Χρέη σε Δημόσιο και ΔΕΗ, τα μεγάλα «αγκάθια» για τη ΛΑΡΚΟ

Οι ανεξόφλητες οφειλές της εταιρείας προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 160 εκατ. ευρώ. Της Χρύσας Λιάγγου Στην κρισιμότερη καμπή της ιστορίας της βρίσκεται η ΛΑΡΚΟ. Το μεταπολεμικό δημιούργημα του Πρ. Αθανασιάδη–Μποδοσάκη καταρρέει από τα οικονομικά βάρη και χρονίζοντα προβλήματα (περιβαλλοντικά, ενεργειακό κόστος) που είναι αδύνατο να επιλυθούν στις παρούσες συνθήκες της χαμηλής διακύμανσης των τιμών των μετάλλων στη διεθνή αγορά. Η πτώση της τιμής του νικελίου στις 14.000 δολ./τόνο δημιουργεί σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας, όταν το μέσο κόστος παραγωγής του εργοστασίου φτάνει τις 18.000 δολ./τόνο. Η παράμετρος αυτή, σε συνδυασμό με τις οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας, καθιστά δύσκολο το εγχείρημα της ιδιωτικοποίησης και φέρνει τη βιομηχανία πολύ κοντά στο «λουκέτο». Το μεγαλύτερο «αγκάθι» στην κυβερνητική προσπάθεια για την ενιαία πώληση της εταιρείας είναι οι κρατικές ενισχύσεις, ύψους 130 εκατ. ευρώ. Πρόσθετο βάρος για την επιχείρηση, οι φορολογικές επιβαρύνσεις ύψους 190 εκατ., για τις οποίες το Δημόσιο έχει κινήσει διαδικασίες εξόφλησης από το 2010. Μια σειρά από ανοιχτά περιβαλλοντικά θέματα, με βασικότερο αυτό της απόθεσης της τέφρας που κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας τοποθετείται στον Ευβοϊκό, δυσκολεύει το όποιο σχέδιο διάσωσης και περιορίζει το επενδυτικό ενδιαφέρον αφού η επίλυσή του προϋποθέτει επενδύσεις άνω των 50 εκατ. Το υψηλό ενεργειακό κόστος λειτουργίας της αποτελεί επίσης αντικίνητρο για τους υποψήφιους επενδυτές, ενώ οι ανεξόφλητες οφειλές της εταιρείας προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 160 εκατ. ευρώ. Η τρόικα έχει απορρίψει το σχέδιο της ενιαίας πώλησης της εταιρείας, που είναι και το μόνο που μπορεί να διασφαλίσει την απασχόληση περίπου 1.000 εργαζομένων που απασχολούνται άμεσα και πλέον των 4.000 έμμεσα.