάλα τμήματα του πληθυσμού -η πλειοψηφία του- ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, όχι αυτής που λέμε εδώ, της πραγματικής, της απόλυτης φτώχειας, ο πλουτισμός της καθεστωτικής νομενκλατούρας αποτελούσε πρόκληση. Όποιος έχει πάει στο παλιό νεκροταφείο των Μαμελούκων του Καϊρου και έχει μιλήσει με τους ανθρώπους που ζουν μέσα στους τάφους –μερικοί τους ανεβάζουν σε 100.000 –ή στα προάστια της μητρόπολης με τους ανθρώπους που ζουν στις ανοιχτές χωματερές γνωρίζουν για ποιο πράγμα ακριβώς μιλώ. Οι πρώτες διαδηλώσεις στην αρχή της εβδομάδας είχαν σαν κεντρικό σύνθημά τους «Κάτω οι κλέφτες».
Η πτώση του Μουμπάρακ, όπως η πτώση του Σαντάμ, δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει αυτή τη μεγάλη χώρα σε ένα ανώτερο επίπεδο οργάνωσης της δημόσιας ζωής. Διότι η Αίγυπτος δεν είναι ένα πράγμα, η αραβική της ταυτότητα συνυπάρχει με την παλιά αιγυπτιακή και την αφρικανική κουλτούρα, οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι και η μικρή σχετικά μεσαία τάξη με το πιο οργανωμένο κίνημα πολιτικού Ισλάμ στη Μέση Ανατολή. Ο Μουμπάρακ και ο,τι 
είχε απομείνει από το κίνημα του Νάσσερ ήταν ένα σημείο ισορροπίας ανάμεσα σε αυτές τις πολλές ταυτότητες.

Η οικονομική κρίση και οι νέες εντάσεις που τροφοδότησε φαίνεται ότι ανέτρεψε αυτή την ισορροπία. Η άνοιξη των ΜΜΕ στη Μέση Ανατολή και το «Αλ Τζαζήρα», που προσπάθησε να φιμώσει το καθεστώς μαζί με το ίντερνετ και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, έδωσαν μια νέα αίσθηση κοινωνικής και πολιτικής κινητικότητας στον απολιθωμένο κόσμο των μηχανισμών του 82χρονου Μουμπάρακ. Αυτά όλα μαζί με τις εξελίξεις στην Τυνησία συνέβαλαν στην εκδήλωση της έκρηξης τώρα. Η κίνηση ωστόσο των πολιτών φαίνεται να μην είχε κανένα σχέδιο και η κοινωνική κινητικότητα μοιάζει να εκφυλίζεται-με τη βοήθεια του καθεστώτος-σε αναρχία.

Φίλοι τηλεφωνούν από το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια και λένε ότι φυλάνε τα σπίτια τους με τα όπλα που έχουν στα συρτάρια τους από τους δραπέτες των φυλακών που κατά –κύματα (τυχαία) βρίσκουν το δρόμο της ελευθερίας και στη συνέχεια της ασυδοσίας. Ορισμένοι, ακόμα λίγοι από αυτούς –εύχονται και πάλι το ισχυρό χέρι του Μουμπάρακ και των συνεργατών του. Οι πλούσιοι Αιγύπτιοι εν τω μεταξύ έχουν εγκαταλείψει τη χώρα με τα προσωπικά τους αεροπλάνα και έχουν καταφύγει στην ασφάλεια της Ευρώπης η των χωρών του κόλπου όπου έχουν τις καταθέσεις τους.
Το κίνημα διαμαρτυρίας δεν έχει στόχους, ούτε πρόγραμμα εκτός από μία επιγραφή που εμφανίζεται στους δρόμους του Καϊρου, της Αλεξάνδρειας, της Ισμαηιλίγιας: όχι στον Μουμπάρακ. Αλλά κάποιοι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι αυτό ίσως να μην είναι αρκετό για μία τόσο μεγάλη και τόσο σύνθετη χώρα, όπως η Αίγυπτος. Η εβδομάδα αυτή θα φέρει καθαρότητα ίσως όμως όχι αλλαγή στη χώρα ανάμεσα στην Ερυθρά και τη Λιβύη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.