Το οξύμωρο με τη γενική στάση της Ελληνικής κυβέρνησης, απέναντι στους δανειστές της, είναι ότι από τη μία πλευρά διαμαρτύρεται για τους όρους του εκάστοτε πακέτου διάσωσης, αλλά από την άλλη διαρρηγνύει τα ιμάτιά της, για να πάρει την πολυπόθητη «επόμενη δόση». Αυτή τη φορά όμως, υπάρχει το προστιθέμενο βάρος του ενός εκατομμυρίου νέων προσφύγων από τη Συρία τους τελευταίους 15 μήνες, που σχεδόν όλοι φωνάζουν για οικονομική βοήθεια από ένα χρεοκοπημένο κράτος.
Οι σχέσεις με τους δανειστές είναι πολύ συγκεκριμένες: Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω. Ωστόσο, άπαντες εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι «υπάρχει πρόοδος» και ότι η λύση διαφαίνεται… κάπου στο μακρινό ορίζοντα. Υπάρχει μια εξαίρεση στον κανόνα όμως, και αυτό είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το οποίο δεν πόνταρε πάνω στο τρίτο ελληνικό πακέτο διάσωσης από το 2010. Βέβαια, ο πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορεί το ΔΝΤ για έλλειψη σοβαρότητας στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Οι εκθέσεις του Ιανουαρίου κατέστησαν σαφές ότι το ΔΝΤ εξετάζει σοβαρά να παρακάμψει το τρέχον πακέτο διάσωσης, καθώς τα ηγετικά του στελέχη δεν θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί ποτέ να απαλλαχθεί από το χρέος χωρίς την απαραίτητη ελάφρυνση του. Και εδώ το ΔΝΤ, παρά τις κερδοσκοπικές προθέσεις που έχει ως οργανισμός, έχει δίκιο, καθώς το ενεργό πακέτο διάσωσης έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα ρεκόρ χρέους που αγγίζει το 179% του ΑΕΠ, χωρίς σημάδια υποχώρησης.
Άλλα θεσμικά όργανα της ευρωζώνης απαξιώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια κουρέματος του χρέους καθώς αυτό θα επηρεάσει άμεσα τους ισολογισμούς τους, ακυρώνοντας την αξία του χρέους που κατέχουν. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι το ταμείο κατά πάσα πιθανότητα θα λάβει την απόφασή της σχετικά με τη συμμετοχή του ταμείου ή όχι που το δεύτερο τρίμηνο του 2016, που παρεμπιπτόντως συμπίπτει με το δημοψήφισμα της Μεγάλης Βρετανίας για την έξοδό της (ή μη) από την ΕΕ.
Η ερμηνεία του τι θα συμβεί από εδώ και πέρα είναι ότι οι δύο πλευρές θα λειτουργήσουν και πάλι, όπως πάντα. Ωστόσο, ο συνδυασμός ενός Brexit από την ΕΕ, το ενδεχόμενο σνομπάρισμα του ΔΝΤ για το πακέτο διάσωσης και μια συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση στο προσφυγικό, αφού αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, θα αυξήσει τον πληθυσμό στη χώρα μας κατά σχεδόν 10%, θα μπορούσε απλώς να είναι αρκετό για τον τερματισμό κάθε βοήθειας και νομοτελειακά για τη διάλυση της ευρωζώνης. Ένα όχι και τόσο επιτυχημένο πείραμα, όπως αποδεικνύεται. Και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις εκτός Βρετανίας, δείχνουν ως τώρα στατιστική ισοπαλία.
Εν τω μεταξύ, η παροχή ευρώ στην Ελλάδα εξακολουθεί να μειώνεται, φτάνοντας ένα απίστευτο 40% χαμηλότερο από τα υψηλά του 2009. Και όταν η προσφορά χρήματος έχει σχεδόν μειωθεί κατά το ήμισυ, αυτό σημαίνει ότι ένα κράτος δεν έχει πια την εξουσία να εκτυπώνει δικά του χρήματα καθώς βρίσκεται υπό κεφαλαιακό έλεγχο. Με αυτά τα νούμερα, είναι πλέον ξεκάθαρο γιατί το ελληνικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά σχεδόν με τον ίδιο ρυθμό, όπως η αντίστοιχη προσφορά χρήματος το 2008, και γιατί η ανεργία στη χώρα εξακολουθεί να είναι σε τιμές άνω του 24%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.