Σε όλη την Ελλάδα, σε πόλεις, χωριά, γειτονιές, εργασιακούς χώρους και κλάδους με τις εκδηλώσεις γιορτασμού των 100 χρόνων του Κόμματός μας, ανοίγουμε τη συζήτηση τι είναι πραγματικά σήμερα το «σύγχρονο και νέο», προβάλλουμε την πρόταση διεξόδου του Κόμματός μας.
Αυτήν τη συζήτηση ανοίγουμε και με τη σημερινή εκδήλωση για το ρόλο της ΛΑΡΚΟ και την αξιοποίησή της προς όφελος των εργαζομένων, για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για την πρόταση του Κόμματός μας για την αξιοποίηση του μεταλλευτικού πλούτου της χώρας μας.
Γιατί η ΛΑΡΚΟ διαθέτει ένα απ' τα μεγαλύτερα κοιτάσματα και είναι μια απ' τις κύριες παραγωγικές πηγές νικελίου στην Ευρώπη.
Ενός μετάλλου απαραίτητου για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και γενικότερα αξιοποιήσιμου σε διάφορες μορφές για χρήσεις υψηλής τεχνολογίας.
Το νικέλιο της ΛΑΡΚΟ είναι χαρακτηριστική απόδειξη των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα στον τομέα των μεταλλικών ορυκτών και της εξόρυξης γενικότερα.
Αποδεικνύει πως η Ελλάδα δεν είναι ψωροκώσταινα.
Είναι αντικειμενικά μια πραγματικά πλούσια χώρα που μπορεί να καλύψει τις εγχώριες λαϊκές ανάγκες, που μπορεί να οδηγήσει το λαό μας να ζήσει καλύτερα.
Και το κύριο ερώτημα είναι:
- Γιατί σε μια χώρα τόσο πλούσια σε νικέλιο η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα είναι ανύπαρκτη;
- Γιατί σε μια χώρα τόσο πλούσια σε μεταλλικά ορυκτά η μεταλλοβιομηχανία δεν αναπτύσσεται για να καλύψει τις ανάγκες των εργαζομένων;
Η απάντηση βρίσκεται στις σημερινές σχέσεις παραγωγής, που εγκλωβίζουν και αναπτύσσουν τις παραγωγικές δυνάμεις με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.
Αυτό, το καπιταλιστικό κέρδος, είναι το βασικό εμπόδιο που οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Γι' αυτό προϋπόθεση για τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του νικελίου, του βωξίτη, του λιγνίτη, γενικότερα των ορυκτών πόρων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης.
Με εργατική εξουσία η οποία θα ξεριζώσει το καπιταλιστικό κέρδος, είτε του ιδιωτικού είτε του κρατικού μονοπωλίου, ως κίνητρο της παραγωγής.
Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός θα σημάνουν τεράστια άλματα
Θα κοινωνικοποιήσει το σύνολο των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και κάτω απ' τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας θα αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνάμεις με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
Εργοστάσια, μεταλλεία, ορυχεία, χωράφια, γη, όλος ο πλούτος θα βρίσκεται στα χέρια του εργαζόμενου λαού, ο οποίος θα μπορεί να αποφασίζει και να τον διαχειρίζεται με βάση τις ανάγκες του.
Στον κλάδο του Μετάλλου αυτό σημαίνει πως ορυχεία, μέσα μεταφοράς, εργοστάσια επεξεργασίας πρώτης ύλης, εργοστάσια Ενέργειας, εργοστάσια μεταλλουργικής επεξεργασίας και παραγωγής προϊόντων, ολόκληρη δηλαδή η αλυσίδα εξόρυξης, μεταφοράς, επεξεργασίας μεταλλικών προϊόντων, γίνεται κοινωνική ιδιοκτησία και βρίσκεται στα χέρια του εργατικού κράτους.
Ταυτόχρονα, δίπλα σ' αυτά, ο κλάδος των Κατασκευών και τα εργοστάσια τσιμέντου, η παραγωγή τεχνικών έργων, το σύνολο της συγκεντρωμένης οικονομίας λειτουργεί και αναπτύσσεται με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.
Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός προβλέπει τις ανάγκες παραγωγής και τις ανάγκες του λαού σε προϊόντα.
Αποφασίζει τι θα παραχθεί, πού, πόσο, με κριτήρια τη μέγιστη κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων και τη διεύρυνση όλων των κλάδων της οικονομίας.
Η συγκέντρωση όλης της μεταλλουργικής αλυσίδας κάτω από μια ενιαία κοινωνική ιδιοκτησία και κάτω από ενιαίο επιστημονικό κεντρικό σχέδιο, με καθετοποίηση της παραγωγής, θα δώσει τεράστια άλματα στην παραγωγή του κλάδου.
Κι αυτό είναι εφικτό να γίνει καθώς η καθετοποίηση και ενιαιοποίηση της παραγωγής, μέσα βέβαια σε συνθήκες συνεργασίας και όχι ανταγωνισμού μεταξύ των διαφορετικών μονάδων, επιτρέπει:
- Εξοικονόμηση πόρων
- Αμεση διάχυση της τεχνογνωσίας
- Πρόβλεψη αναγκών και διασφάλιση ικανοποίησής τους
- Κατανομή πόρων και εργατικού δυναμικού σχεδιασμένα και όχι άναρχα, όπως σήμερα.
Για παράδειγμα: Νέες ανάγκες σε κράματα νικελίου που προκύπτουν, λόγω επέκτασης της παραγωγής, θα οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής νικελίου, με τον σχεδιασμό να γίνεται εκ των προτέρων.
Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα συνδυάσει την τεχνογνωσία της έμπειρης εργατικής τάξης με την επιστημονική έρευνα, υιοθετώντας ένα μοντέλο, όπου οι ανάγκες της παραγωγής θα συνδυάζονται με την επιστημονική πρόοδο, θα οδηγήσει σε νέες μεθόδους επεξεργασίας, παραγωγής και αξιοποίησης των ορυκτών πόρων.
Η σχέση αυτή θα τροφοδοτήσει τόσο την επιστημονική έρευνα, που θα βρει πλούσιο αντικείμενο, όσο και την παραγωγή νικελίου και προϊόντων του.
Το νικέλιο της ΛΑΡΚΟ δεν θα πωλείται ως σιδηρονικέλιο, όπως γίνεται σήμερα, αλλά θα αξιοποιείται για τις ανάγκες της βιομηχανικής παραγωγής.
Η αξιοποίησή του θα τροφοδοτήσει μια ολόκληρη σειρά από βιομηχανικές μονάδες, αναπτύσσοντας τόσο τις ανάγκες σε νικέλιο και τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ όσο και τη βιομηχανική παραγωγή στο σύνολό της.
Θα τροφοδοτήσει την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και γενικά κραμάτων με νικέλιο και θα συνδυαστεί με τη βιομηχανία παραγωγής μέσων παραγωγής:
Από γρανάζια μέχρι εργαλειομηχανές. Επίσης, τη βιομηχανία οικιακών σκευών, ιατρικού υλικού, την αμυντική βιομηχανία της χώρας μας.
Είναι αδιανόητο η Ελλάδα, βασική χώρα παραγωγός νικελίου στην ΕΕ, να μην το αξιοποιεί για βιομηχανικές χρήσεις αλλά να το πουλάει κυρίως ως πρώτη ύλη.
Η δυνατότητα εγχώριας παραγωγής υψηλής ποιότητας νικελίου θα αποτελέσει το έναυσμα για την επέκταση της παραγωγής μεταλλικών προϊόντων σε όλη την κλίμακα της οικονομίας.
Ειδικά αν αυτό συνδυαστεί με άλλους σχετικούς πόρους που διαθέτει η εγχώρια παραγωγή.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Μια μεγάλη αύξηση εγχώριας παραγωγής νικελίου, και γενικότερα της βιομηχανίας μεταλλικών κατασκευών, που:
- Θα αξιοποιήσει εργατικό δυναμικό που σήμερα βρίσκεται στην ανεργία
- Θα εκτοξεύσει τις παραγωγικές δυνατότητες
- Θα δώσει ώθηση και σε άλλους κλάδους της οικονομίας που εξαρτώνται από τη βιομηχανία μετάλλου.
Οι εγχώριες πλουτοπαραγωγικές πηγές θα αξιοποιηθούν με πολύ πιο ωφέλιμο τρόπο για το σύνολο της οικονομίας.
Αφού θα τροφοδοτούν συνολικά τη λαϊκή οικονομία και την κοινωνική πρόοδο.
Απόλυτο κριτήριο της νέας οργάνωσης της παραγωγής ο εργαζόμενος άνθρωπος και οι ανάγκες του
Παράλληλα, όταν το καπιταλιστικό κέρδος φύγει από τη μέση, οι όροι εργασίας στον κλάδο θα μπορούν να δομηθούν με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων.
Ο χρόνος εργασίας θα μειώνεται, η προστασία, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων θα μπαίνουν σε πρώτη προτεραιότητα, δίνοντας ώθηση στον ελεύθερο χρόνο και την ψυχαγωγία των εργαζομένων.
Η διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων θα συμβάλει στην ουσιαστική συμμετοχή τους στον έλεγχο και στην άσκηση της εξουσίας τους, της εργατικής διακυβέρνησης.
Ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος και η συμμετοχή θα ξεκινά από τις παραγωγικές μονάδες με εκλεγμένους ανακλητούς αντιπροσώπους και θα επεκτείνεται σε κάθε κλάδο και περιοχή.
Στα εκλεγμένα όργανα της εξουσίας θα μετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων από τις παραγωγικές μονάδες, όπως εδώ της ΛΑΡΚΟ, και θα διασφαλίζεται η συμμετοχή των συνεταιρισμένων αγροτών των περιοχών, των φοιτητών, των συνταξιούχων.
Ακόμα και στο ανώτατο όργανο εξουσίας για το σύνολο της χώρας, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι - βουλευτές δεν θα είναι μόνιμοι αλλά ανακλητοί.
Απόλυτο κριτήριο της νέας οργάνωσης της παραγωγής είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι η κερδοφορία της καπιταλιστικής παραγωγής.
Η κατανομή των δραστηριοτήτων σε διάφορες περιοχές γίνεται στη βάση του κεντρικού σχεδίου και όχι του κέρδους, της κοινωνικής ιδιοκτησίας της γης.
Ετσι, περιοχές που επιβαρύνονται με δραστηριότητες ενός ρυπογόνου είδους, δεν επιβαρύνονται εξίσου με άλλες επικίνδυνες.
Η ισόρροπη επίδραση στο περιβάλλον είναι πλέον κριτήριο ανάπτυξης των δραστηριοτήτων, και όχι οικονομικό έξοδο όπως συμβαίνει στο καπιταλιστικό σύστημα σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.