Διαβάζω πάλι τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη.
Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, γράφει ο ποιητής, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.
Αγωνίζονται αλλά είναι λίγοι στη χώρα πού ‘χει Τσίπρες αλλά όχι Τσίπες.
Πριν από λίγο καιρό, η οργάνωση Transparency International υπογράμμισε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κερδοσκοπώντας απέναντι στην Ελλάδα, ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (!!!) και, παρά προηγούμενη συμφωνία, δεν αποδίδει στην Ελλάδα 7,8 δις ευρώ, που είναι τα κέρδη της από τα ελληνικά ομόλογα.
Από το 2010 η ΕΚΤ, που υποτίθεται ότι είναι η κεντρική τράπεζα της ΕΕ, δηλαδή και της Ελλάδας, και η οποία διοικείται από τον βετεράνο της Goldman Sachs κ. Ντράγκι, συμμετέχει σε προγράμματα «σωτηρίας» της Ελλάδας τα οποία της προκάλεσαν μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές και λεηλασίες στην ιστορία του καπιταλισμού, αν όχι τη μεγαλύτερη. Και συμμετέχοντας, βγάζει παρακαλώ και 8 δις από το θύμα της «σωτηρίας».
Κανονικά, το θέμα θα έπρεπε να γίνει πρώτο στην ίδια την Ελλάδα. Αλλά πως να γίνει όταν όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα και όλα τα ΜΜΕ έχουν γίνει όργανα ενός στυγνού αποικιοκρατικού καθεστώτος; Στο εξωτερικό όμως το πρόσεξαν κάποιοι κι έβαλαν τις φωνές. Μεταξύ αυτών οι δημοσιογράφοι της Ελβετικής ραδιοτηλεόρασης που τα διάβασαν αυτά και έκαναν μια εκπομπή για το θέμα. Κάλεσαν τον Βέλγο Ερίκ Τουσαίν, διεθνή αυθεντία για τα θέματα χρέους, που συμμετείχε και στην επιτροπή για το Χρέος που είχε συστήσει η Βουλή των Ελλήνων και έναν ομότιμο Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου.
Ο «δικός μας», βασιλικότερος του βασιλέως, λέει τι να κάνουμε, έπρεπε να τα έχει επιστρέψει η ΕΚΤ, αλλά απέτυχε το δεύτερο «πρόγραμμα σωτηρίας» (μνημόνιο), δεν τα ‘δωσε, ούτε και με το τρίτο τα ‘δωσε.
Παρεμβαίνει ο Βέλγος, λέει δεν σώσανε καμιά Ελλάδα, τις δικές τους τράπεζες σώσανε και η ΕΚΤ πρέπει να επιστρέψει τα λεφτά (ότι έσωσαν τις τράπεζες το παρεδέχθη εσχάτως και ο ίδιος ο Πρόεδρος του Eurogroup). Λέει ο δικός μας από το Πάντειο μα αυτές οι περικοπές χρέους γίνονται στις τριτοκοσμικές χώρες, εμείς είμαστε ευρωπαϊκή χώρα! (‘Όχι μόνο σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά νομίζω ούτε και σε αφρικανική δεν μπορεί νομίζω να βρει κανείς εύκολα τον βαθμό υποτέλειας των Ελλήνων επισήμων «διανοουμένων» και καθεστωτικών «πανεπιστημιακών». Αλίμονο στα παιδάκια που τους έχουν για καθηγητές και στη χώρα με τέτοια πανεπιστήμια).
Στο σημείο αυτό, όσοι διατηρούν ακόμα το μυαλό τους στέκονται απορημένοι και διερωτώνται: Δηλαδή τι ακριβώς σημαίνει για τους Έλληνες πανεπιστημιακούς να είσαι ευρωπαϊκή και όχι «τριτοκοσμική» χώρα; Να έχεις λιγότερα δικαιώματα από τις «τριτοκοσμικές»;
Θα μου πείτε η τρόικα περιέκοψε (17 φορές!!!) τις ελληνικές συντάξεις και μας παίρνει τα σπίτια και τη δημόσια περιουσία. Δεν έκοψε τα ευρωπαϊκά κονδύλια που σιτίζουν τους πανεπιστημιακούς μας, προφανώς για να λένε αυτά που λένε.
Ο Βέλγος του απαντά μα τι λες, ποιες τριτοκοσμικές χώρες, αυτά εφαρμόστηκαν στη Γερμανία μετά τον πόλεμο (τη Γερμανία που κάνει τώρα πλιάτσικο στην δημόσια και ιδιωτική ιδιοκτησία των Ελλήνων), αλλά και στην Πολωνία, που της χάρισαν το μισό χρέος όταν προσχώρησε στο δυτικό στρατόπεδο. Απαντάει ο δικός μας και του λέει ότι τα είπε αυτά ο Τσίπρας στη «διαπραγμάτευση» και δεν έγιναν δεκτά.
Δηλαδή ένας Έλληνας Ομότιμος Καθηγητής υποστηρίζει ότι τελικός κριτής του δικαίου στην Ευρώπη δεν είναι οι γενικές αρχές του δικαίου και η κοινή λογική, αλλά τι νομίζει το Eurogroup. Στους μοντέρνους καιρούς, ο Σόιμπλε παράγει δίκαιο σύμφωνα με τον Καθηγητή μας! Αυτά άραγε διδάσκουν στους φοιτητές οι πανεπιστημιακοί μας;
Κανείς ξένος δεν λέει τέτοια πράγματα για να μην εκτεθεί. Ο αποικιοκράτης παριστάνει τον ανθρωπιστή και τον δημοκράτη. Αλλά, τα θύματά του, έχουν το ελεύθερο να εξευτελίζουν την επιστήμη και τη χώρα τους. Όσο για τον Τρίτο Κόσμο, μπορώ να αναφέρω πολλές χώρες του που είναι πολύ πιο αξιοπρεπείς από τους εκπροσώπους της υποτίθεται «ευρωπαϊκής Ελλάδας».
Στο τέλος αρπάζονται, ο Βέλγος υπέρ της Ελλάδας, ο Έλληνας υπέρ των δανειστών.
Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Η Ελλάδα πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι και γιατί ελάχιστοι Έλληνες, από αυτούς που μπορούσαν, την υπερασπίστηκαν διεθνώς από το 2009 και μετά. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αν.Ελλ., που εξελέγησαν εξαπατώντας τον ελληνικό λαό ότι θα διακόψουν τη μνημονιακή πολιτική και προδίδοντάς τον χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, βγαίνουν και αυτοί και προστίθενται στους παραδοσιακούς μνημονιακούς για να πούνε στην Ευρώπη ότι πάει μια χαρά η Ελλάδα. ‘Όχι μόνο μας καταστρέφουν, λέμε και ευχαριστώ.
Αυτό έχει τεράστια σημασία, γιατί με τις δηλώσεις τους οι Έλληνες πολιτικοί, «διανοούμενοι», αξιωματούχοι εκδίδουν ένα πιστοποιητικό στις δυνάμεις που καταστρέφουν τη χώρα μας. ‘Άλλο να υποχωρήσεις γιατί δεν μπορείς έστω να κάνεις διαφορετικά κι άλλο να λες καλά μου κάνετε, όπως πάλι πρόσφατα έκανε ο απερίγραπτος Παπαδημούλης και οι άλλες ντροπές της «Αριστεράς» στο ευρωκοινοβούλιο, πού ‘βγαλαν, μαζί με τους ΠΑΣΟΚους και Νεοδημοκράτες συναδέλφους τους, ένα σκασμό λεφτά, ακριβώς για να βγάζουν το σκασμό για την συνεχιζόμενη καταστροφή των συμπατριωτών τους. Και που έφτασαν τώρα να αποθρασυνθούν εντελώς, χάνοντας και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας, όπως ο Κοντονής και ο Τόσκας με τους πλειστηριασμούς.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών, των ευρωβουλευτών, των δημοσιογράφων, των επιστημόνων της Ελλάδας παρεμβαίνουν στο εξωτερικό εναντίον της χώρας τους και υπέρ των Πιστωτών, στο γνωστό ελληνικό σπορ να γίνουμε αρεστοί στους ξένους και να πάρουμε αναγνώριση (και όχι μόνο αναγνώριση) από τους ξένους.
Το ίδιο και η μεγάλη πλειοψηφία των γνωστών «διανοουμένων» (τρομάρα τους, συναγωνίζονται τους πολιτικούς σε αγραμματωσύνη), πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, τραγουδοποιών, που έκαναν κι αυτοί μεγάλες περιουσίες τραγουδώντας τους αγώνες του παρελθόντος, αλλά διακρίνονται τώρα για την απόλυτη αναισθησία τους απέναντι στα θύματα των Μνημονίων, στους ‘Ελληνες που αυτοκτόνησαν, στην υποδούλωση και τη λεηλασία της χώρας τους. Κάνουν συναυλίες με χιλιάδες κόσμο και δεν λένε ούτε μια κουβέντα για τους ‘Ελληνες που σήμερα καταστρέφεται η ζωή τους, όχι στην κατοχή, τον εμφύλιο ή το ‘22.
Τσίπρα έχουμε στην Ελλάδα, τσίπα δεν έχουμε
Πήρα μια μέρα την Αυγή και διαβάζω έναν από δαύτους, κι όχι τον χειρότερο, να μιλάει για τη δουλειά του και τα (πολύ συμπαθητικά κατά τα άλλα) τραγούδια του που εμπνεύστηκε από τους όντως πολύ ηρωϊκούς αγώνες των εργατών στη Σέριφο το 1915. Ακόμα και ο δημοσιογράφος της Αυγής έχει τη στοιχειώδη ευαισθησία να τον ρωτήσει για τη σημερινή Ελλάδα των Μνημονίων, αυτός όμως σφυρίζει αδιάφορα και απαντάει άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Προτιμά να εμπνέεται από τη Σέριφο του 1915, δεν ενδιαφέρεται να πάει μια βόλτα στα συσσίτια, στις οικογένειες που είχανε παιδιά και τώρα δεν έχουνε, στα σπίτια των συνταξιούχων που τους έκοψαν 16 φορές τις συντάξεις, τη φίλη μου που της είπαν στο νοσοκομείο να αγοράσει γύψο για να κάνει εγχείρηση το παιδί της πού ‘χε σπάσει το πόδι του. Μήπως θα μπορούσε και για όλους αυτούς να γραφτεί κάνα τραγούδι; Κανείς από τους καλλιτέχνες δεν πονάει τον τόπο του τώρα, τους ανθρώπους του, τα αεροδρόμιά μας, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΤΕ, όλες τις υποδομές του κράτους μας που τις άρπαξαν ή τις αρπάζουν, με την υποστήριξη των Ελλήνων πολιτικών (που τη δίνουν βέβαια κι αυτοί με το αζημίωτο);
Τα κοινωνικά στρώματα που θα μπορούσαν να προσφέρουν ηγεσία, επιχειρήματα και φωνή στον ελληνικό λαό κοιτάνε τώρα μαζικά την τσέπη τους, αδιαφορώντας για τον θάνατο της χώρας τους και έτσι συμβάλλοντας, με το αζημίωτο, στον θάνατο της χώρας τους. Στην καλύτερη περίπτωση δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τα κοινά, ιδιωτεύουν επικερδώς, είναι «απογοητευμένοι» και δεν έχουν διάθεση να κάνουν τίποτα για το ευρύτερο συλλογικό καλό. Στην χειρότερη κερδοσκοπούν κι αυτοί πάνω στη διάλυση της χώρας τους και των ανθρώπων της και τη στηρίζουν.
Όσο για τη δήθεν «αριστερά» μπήκε κι αυτή στο χορό, προς ιδιοτελές όφελος της αξιοθρήνητης ηγεσίας της, για να μετατρέψει μια φοβερή αντικειμενική καταστροφή του ελληνικού λαού, του ελληνικού έθνους και σε συντριβή ηθική και ψυχολογική. Μαζί, και όλοι αυτοί που συνωστίζονται με διάφορες δικαιολογίες στα κρατικά, κυβερνητικά, κομματικά γραφεία, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.