Χάρη στις (α)φιλότιμες προσπάθειες αρκετών πολιτικών κατά καιρούς η δραχμή διασύρθηκε δεόντως. Και σε προεκλογικές εκστρατείες με εκείνο το ασύστολα δημαγωγικό και κινδυνολιγικό της δεξιάς παράταξης: «αυτή η δραχμή είναι δική σου» στις εκλογές του 1964 που υποχρέωνε την Τράπεζα της Ελλάδας να πουλά χρυσές λίρες για να συγκρατήσει την τιμή της. Και όταν την αφήναμε στην άκρη, δυστυχισμένη σαν πρωταγωνίστρια ελληνικής ασπρόμαυρης ταινίας για το καινούριο και γυαλιστερό Ευρώ (πόση λιγούρικη συμπεριφορά τότε όταν πιάναμε τα καινούρια νομίσματα στα χέρια μας για πρώτη φορά). Τώρα κάποιοι απατεώνες, τάχα μου τη θέλουν πίσω, σαν φθηνό σφουγγάρι, μόνο και μόνο για να απορροφήσει τα παχιά και ασυγκράτητα χρέη τους. Και όμως πρόκειται για οντότητα και όνομα βαριά σε ό,τι έχει σχέση με την ιστορία (ακόμη και σήμερα κράτη όπως το Μαρόκο και τα Εμιράτα ονομάζουν το νόμισμά τους ντιρχάμ, από το ελληνικό δραχμή ή το δίδραχμο).
Η δραχμή μας έχει τη ρίζα της στο ρήμα δράττω, που σημαίνει «αδράχνω» και αν ήθελες να τη… χαλάσεις έπρεπε να πάρεις 6 οβολούς. Τι σχέση έχουν το δράττω με τον οβολό; Το καταλαβαίνεις στο Νομισματικό Μουσείο, όταν σου δείξουν τον οβολό. Και έκπληκτος διαπιστώσεις πως ήταν μια σιδερένια σούβλα. Και οι 6 οβολοί ήταν όσους μπορούσε να αδράξει στην παλάμη του ένας άντρας της εποχής! Πολύ σοφά ελληνική κυβέρνηση το 1833 ονόμασε το εθνικό νόμισμα δραχμή θέλοντας να συνδέσει το νεοσύστατο κράτος με την αρχαιότητα.
Η τυχόν επιστροφή σε αυτήν δεν θα ξανακάνει έστω ένα μάτσο γιασεμιά να πωλείται από ταλαιπωρημένα παιδάκια 1 δραχμή. Πρόκειται για ουτοπία. Με μια δραχμή θα παίρνεις άντε έν πασατέμπο και μ’ αυτόν θα πρέπει να περάσεις μια ώρα τουλάχιστον. Και πού είστε, έχει φθάσει να τυπώσει η Ελλάδα και χαρτονόμισμα αξίας 144 δισεκατομμυρίων δραχμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.