Πόσο… «ανήκεστος» είναι η «βλάβη» της ΕΛΒΟ τελικά;

Πριν από λίγη ώρα τέθηκε υπόψη μας άρθρο που υπογράφει στα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» ο συντάκτης του ενδιαφέροντος αυτού εντύπου (Τεύχος 202, 29/8-4/9, σελίδα 82-83), Γιώργος Τσιμπούκης, σε ένα ρεπορτάζ – ανάλυση για την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), η οποία έχει μπει στο στόχαστρο της Τρόικας… για εξαφάνιση.

Αυτή είναι τουλάχιστον η εικόνα που έχει δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία, η οποία δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να ασχολείται με τα διαπραγματευτικά τερτίπια των όποιων διεθνών ή εγχώριων χαρτογιακάδων, αφού τις τελευταίες ώρες, διακεκριμένα παπαγαλάκια αμφισβήτησαν αυτό το συμπέρασμα, χαρακτηρίζοντάς το ως βεβιασμένο…

Στο ρεπορτάζ για την ΕΛΒΟ, ο συντάκτης συμπεριλαμβάνει μια σειρά από στοιχεία που όταν τα διαβάσει κανείς, δεν αποκομίζει και την εντύπωση μιας εταιρίας «χωρίς αύριο», αφού προκύπτει, ότι έχει γίνει μια αξιοπρεπής προσπάθεια, εν μέσω κρίσης, να περιοριστούν οι δαπάνες και αντιστοίχως οι ζημίες. Εάν ήταν, δεν θα είχε τραβήκει την προσοχή κολοσσών της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας.

Είναι να απορεί κανείς με τη στάση, δηλαδή για την ακρίβεια, την προθυμία του υπουργείου Οικονομικών να δεχθεί την επιχειρηματολογία που καλεί για την εξαφάνιση μιας κρίσιμης βιομηχανικής μονάδας της Βόρειας Ελλάδας, από την οποία εξαρτάται μεγάλος αριθμός οικογενειών, πέραν της προφανούς σημασίας της εταιρίας για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Ας πάμε όμως στα στοιχεία που δημοσιεύουν τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», ώστε στη συνέχεια να βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα. Προφανώς, παραμένουμε ανοικτοί, όπως πάντα, στη διατύπωση οποιασδήποτε άποψης αμφισβητεί τη δική μας εκδοχή και θα την προβάλουμε δεόντως, αρκεί να είναι τεκμηριωμένη και να διατυπώνεται με ευπρέπεια:

«Με βάση τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί από την εταιρεία σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, η ΕΛΒΟ κατάφερε εν μέσω οικονομικής κρίσης το 2012 να μειώσει τις καθαρές της ζημιές στα 19,08 εκατ. ευρώ, έναντι 23,29 εκατ. ευρώ το 2011, επέτυχε να μειώσει τα λειτουργικά της έξοδα κατά 50% την περίοδο 2009-2013 (από 32,7 εκατ. ευρώ το 2009, στα 19,2 εκατ. ευρώ το 2012, με πρόβλεψη για 16,5 εκατ. ευρώ το 2013 και 14,6 εκατ. ευρώ το 2014),ενώ ο τραπεζικός δανεισμός της εταιρείας μειώθηκε κατά 59% την περίοδο 2009-2013 (από 79,7 εκατ. ευρώ το 2009, στα 33 εκατ. ευρώ στις 31/3/2013).

»Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΛΒΟ επέτυχε μέσα σε τρία χρόνια με την νέα διοίκηση της, να μειώσει τις συνολικές υποχρεώσεις της με βάση τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα κατά 50%, από 109 εκατ. ευρώ το 2010, στα 54,7 εκατ. ευρώ στις 31/3/2013. Και όλα αυτά εν μέσω μίας πανευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης, η οποία δοκιμάζει ακόμη και εταιρείες με τεράστιο κύκλο εργασιών και διεθνή εμβέλεια, εν μέσω ενός κλίματος αρνητικής φημολογίας για το μέλλον της εταιρείας που προέρχεται από κύκλους του υπουργείου Οικονομικών, εν μέσω μίας περιόδου οικονομικής και πολιτικής αστάθειας, που οδηγούσε στην διαρκή αναβολή πρωτοβουλιών για την επίλυση των προβλημάτων του χώρου.»

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν όμως τα στοιχεία για τις πρωτοβουλίες της εταιρίας στην προσπάθεια να επιδειχθεί εξωστρέφεια, κάτι που δείχνει, αν μη τι άλλο, αντίληψη της διεθνούς πεπατημένης και μη προσκόλληση στα δεδομένα κάποιας άλλης εποχής:

Πιο αναλυτικά, «μετά από αίτημα του Ιράκ, η ΕΛΒΟ κατέθεσε προσφορά για διάφορες ειδικοποιημένες παραλλαγές του οχήματος ΗΜΜWV που η εταιρεία κατασκευάζει κατόπιν άδειας, ενώ ετοιμάζει προσφορές για τα υπόλοιπα οχήματα που ενδιαφέρουν τους Ιρακινούς, όπως τα ΤΟΜΑ BMP-1. Η συνολική αξία των συμβάσεων που θα μπορούσε να υπογράψει η ελληνική εταιρεία με το Ιράκ, σε διάστημα τεσσάρων ετών ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ.

»Οι έντεκα ειδικοποιημένες εκδόσεις του ΗΜΜWV που κατασκευάζει η ΕΛΒΟ προωθούνται επίσης και στην Σ. Αραβία, ενώ το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική εταιρεία είναι η συμμετοχή της στην κατασκευή των αρμάτων μάχης Leopard 2A7 που έχουν ή πρόκειται να παραγγείλουν το Κατάρ και η Σ. Αραβία. Στην ίδια γεωγραφική περιοχή η ΕΛΒΟ επιδιώκει την πώληση σημαντικού αριθμού στρατιωτικών φορτηγών με τις διαπραγματεύσεις με την ενδιαφερόμενη χώρα να βρίσκονται σε εξέλιξη.

»Το επόμενο πρόγραμμα που διεκδικεί η ΕΛΒΟ, αφορά την αναβάθμιση των 52 ελαφρών αρμάτων μάχης SK105A-1 Kurassier της Μποτσουάνα, με το υπουργείο Άμυνας της οποίας η ελληνική εταιρεία έχει ήδη ξεκινήσει επαφές. Τέλος μέχρι και πριν από μερικούς μήνες η ΕΛΒΟ συνέχιζε να παραδίνει στην Εθνοφρουρά της Κύπρου στρατιωτικά φορτηγά τα οποία παραγγέλθηκαν το 2009. Πρόκειται για μία παραγγελία ύψους 38 εκατ. ευρώ, η οποία αφορά την κατασκευή 309 φορτηγών γενικής χρήσης, εκ των οποίων μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012, είχαν παραδοθεί 180 οχήματα και εντός των ημερών παραδίνονται επιπλέον έντεκα οχήματα.

»Όσον αφορά τον τομέα των πολιτικών οχημάτων, έντονη είναι η προσπάθεια της ΕΛΒΟ να διεισδύσει στην υποσχόμενη αγορά της Λιβύης.

»Σημειώνεται, ότι η εταιρεία διαθέτει ανεκτέλεστο έργο ύψους 35 εκατ. ευρώ, το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας οφείλει στην ΕΛΒΟ οκτώ εκατομμύρια ευρώ από παλαιές εργασίες ανακατασκευών, ενώ στην τελευταία αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, το Δημόσιο κατέβαλε μόνο 7,5 από τα 15 εκατ. ευρώ που προβλεπόταν.»

Χωρίς να εγκαταλείψουμε την πεποίθησή μας, ότι οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες πρέπει να εξασφαλίσουν στρατηγικές συνεργασίες με ισχυρούς «παίκτες», ώστε να συμμετάσχουν με ίσους όρους στον διεθνή ανταγωνισμό που είναι αδυσώπητος, προσθέτουμε πως τα στοιχεία που παρατίθενται δεν παραπέμπουν σε μια εταιρία χωρίς μέλλον, ενώ μέρος τουλάχιστον της προσπάθειας εξορθολογισμού της λειτουργίας της επιχείρησης, έχει ήδη γίνει.

Κατά συνέπεια, κάποιοι τεχνοκράτες του υπουργείου Οικονομικών, καλούνται να τεκμηριώσουν στην ελληνική κοινωνία την προτίμησή τους για το κλείσιμο της εταιρίας και την εμμονή τους στην αμιγώς λογιστική αντιμετώπιση ειδικής σημασίας ζητημάτων, που υπερβαίνουν το επίπεδο της οικονομίας και εμπλέκονται σε αυτό της εθνικής ασφάλειας.πηγη