Μοντέλο «δυο σε ένα» για την πώληση της ΛΑΡΚΟ

του Φώτη Κόλλια Euro2day.gr

Ο πρώτος διαγωνισμός θα γίνει από το ΤΑΙΠΕΔ και θα αφορά την πώληση της εταιρείας ειδικού σκοπού. Ο δεύτερος από τη ΛΑΡΚΟ και θα σχετίζεται με τα δικαιώματα εκμετάλλευσης τριών μεταλλείων. Πώς θα είναι εφικτό να επικρατήσει ένας. 


Κοντά σε συμφωνία για το μοντέλο ενιαίας πώλησης της ΛΑΡΚΟ φαίνεται πως βρίσκεται η κυβέρνηση με την τρόικα έπειτα από παζάρια πολλών εβδομάδων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνουν δύο ξεχωριστές διαδικασίες (μία για πώληση του εργοστασίου και του μεταλλείου Αγ. Ιωάννη και μία για τα υπόλοιπα τρία μεταλλεία), αλλά μέσω ενός μηχανισμού δημοπρασίας θα μπορέσει να επικρατήσει ένας υποψήφιος για το σύνολο της ΛΑΡΚΟ.
Στην κυβέρνηση και στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) επέμεναν μέχρι τέλους πως πρέπει η ΛΑΡΚΟ να πωληθεί ως ενιαία εταιρεία, προκειμένου να μη χαθούν θέσεις εργασίας και να υπάρξει ουσιαστικό εισπρακτικό αποτέλεσμα.

Στο Ταμείο υποστήριζαν πως επεξεργάστηκαν «περισσότερα από δέκα διαφορετικά σενάρια» με στόχο τη διατήρηση της ΛΑΡΚΟ στη ζωή και την πώληση ως ενιαία εταιρεία.
Η τελευταία πρόταση της ελληνικής πλευράς προέβλεπε πως θα γίνουν μεν δύο διαγωνισμοί, αλλά ο νικητής του ενός διαγωνισμού θα έχει δικαίωμα να πλειοδοτήσει και στο δεύτερο. Ο πρώτος διαγωνισμός θα γίνει από το ΤΑΙΠΕΔ και θα αφορά την πώληση της εταιρείας ειδικού σκοπού που θα συσταθεί με εισφορά του εργοστασίου και του μεταλλείου Αγ. Ιωάννη. Ο δεύτερος θα γίνει από τη ΛΑΡΚΟ και θα αφορά στα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υπολοίπων μεταλλείων με τα έσοδα να πηγαίνουν προς αποπληρωμή των τεραστίων υποχρεώσεων της εταιρείας.
Οπως έχει ήδη γράψει το Euro2day.gr, η ελληνική πλευρά είχε τρία επιχειρήματα με βάση τα οποία επέμενε στην πώληση της ΛΑΡΚΟ ως ενιαίας εταιρείας.
Πρώτον, αν γίνουν ξεχωριστοί διαγωνισμοί (ένας για το εργοστάσιο και το μεταλλείο του Αγ. Ιωάννη και ένας για τα υπόλοιπα μεταλλεία της εταιρείας) τότε ουδείς θα ενδιαφερθεί για το εργοστάσιο. Οι διεκδικητές θα επικεντρωθούν στα μεταλλεία που έχουν και τη μεγαλύτερη αξία και όχι στο απαρχαιωμένο εργοστάσιο στο οποίο χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις.
Δεύτερον, ουδείς επενδυτής θα ενδιαφερθεί μόνο για το εργοστάσιο όταν δεν έχει πρόσβαση στο μετάλλευμα και συνεπώς η βιομηχανία θα οδηγηθεί σε κλείσιμο.
Τρίτον, ακόμα και αν υπάρξει ενδιαφερόμενος για το εργοστάσιο θα πρέπει να προσδοκά σημαντικά κέρδη (που μπορεί να λάβει μόνο μέσω της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στα μεταλλεία) ώστε να προχωρήσει στις μεγάλες επενδύσεις που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό της μονάδας. Εκτιμάται πως απαιτούνται περισσότερα από 50.000.000 ευρώ μόνο για τις επενδύσεις αντιμετώπισης της ρύπανσης της περιοχής από τη δραστηριότητα της μονάδας. Ακόμα περισσότερα θα χρειαστούν για τον εκσυγχρονισμό, ώστε να δέχεται και εισαγόμενη πρώτη ύλη.
Η πώληση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι όσο εύκολη, θεωρούν ορισμένοι, καθώς κουβαλάει πλήθος «αμαρτιών». Εκτός από το βραχνά της παράνομης κρατικής ενίσχυσης, τα χρέη της εταιρείας ξεπερνούν τα 350.000.000 ευρώ, ενώ το ενεργειακό κόστος είναι εξαιρετικά υψηλό σε σύγκριση με τους διεθνείς ανταγωνιστές της.