Η Κεντροαριστερά και οι δέκα μικροί Μήτσοι.

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Αυτό που συμβαίνει με τις εκλογές στη λεγόμενη… Κεντροαριστερά δεν έχει προηγούμενο. Και είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Στην απαξίωση αντί για την σύνθεση…
Τα όσα γραφικά έχουν ήδη συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά με την εκλογική διαδικασία και τα στραπάτσα που τη συνοδεύουν σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν τελικά έχει απομείνει καθόλου λογική στους εμπλεκόμενους. Και κάνω από όλα σε εκείνους που υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει να προστατέψουν το κύρος της διαδικασίας. Ποιο κύρος δηλαδή που οι ακροβατισμοί και οι περίεργες εμμονές του κ. Αλιβιζάτου, έχουν καταστήσει την όλη υπόθεση… Πολιτικό τσίρκο!
Αν και με πολιτικό τσίρκο έμοιαζε εξ αρχής. Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος από δέκα υποψήφιους αρχηγούς (!) να ηγηθούν και να προεδρεύσουν επί ενός ομιχλώδους πράγματος που βαφτίστηκε από εκείνους Κεντροαριστερά. Αρχηγοί χωρίς κόμμα, χωρίς φορέα, χωρίς σαφή πολιτικό προσανατολισμό, χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο. «Ελάτε μαζί μου και βλέπουμε», θα έπρεπε να είναι το πραγματικό σύνθημα.

Τι βλέπουμε; Απολύτως τίποτα. Όπως πολύ κοντά στο πολιτικό τίποτα βρίσκονται δυστυχώς και οι περισσότεροι από τους υποψήφιους. Δεν ξέρω αν τελικά θα αναφέρουν να φτάσουν μέχρι τις εκλογές, γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσουν να τις κάνουν. Ξέρετε όμως τι βγαίνει από τις μέχρι στιγμής παλινωδίες; Ότι δεν εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον… Ναι, αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μέχρι στιγμής. Όλοι υποψιάζονται όλους ότι με κάποιο τρόπο θα την κάνουν την… ψιλονοθεία τους!!!
Αν δεν ισχύει αυτό γιατί τότε δεν πάνε σε μία ρημαδοεκλογή με κάλπες και αντιπροσώπους και τηλεφωνική μετάδοση αποτελεσμάτων; Να τελειώνουμε; Όμως αν πάνε σε παλιομοδίτικες μεθόδους πώς θα δείξουν -τρομάρα τους- ότι εκπροσωπούν το… νέο; Το μοντέρνο; Το ρηξικέλευθο; Μα σοβαρά πιστεύουν ότι μπορεί να πεισθεί κανείς; Η γιαγιά μου, Θεός σχωρέστην, έλεγε ότι τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται και επιδέξιους πισινούς!!! Ποιος; Αυτοί δεν μπορούν να χωρίσουν δύο γαϊδουριών άχυρα…. Η Φώφη που παρέλαβε κόμμα και θέλει να παραδώσει συνιστώσα; Που αντί να απευθύνει με το ΠΑΣΟΚ βασικό πόλο και «όχημα», πρόσκληση για διεύρυνση, ενεπλάκη σε παιχνίδι αυτοκαταστροφής του;
Ή μήπως ο Σταύρος που μαδάει κάθε μέρα τη μαργαρίτα γα να μάθει πόσοι βουλευτές του έχουν μείνει στο Ποτάμι; Ή ο Καμίνης που φέρεται διατεθειμένος να συμφωνήσει… και με τον αστυφύλαξ αλλά και με τον χωροφύλαξ για να πείσει ότι θα είναι βέβαιος κυβερνητικός εταίρος σε κάθε περίπτωση; Και με ποιες περγαμηνές ως δήμαρχος; Για τους υπόλοιπους δεν έχω να πω τίποτα. Το μικραίνουν ακόμα περισσότερο το εγχείρημα…
Το οποίο άλλωστε είχε μικρύνει εξαρχής. Πόσο στα σοβαρά να πάρεις μία διαδικασία όπου οι υποψήφιοι αρχηγοί κατέθεταν το… παράβολο συμμετοχής στον λογαριασμό του προέδρου της εκλογικής επιτροπής; Αφού δεν υπήρχε κόμμα ή φορέας; Πάλι καλά δηλαδή να λέει ο κ. Αλιβιζάτος που δεν προχώρησε η δουλειά με την τηλεπικοινωνιακή εταιρία γιατί θα βρισκόταν στο τέλος να τα χρωστάει αυτός τα λεφτά… Αν αυτό δεν είναι πολιτικό τσίρκο, τότε τι; Να με συμπαθούν λοιπόν οι υποψήφιοι αρχηγοί αλλά αυτό που βιώνει η… Κεντροαριστερά θυμίζει περισσότερο τους Δέκα Μικρούς Μήτσους του Λαζόπουλου παρά τους Δέκα υποψήφιους για μία επόμενη ημέρα.
Και είναι πραγματικά κρίμα γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα, όλοι αυτοί θα κάνουν δώρο την Κεντροαριστερά στον στριμωγμένο Τσίπρα. Και με αμπαλάζ μάλιστα. Ο οποίος έχει ήδη ξεκινήσει την σχετική μετάλλαξή του. Πλαστή; Πλαστή. Αλλά υπαρκτή…