Ωραίος ο νέος, αλλά και ο παλιός...

H οικονομία των χωρών όπου ένα υψηλό ποσοστό του εργατικού δυναμικού τους αποτελείται από υγιείς, ώριμης ηλικίας εργαζόμενους είναι σε πλεονεκτικότερη θέση, υπάρχει δε ελάχιστη διαφορά μεταξύ νέων και ωριμότερων στον τομέα παραγωγικότητας, σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο το οποίο παρουσιάστηκε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Συνέδριο, στο Νταβός.

Στην εν λόγω έκδοση, γίνεται έκκληση προς τους εργοδότες να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους, αναφορικά με τους ώριμους εργαζόμενους, προκειμένου να αξιοποιήσουν την πείρα και τις γνώσεις τους στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και να μη καταλήγουν στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι οι νέοι είναι οπωσδήποτε περισσότερο παραγωγικοί.

Ένας από τους δύο συγγραφείς, ο Σάϊμον Μπιγκς, καθηγητής γεροντολογίας και κοινωνικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης, δήλωσε αναφορικά ότι οι Αυστραλοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη συγκρότηση πολιτικής έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται και να αναγνωρίζουν τα οφέλη που προσφέρουν οι ώριμοι εργαζόμενοι. Στην πράξη, όμως, η ηλικία εξακολουθεί να αποτελεί ακόμη ένα αρνητικό κριτήριο στην πρόσληψη ατόμων.

"Διεθνώς, υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση της αξίας των ώριμων εργαζομένων και αυτό φαίνεται στη ζήτηση που υπάρχει για τις υπηρεσίες τους. Αντίθετα, στην Αυστραλία υπάρχει ακόμη αυτή η παμπάλαια πολιτική που απαγορεύει την είσοδο σε άτομα άνω των 45 χρόνων να έλθουν και να εργαστούν".

Η υπουργός Εργασίας Κέϊτ Έλις, δήλωσε ότι ενώ το ποσοστό ανέργων στις τάξεις των ωρίμων ατόμων είναι 3,3%, χαμηλότερο δηλαδή του μέσου όρου γενικά που είναι 5,2%, το πρόβλημα παρουσιάζεται στην εύρεση νέας εργασίας.

Η υπουργός εντούτοις υπογράμμισε ότι υπάρχουν πολλά κυβερνητικά προγράμματα προς την κατεύθυνση αυτή και δήλωσε ότι "η πείρα και οι γνώσεις των ωρίμων είναι από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της Αυστραλίας. Εκείνο που μένει να υπερνικήσουμε είναι η προκατάληψη για τους ώριμους εργαζόμενους".