Καιρικά φαινόμενα και καπιταλισμός

Γράφει ο mitsos175

Με το που εμφανιστήκαμε στον υπέροχο πλανήτη Γη, προσπαθούμε να φυλαχτούμε από τις κακές καιρικές συνθήκες. Έτσι αρχικά βρίσκαμε καταφύγιο στις φυσικές κοιλότητες και σπηλιές, αργότερα προεδρεύσαμε, κατασκευάσαμε σπίτια, που έδιναν προστασία από το τσουχτερό κρύο, τη βροχή ή την μεγάλη ζέστη.
Με την πάροδο αιώνων και την επιστημονική πρόοδο κάναμε τα σπίτια μας πιο γερά, πιο ασφαλή, πιο άνετα. Τα εξοπλίσαμε με συστήματα που παράγουν θέρμανση το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι. Μέχρι την Ελλάδα του Μνημονίου.

Το Μνημόνιο μας γύρισε πίσω στην Προϊστορική εποχή, τότε που ήμασταν στο έλεος των καιρικών συνθηκών, τότε που ακόμα και συνηθισμένες θερμοκρασίες ή απλές βροχές θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή αδύναμων συνανθρώπων μας.
Κόψαμε πχ λόγω οικονομίας τη θέρμανση και τώρα παρακαλάμε να είναι ήπιος ο χειμώνας, μην μετατραπεί το υπνοδωμάτιο σε καταψύκτη.

“Κατορθώσαμε” επίσης να “ασελγήσουμε” πάνω στον πλανήτη που μας ανάθρεψε. Να εξαφανίσουμε τα δάση, να μολύνουμε τους ωκεανούς, να δηλητηριάσουμε τον αέρα.
 Όλα αυτά για το βραχυπρόθεσμο κέρδος μερικών άπληστων, αδίστακτων καθαρμάτων.

Χθες είχαμε μια ιστορική μέρα. Τους πρώτους μεγάλους κυκλώνες στη Μεσόγειο, αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη από την άγρια λεηλασία των φυσικών πόρων.
Σαν πρώτος και κάπως μικρός ο συγκεκριμένος κυκλώνας δεν έκανε μεγάλη ζημιά. Λίγο περισσότερο αέρας, λίγη βροχή κλπ. Αυτοί όμως που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ πιο ισχυροί. Το λένε οι επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Ποιος τους ακούει όμως;
Σίγουρα όχι αυτοί που έχουν την εξουσία.

Ο κατώτατος μισθός "παγώνει" τις κλαδικές συμβάσεις

  Του Δημήτρη Κατσαγάνη
 capital.gr

"Πάγο" στην υπογραφή νέων κλαδικών συλλογικών συμβάσεων έχει βάλει εμμέσως, τουλάχιστον προσωρινά, η ίδια η κυβέρνηση εν όψει της αναδιαμόρφωσης του εθνικού κατώτατου μισθού έως τις αρχές του 2019.
Και αυτό γιατί –σύμφωνα με όσα αναφέρουν στο "Κεφάλαιο" κορυφαία στελέχη εργοδοτικών οργανώσεων– οι επιχειρηματίες πρώτα θα περιμένουν να δουν αν και πόσο θα αυξηθεί από την κυβέρνηση ο κατώτατος μισθός και έπειτα, ενδεχομένως, θα συζητήσουν με τους εργαζομένους για το αν και πόσο θα δεχτούν περαιτέρω αύξηση των μισθών ανά κλάδο, πολλώ δε μάλλον κατά εταιρεία.
Η διάθεση αυτή των εργοδοτών έρχεται σε αντίθεση με το κλίμα των "αυξήσεων" στους μισθούς το οποίο καλλιεργεί εδώ και έναν μήνα το υπ. Εργασίας...
Η πραγματικότητα την οποία μεταδίδουν επιχειρηματικοί κύκλοι στο "Κ" φαίνεται πως είναι άλλη: Σχεδόν καμία κλαδική εργοδοτική οργάνωση δεν φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε αποφασιστικές διαπραγματεύσεις με το αντίστοιχο κλαδικό εργατικό σωματείο για τον καθορισμό του κλαδικού βασικού μισθού προτού καθοριστεί από την κυβέρνηση ποιο θα είναι το ύψος του νέου κατώτατου μισθού.

"Έφυγα Από Την Ελλάδα Με Σπασμένα Φτερά..." Το Άγνωστο Κείμενο Του Γεώργιου Παπανικολάου

Η άγνωστη ζωή του γιατρού Παπανικολάου που έσωσε εκατομμύρια γυναίκες με το Τεστ Παπ

«Έφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω. Όλοι γύρω μου με θεωρούσαν ως ένα ναυαγισμένο ιδεοπαθή και άρχισα σιγά σιγά να το πιστεύω και εγώ ο ίδιος… Ευτυχώς εδώ βρήκα άλλο κόσμο, άλλους ανθρώπους με πλατύτερες ιδέες με ευγενέστερα αισθήματα με υψηλότερα ιδεώδη και μπόρεσα να μπω πάλιν εις τον δρόμον μου. 

 

Για πρώτην φορά στην ζωήν μου ημπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος. Έχω γύρω μου ζωήν που κοιτάζει μπροστά εις το μέλλον και όχι οπίσω εις το παρελθόν.

"Γράφε, Ιστορία, τα ψέματά σου αράδα". (Με αφορμή την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια που έγινε σαν σήμερα το 1831).

Του Γ. Γ.   

Γράφε, Ιστορία, τα ψέματά σου αράδα
και βλόγα το Φονιά, βρίζε το θύμα!

Κώστας Βάρναλης

Δεν είναι απλώς ότι ηΙστορία γράφεται από τους νικητές, όπως έλεγε ο Ναπολέων Βοναπάρτης, αλλά είναι και τόσοχοντροκομμένα τα μυθεύματα που μας σερβίρουν –κάποιοι μάλιστα που επικαλούνται τον τίτλο του «ιστορικού»- που μόνο αγανάκτηση σου προκαλούν.

Τα γράφω αυτά γιατί τυχαία έπεσα σε μια ιστοσελίδα που αναφέρετε σε ιστορικά γεγονότα και είδα τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον «πρώτο Κυβερνήτη του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους» ο οποίος δολοφονήθηκε σαν σήμερα, στις 27 Σεπτέμβρη του 1831.

Δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις σχολιάζοντας τα ψέματαπου διαβάζεις.
Από την στάση του Καποδίστρια στην επανάσταση του 1821;
Στην «αξιοζήλευτη δραστηριότητα» του για «τη δημιουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας»;
Στην «πολιτική του οξυδέρκεια και πειθώ, την πολιτική και ηθική συγκρότηση του ανδρός» που σύμφωνα με το δημοσίευμα «αναδιοργάνωσε τη δημόσια διοίκηση» της Ελλάδας;

ΔΝΤ: Σκανδαλωδώς ευνοϊκή η μεταχείριση της Αργεντινής έναντι της Ελλάδας

Σκληρό πειραματόζωο η χώρα μας

Η συμφωνία πλαίσιο που επιτεύχθηκε μεταξύ Αργεντινής και ΔΝΤ δεν αποτέλεσε έκπληξη.
Το ΔΝΤ θα δανείσει στην Αργεντινή μια χώρα που τρεις φορές έχει χρεοκοπήσει τα τελευταία χρόνια παρ΄ ότι είναι σχεδόν 2,5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα με όρους ΑΕΠ.
Το Ταμείο θα δανείσει 57,1 δισεκ. δολάρια ή 48,8 δισεκ. ευρώ στην Αργεντινή με διάρκεια έως το 2021.
Μια ρήτρα που έθεσε το Ταμείο στην Αργεντινή είναι το εξής το 2020 να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα 1%.
Δηλαδή το ΔΝΤ δάνεισε 48,8 δισεκ. ευρώ και ζητάει 1% πρωτογενές πλεόνασμα από την Αργεντινή και στην Ελλάδα το δάνειο έχει μειωθεί στα 10 δισεκ. και ζητάει 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060 δηλαδή σωρευτικά 99% πρωτογενές πλεόνασμα ως προς το ΑΕΠ…. για 42 χρόνια.
Είναι προφανές ότι κάτι συμβαίνει;

Μήνυμα Γλέζου με αφορμή την σημερινή κλήση σε απολογία του Παναγιώτη Λαφαζάνη

«Αυτές οι κλήσεις-προκλήσεις δεν έχουν όνομα, στοχεύουν σε όλους μας και πρέπει να απαντηθούν από όλους μας» αναφέρει το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Μανώλης Γλέζος με αφορμή την κλήση σε απολογία του Παναγιώτη Λαφαζάνη αναφορικά με τη διαμαρτυρία της ΛΑΕ στους πλειστηριασμούς.

Το μήνυμα του Μανώλη Γλέζου έχει ως εξής:

«Η κλήση σε απολογία – με αφορμή τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς – στονΠαναγιώτη Λαφαζάνη, μετά από εισαγγελική παραγγελία, από την “Διεύθυνση ασφαλείας” της ΕΛΑΣ και από το “τμήμα προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού πολιτεύματος’! με την επίκληση άρθρων του ποινικού κώδικα όπως αυτός της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, είναι βόλι στη καρδιά των πολιτών και της Δημοκρατίας. Αποκαλύπτει τη λογική της κυβέρνησης, που αποπειράται να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τους πολίτες που αντιστέκονται.

Αυτές οι κλήσεις-προκλήσεις δεν έχουν όνομα, στοχεύουν σε όλους μας και πρέπει να απαντηθούν από όλους μας».

Η ΛΑΡΚΟ χρωστάει στη ΔΕΗ 285 εκατ. τα οποία δεν μπορούν να εισπραχθούν - Προκαταβολή 538 εκατ. από το κράτος

Γιώργος Κατικάς

Τελευταία τροποποίηση στις 27/09/2018 - 02:48

Βιομηχανικοί πελάτες δεν εξοφλούν εξ ολοκλήρου λογαριασμούς ρεύματος, ισχυριζόμενοι κυρίως, έλλειψη ρευστότητας λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας

Στο… χιόνι θεωρεί η ΔΕΗ ότι θα γράψει την οφειλή της ΛΑΡΚΟ η οποία σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία ανέρχεται στα 285 ευρώ.
Η ΔΕΗ θεωρεί μη εισπράξιμο το ποσό, κάτι που ακούγεται πέρα ως πέρα λογικό, και έχει σχηματίσει πρόβλεψη για όλη την οφειλή.
Σημειώνεται, πως στα τέλη του 2016 η οφειλή ήταν στα 242 εκατ. ευρώ.
Η επιχείρηση συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες της στη ΛΑΡΚΟ χωρίς να περιμένει ότι το χρέος αυτό θα μειωθεί αισθητά, αφού γνωρίζει την οικονομική κατάστασή της.
Την ίδια ώρα λαμβάνει από το κράτος ένα τεράστιο ποσό πάνω από 530 εκατ. ευρώ ως έναντι κατανάλωσης ρεύματος από φορείς του δημοσίου, μία κίνηση που δίνει σίγουρα ταμειακές ανάσες.
Όπως αναφέρεται στη λογιστική κατάσταση η ΛΑΡΚΟ Α.Ε., ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ, είναι υπόχρεα πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών σχετιζόμενων με την κατανάλωση ρεύματος και εξοφλούσε συστηματικά μικρό μέρος μόνον των συνολικών της λογαριασμών ρεύματος.

Όταν δίνεις εξουσία σε παλαβούς ...

Γράφει ο mitsos175. 

Στις πολυθρόνες της Βουλής
ξαπλώνουν οι Λεβέντες
μα πλησιάζουν εκλογές
κι έχουνε κλάσει μέντες

Άλλος για Τσίπρα τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μητσοτάκη
βγήκαν οι ρέγγες στο γιαλό
κλαιν για το Βασιλάκη.

Σε γιουσουρούμ πλειστηριασμό
πουλάν τις συνειδήσεις
αυτοί κι όσοι τους ψήφισαν
είναι για να τους φτύσεις.

Άλλος για Τσίπρα τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μητσοτάκη
βγήκαν οι ρέγγες στο γιαλό
κλαιν για το Βασιλάκη.

Έχουν απόλυτο δίκιο, όταν λένε, πως δεν πρέπει να οδηγούμε μεθυσμένοι. Κινδυνεύουμε και παίρνουμε κι άλλους ανθρώπους στο λαιμό μας. Στις εκλογές όμως γιατί δεν λένε πως πρέπει να ψηφίζουμε νηφάλιοι;
Ξέρω περιπτώσεις που πήγαν “ντίρλα” στις κάλπες. Άρχισαν από νωρίς τα τσίπουρα και τα ούζα και γίνανε φέσι. Στο παραβάν μπέρδεψαν τα ψηφοδέλτια, έτσι μας προέκυψε ο Λεβέντης βουλευτής! Καλύτερα να πω πως ήταν μεθυσμένοι, παρά ανόητοι όσοι τον ψήφισαν.
Τους δίνω ένα ελαφρυντικό. 

Τ' αποτελέσματα μετά γνωστά. Ο Λεβεντάκος ζητούσε επίμονα Οικουμενική, δηλαδή υπουργείο. Θα πήγαινε με οποιονδήποτε - ακόμα και με κείνους που κάποτε καταριόταν - θα έκανε και θα έλεγε οτιδήποτε, προκειμένου να φτάσει τη δόξα του Καραγκιόζη, να γίνει υπουργός. Υπουργός δεν έγινε, υπήρξε όμως υπέροχος Καραγκιόζης. 

Στις 60.450 ευρώ/MW ανά έτος έκλεισε η δημοπρασία

Τρίτη, 25/09/2018

Στην τιμή των  60.450 ευρώ/MW ανά έτος έκλεισε η δημοπρασία για τη διακοψιμότητα μακροχρόνιας απόκρισης που διενεργήθηκε στις 12.00 σήμερα από τον ΑΔΜΗΕ. Συνολικά, προσφέρθηκε ισχύς 712 MW, ενώ δημοπρατήθηκαν 600 ΜW με αποτέλεσμα 6 εταιρίες να μην μπορέσουν να κατοχυρώσουν τις ποσότητες που διεκδικούσαν.
Οι δημοπρασίες διακοπτόμενου φορτίου (διακοψιμότητα) είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου αποζημιώνονται μεγάλοι καταναλωτές ηλεκτρισμού, δηλαδή οι  μεγάλες βιομηχανίες, για την ισχύ που απελευθερώνουν στο σύστημα ηλεκτρισμού στην περίπτωση που ο ΑΔΜΗΕ κρίνει ότι πρέπει να διακόψει την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας για λόγους που σχετίζονται με την ευστάθεια του συστήματος κλπ.
Οι δημοπρασίες διακοψιμότητας διακρίνονται σε δύο τύπους, στην Υπηρεσία Μακροχρόνιας Απόκρισης, όπως η σημερινή και στην Υπηρεσία Βραχυρχρόνιας ή άμεσης Απόκρισης, όπως αυτή που θα διεξαχθεί αύριο.

Τηλεόραση Σκλαβοπάζαρο, Με Γόβα Στιλέτο!

Δεν πίστευα στα μάτια μου! Κορίτσαροι, με κορμοστασιά ζηλευτή, σώματα εξαίσια, παρελαύνουν μπροστά από μια "επιτροπή", η οποία, αφού τους υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο θα εκθέσουν όσο γίνεται καλύτερα (και όσο περισσότερο) την "πραμάτεια" τους στους κριτές (και φυσικά στο αδηφάγο τηλεοπτικό κοινό) θα ακούσουν "αν κάνουν ή δεν κάνουν για μοντέλα!".

 

Θαυμαστής αμετανόητος του θηλυκού φύλου και λάτρης της γυναικείας ομορφιάς υπήρξα και θα παραμείνω μέχρι τελευταίας πνοής, αλλά ουδέποτε θα μπορούσε να με ελκύσει αυτό-και όποιο άλλο- "γυναικοπάζαρο".

Άχεντ Ταμίμι: Πρέπει κάποιος από εμάς να θυσιαστεί για να μην υποφέρει η επόμενη γενιά

«Με την ενότητα του Παλαιστινιακού λαού, με την καθημερινή πάλη εναντίον της κατοχής, σίγουρα τότε θα πραγματοποιηθεί η νίκη κι η ελευθερία του παλαιστινιακού λαού» επισήμανε, μεταξύ άλλων, η 17χρονη ακτιβίστρια Αχέντ Ταμίμι, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε σήμερα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.

Και πρόσθεσε: «Σίγουρα η παγκόσμια στήριξη μας βοηθά να πιέζουμε ειδικά το Ισραήλ, αυτό σημαίνει πολλά για τον παλαιστινιακό λαό και του ανεβάζει το ηθικό για να συνεχίσει».

Ερωτηθείσα για τον αριθμό των πολιτικών κρατουμένων που παραμένουν κλεισμένοι στις φυλακές, ανέφερε: «Υπάρχουν 6.500 πολιτικοί κρατούμενοι που δίνουν τον δικό τους αγώνα στις φυλακές, ανάμεσά τους 350 μικρής ηλικίας. Παρόλο που είναι μέσα στις φυλακές προσπαθούν να μετατρέψουν τη φυλακή σε σχολείο. Προσπαθούν να ασχολούνται με το διάβασμα και την “αυτοεκπαίδευση” τους και συνεχίζουν τον αγώνα τους μέσα στις φυλακές».

Η χειραγώγηση της σκέψης για τις ανάγκες της αγοράς

• 

Εάν η Κρίσιμη μάζα της κοινωνίας χειραγωγηθεί ώστε να υποστηρίξει μία άποψη τότε οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν. 

Αυτή την θέση διατύπωσε ο  Νόαμ Τσόμσκι, αναφερόμενος στις ιδεολογικές διαμάχες, υποστηρίζοντας  ότι προκειμένου να δημιουργηθεί η συναίνεση σε οποιοδήποτε θέμα πρέπει να παρέμβει η λεγόμενη κρίσιμη μάζα της κοινωνίας, δηλαδή, το 20% του πληθυσμού που απαρτίζεται συνήθως από την ακαδημαϊκή κοινότητα (φοιτητές, καθηγητές κτλ), τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς, τα δημόσια πρόσωπα εν γένει (όπως π.χ. καλλιτέχνες). Εάν αυτή η κριτική μάζα πειστεί τότε η συναίνεση θα δημιουργηθεί και στο σύνολο της κοινωνίας. Όταν αυτό συμβεί το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρχει  ένα πολύ δυνατό ντιμπέητ σε κάποιο ζήτημα αλλά, ταυτόχρονα, να περιοριστεί το εύρος της συζήτησης σε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, για το σύστημα, επιμέρους θέματα. Το ερώτημα που είναι σημαντικό είναι πως θα ακολουθήσει αυτό το 20% την τακτική αυτή , πρόκειται άλλωστε για το πιο ενημερωμένο και μορφωμένο κομμάτι της κοινωνίας.

Μετά την εκδήλωση της κρίσης, το 2008, η βασίλισσα Ελισάβετ απηύθυνε στους ακαδημαϊκούς της οικονομικής σχολής του Λονδίνου (London school of economics- LSE) την ερώτηση, για ποιο λόγο κανείς δεν την προέβλεψε. Η ξεκάθαρη απάντηση που έλαβε από τον καθηγητή Γκαρικάνο ήταν ότι κανείς δεν ασχολιόταν με ζητήματα κρίσης. Το νόημα της απάντησης ήταν ότι όλοι θεωρούσαν πως έκαναν τη δουλειά τους και ότι κάποιος άλλος ήταν υπεύθυνος για το ζήτημα αυτό (“At every stage, someone was relying on somebody else and everyone thought they were doing the right thing.”)[1]. Ουσιαστικά, αυτή η τοποθέτηση αποκαλύπτει ένα συγκεκριμένο μοτίβο που αφορά την επιστημονική κοινότητα: την χειραγώγησή της. Οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί ασχολούνται με πραγματικό ενδιαφέρον για να προωθήσουν την επιστήμη τους, ωστόσο η χειραγώγηση αφορά την επιλογή των θεμάτων. Σε άρθρο των Financial Times ο συντάκτης Dirk Bezemer το 2009 είπε ότι «τα μοντέλα που αναπτύσσονταν από τους οικονομολόγους δεν λάμβαναν υπόψη το χρέος», ενώ οι λίγοι επιστήμονες που προέβλεψαν την κρίση όπως ο Michael Hudson του πανεπιστημίου του Μιζούρι αγνοήθηκαν τελείως.[2]

Από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα, τα οικονομικά πανεπιστήμια του Δυτικού κόσμου έδειξαν μία προφανή προτίμηση στην οικονομετρία και στη δημιουργία μοντέλων που θα ανέλυαν τις αποδόσεις των χρηματαγορών, προκειμένου να βγουν παραπάνω χρήματα από αυτές. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όσοι έκαναν διδακτορικά τέτοιου θέματος, μετέπειτα γίνονταν λέκτορες και στην πορεία έπαιρναν θέσεις καθηγητών (κάποιοι θα ακολουθούσαν και πολιτική καριέρα). Όσοι διάλεγαν τομείς όπως η μελέτη κρίσεων ή η πολιτική οικονομία δεν γίνονταν λέκτορες και κατ’ επέκταση δεν έκαναν ερευνητικές εργασίες σε τέτοια θέματα. Επομένως, οι ήδη υπάρχοντες καθηγητές δεν έβρισκαν διδακτορικούς φοιτητές και στην πορεία οι προϋπολογισμοί των τμημάτων τους μειώνονταν και πολλές φορές έκλειναν.

Αυτή η τακτική δεν είναι κάτι καινούριο. Το δεύτερο μισό του  19οαιώνα οι δύο μεγαλύτεροι οικονομολόγοι ήταν ο Μαρξ  και ο Μάλθους. Την εποχή εκείνη υπήρχαν οικονομικά πανεπιστήμια που είχαν παραγωγή σκέψης, ωστόσο αυτές οι θεωρίες, 50 χρόνια μετά, δεν αναφέρονται σε καμία μελέτη. Όμως οι δύο διανοητές παρήγαγαν έργο που, σήμερα, αναφέρεται σε μελέτες άλλων πιο συχνά από ότι το έργο οποιουδήποτε ακαδημαϊκού στον τομέα της οικονομίας. ( ο Μαρξ ήταν, επί της ουσίας, δημοσιογράφος και επαναστάτης και ο Μάλθους ήταν κληρικός, ο οποίος στα 45 του πήρε μία θέση σε ένα μικρό πανεπιστήμιο).

Και το ερώτημα είναι, γιατί συνέβη αυτό; Η απάντηση είναι ότι τα πανεπιστήμια της εποχής ασχολούνταν με ζητήματα αποδόσεων του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, αφού ο 19ος αιώνας ήταν ο αιώνας της αλματώδους ανάπτυξης του καπιταλισμού. Η Βικτοριανή Αγγλία, το λίκνο του οικονομικού συστήματος γέννησε μία σειρά από αποσαφηνιστές πανεπιστημιακούς, από ανθρώπους που θα μελετούσαν κάθε λειτουργία του συστήματος, όχι όμως ανθρώπους που θα εξέφραζαν επιφυλάξεις για τις βασικές του αξίες ή ανησυχητικές προγνώσεις για την κατάληξη του. Τα ζητήματα αντιφάσεων, κρίσεων, ηθικών προβλημάτων που ανέπτυσσαν οι  Μάλθους και Μάρξ δεν ενδιέφεραν κανέναν. (από την άλλη οι μελέτες των Στάνλει Τζέβονς, Τζον Μπέιτς Κλαρκ και Φράνσις Ετζγουορθ ενδιέφεραν πολύ)[3]

Είναι λοιπόν προφανές ότι τα πανεπιστήμια ήταν -και είναι– κομμάτια της κυρίαρχης ιδεολογίας. Η τάση τους είναι να στρέφουν τους επιστήμονες προς ζητήματα που αφορούν το κυρίαρχο σύστημα, για να το ενισχύσουν, ή προς ζητήματα ανώδυνα, αποκλείοντας την οποιαδήποτε αμφισβήτησή του. Οι διδακτορικοί φοιτητές πολύ συχνά ασχολούνται με ζητήματα για τα οποία γράφουν πολλοί άλλοι διδακτορικοί, επειδή αυτά προωθούνται από τα πανεπιστήμια. Από τη στιγμή που υπάρχει μία υπερπληθώρα μελετών για το ίδιο ζήτημα, πολλοί διδακτορικοί, αναγκαστικά, ασχολούνται με κάποιο οριακό θέμα που, ενδεχομένως, τους ενδιαφέρει ελάχιστα.

Πρέπει να κάνουμε σαφές ότι δεν μιλάμε για τους πανεπιστημιακούς που δεν σέβονται τη δουλειά τους και καταντούν να ευτελίζουν την ακαδημαϊκή τους αξιοπρέπεια. Προφανώς υπάρχουν και τέτοιοι, αλλά η πανεπιστημιακή κοινότητα απαρτίζεται κυρίως από πολύ ικανούς ανθρώπους με υψηλές διανοητικές ικανότητες και πολλή διάθεση για δουλειά. Την ίδια στιγμή όμως είναι μία εργασιακή κρεατομηχανή, στην οποία σχεδόν κανένας δεν βρίσκεται σε θέση να έχει οικονομική ασφάλεια. Όταν κάποιος ακαδημαϊκός φτάσει στην εργασιακή ασφάλεια (η λεγόμενη μονιμότητα –tenure- στις Αγγλοσαξωνικές χώρες), το κόσκινο από το οποίο έχει περάσει είναι τόσο μικρό που έχει ήδη εξαναγκάσει τους προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς φοιτητές και τους λέκτορες να κάνουν την επιλογή θεμάτων και την οπτική τους γωνία με κριτήριο την καριέρα τους και την επιβίωσή τους.  Όσοι επιμένουν, παρά τις αντιξοότητες, να ασχολούνται με το ανθρωπιστικό και κοινωνικό κομμάτι της επιστήμης τους δεν αντιμετωπίζονται με βία αλλά με παντελή αδιαφορία.

[1] Pierce, Andrew.(2008) “The Queen asks why no one saw the credit crunch coming.” The Telegraph .

[2] Bezemer, D.(2009) , “ Why some economists could see the crisis coming”, Financial Times

[3] Heilbroner, R.L. Οι φιλόσοφοι του Οικονομικού Κόσμου. Αθήνα: Κριτική, 2000.

*Ο Σταμάτης Ρήγας είναι ιστορικός

Κατώτατος μισθός και… υποκατώτατη ξεφτίλα!

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το νέο εξευτελιστικό σόου της κυβέρνησης αφορά στον κατώτατο μισθό. Τον μισθό που υποτίθεται «αύξησαν» και που επίσης υποτίθεται ότι πλέον θα καθορίζεται … «ελευθέρως». Πάμε, τώρα, να δούμε τι ακριβώς έκαναν και ψήφισαν (σημειωτέον: μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ):

  Οι «αριστεροί» σφουγγοκωλάριοι της τρόικας πήραν έναν νόμο και τον επανέφεραν με τη μορφή… τροπολογίας. Ποιο νόμο; Τον νόμο 4172/2013. Τι είναι αυτός ο νόμος; Είναι ο λεγόμενος και «νόμος Βρούτση», του υπουργού Εργασίας του Σαμαρά. Πρόκειται, δηλαδή, για έναν εμβληματικό νόμο της διακυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον νόμο του 2ου Μνημονίου, που τότε είχε – με οργή μάλιστα – καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και τον είχε καταψηφίσει.

Πάμπλο Νερούδα. Ποιητής του λαού του και των κολασμένων της γης (Πεθαίνει σαν σήμερα το 1973) - Επιστολή του Γ. Ρίτσου στον Π. Νερούδα (Ηχητικό)

«Ητανε της τύχης μου να υποφέρω όσα υπόφερα και της τύχης μου να αγωνιστώ όπως αγωνίστηκα, να αγαπήσω και να τραγουδήσω όπως τραγούδησα. Γνώρισα σε διάφορα σημεία της Γης το θρίαμβο και την ήττα, έχω ζωντανή στη μνήμη μου τη γεύση του ψωμιού, αλλά και τη γεύση του αίματος. Τι περισσότερο μπορεί να θέλει ένας ποιητής; Η ζωή μου στάθηκε η ίδια η ποίησή μου και η ποίησή μου υπήρξε το στήριγμα όλων των αγώνων μου. Αν και πολλά βραβεία μου δόθηκαν, κανένα δεν μπορεί να συγκριθεί με το τελευταίο βραβείο. Να είμαι ο ποιητής του λαού μου. Το μεγάλο, το μοναδικό μου βραβείο είναι αυτό κι όχι τα βιβλία μου που μεταφράστηκαν σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, ούτε τα βιβλία που γράφτηκαν για να αναλύσουν τα λόγια μου».

Πάμπλο Νερούδα.

Σαν σήμερα στις 23/09/1973 πεθαίνει σε ηλικία 69 ετών στο Σαντιάγο της Χιλής ένας απ’ τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα ο κομμουνιστής και μέλος της ΚΕ του ΚΚ Χιλής Πάμπλο Νερούδα.

Ο τιμημένος λογοτέχνης με το βραβείο Στάλιν, 1953, και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1971 ελάχιστες μέρες μετά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973 που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο και προσωπικό του φίλο Σαλβαδόρ Αλιέντε, αφήνει την τελευταία του πνοή στην κλινική Σάντα Μαρία.

Όταν η εργασία δεν είναι μόνο βιοπορισμός...

Σεφ στο Τζάνειο Νοσοκομείο φτιάχνει υπέροχα φαγητά και θέλει να καταργήσει το «νοσοκομειακό φαγητό».

 Πριν από λίγο καιρό, ο Ιάκωβος Απέργης, ο αρχιμάγειρας του Τζανείου, έφτασε στο νοσοκομείο κουβαλώντας δύο μεγάλα ταψιά. Ήταν η πίτσα που είχε φτιάξει το προηγούμενο βράδυ στο σπίτι. Την πήγαινε στα παιδάκια της παιδοψυχιατρικής κλινικής….

«Αυτά τα παιδιά μπορούν να φάνε περίπου τα πάντα. Γιατί να μη φάνε κάτι που τους αρέσει πραγματικά;», λέει. Έφτιαξε την πίτσα στο σπίτι γιατί η κουζίνα του νοσοκομείου δεν διαθέτει μπέικον. Η προμήθεια των πρώτων υλών, όπως σε κάθε δημόσια δομή, γίνεται κατόπιν διαγωνισμών και συμβάσεων με εταιρείες, δεν είναι ακριβώς ευέλικτη διαδικασία. Το μπάτζετ είναι ορισμένο και αυστηρό. «Εάν ζητήσω μπέικον, μπορεί να χάσω κάτι πιο ουσιαστικό και δε λέει. Εντάξει, οκτώ παιδάκια είναι μόνο σε αυτή τη μονάδα, δεν είναι και τίποτα να τους φτιάξω μια φορά μια πίτσα να ευχαριστηθούν».
Τέτοια… περίεργα, με την καλή έννοια, συμβαίνουν στο Τζάνειο νοσοκομείο του Πειραιά από τότε που ανέλαβε ο Ιάκωβος, που έχει βαλθεί να καταργήσει τον όρο «νοσοκομειακό φαγητό». «Δεν υπάρχει η έννοια “νοσοκομειακό φαγητό”, ήταν απλά το φαγητό που βόλευε όλους. Είναι πιο εύκολο να βγάλεις ανάλατο φαγητό για όλους, μόνο που δεν χρειάζεται όλοι οι ασθενείς να τρώνε ανάλατα!». Τα τελευταία χρόνια, από την κουζίνα του Τζανείου βγαίνουν τουλάχιστον δύο διαφορετικά πιάτα κάθε μέρα. «Ποτέ δεν φτιάχνουμε ένα φαΐ για όλους, εκτός κι αν είναι κάτι που ξέρουμε ότι αρέσει σε όλους. Αλλά δεν θα προσφέρουμε σπανακόρυζο ή ψάρι στα παιδάκια που πολύ συχνά δεν το τρώνε».

Η λαϊκή κυριαρχία και ο αυθεντικός διεθνισμός...

Για πολλούς αναλυτές, ο όρος «εθνική κυριαρχία» έχει γίνει συνώνυμο των πιο χαμηλών πολιτικών ένστικτων: τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το λαϊκισμό, το νεο-φασισμό. Ίσως να ήταν ωφέλιμη η εισαγωγή κάποιων διακρίσεων σε αυτή τη σκόπιμη χρήση που τσουβαλιάσματος πολιτικών πολύ διαφορετικών μεταξύ τους. 


Μια σύγχυση που δικαιολογείται μόνο από την έλλειψη σοβαρών επιχειρημάτων για την αμφισβήτηση όσων θεωρούν την πλήρη εθνική κυριαρχία ως προϋπόθεση δημοκρατίας και εποικοδομητικής διεθνούς συνεργασίας.

Δείτε πόσο πίσω είμαστε στους σιδηροδρόμους...

«Πρεμιέρα» για τα πρώτα τρένα στον κόσμο που κινούνται με υδρογόνο

Δύο τρένα κατασκευασμένα στη Γαλλία, τα οποία άρχισαν από τη Δευτέρα να κυκλοφορούν στο σιδηροδρομικό δίκτυο της βόρειας Γερμανίας, είναι τα πρώτα στον κόσμο που κινούνται με υδρογόνο.
Τα τρένα Coradia iLint φωτεινού μπλε χρώματος είναι δημιούργημα της γαλλικής εταιρείας Alstom, που φτιάχνει και τα γρήγορα γαλλικά τρένα TGV. Ήδη κινούνται σε μια διαδρομή περίπου 100 χιλιομέτρων ανάμεσα σε γερμανικές πόλεις, οι οποίες έως τώρα συνδέονταν με ντιζελοκίνητα τρένα. Ο σταθμός ανεφοδιασμού τους με υδρογόνο βρίσκεται στο Μπρεμερβέρντε.
Η νέα τεχνολογία στα τρένα είναι πιο ακριβή, αλλά και πιο φιλική στο περιβάλλον, καθώς επίσης πιο ήσυχη από πλευράς θορύβου, κάτι πολύ σημαντικό για τις πόλεις που θέλουν να μειώσουν τόσο τη ρύπανση από τα ορυκτά καύσιμα (λόγω κλιματικής αλλαγής), όσο και την ηχορύπανση.

«Ψηφιακή ηρωίνη»: Πώς οι οθόνες μεταμορφώνουν τα παιδιά σε ψυχωτικούς τοξικομανείς...

Η Σούζαν αγόρασε στον 6χρονο γιο της ένα iPad όταν πήγαινε πρώτη Δημοτικού. «Σκέφτηκα «Γιατί να μην δοκιμάσει;», μου είπε κατά τη διάρκεια μια συνεδρίας μας. Το σχολείο του Τζον είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί τις συσκευές σε όλο και μικρότερες τάξεις, ο δάσκαλος τεχνολογίας εκθείαζε τα εκπαιδευτικά τους ωφέλη, οπότε η Σούζαν θέλησε να κάνει ότι ήταν καλύτερο για το ξανθό της αγοράκι που λάτρευε να διαβάζει και να παίζει μπέιζμπολ.

Αρχικά άφηνε τον Τζον να παίζει διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια στο iPad του. Ώσπου ο μικρός ανακάλυψε το Minecraft, το οποιο ο δάσκαλος τεχνολογίας χαρακτήρισε «ηλεκτρονικό Lego». Θυμόταν πόσο λάτρευε η ίδια ως παιδί να χτίζει και να παίζει με τα τουβλάκια της, οπότε άφησε το γιο της να παίζει Minecraft το απόγευμα.
Στην αρχή η Σούζαν ήταν αρκετά ευχαριστημένη. Ο Τζον έμοιαζε να απασχολείται με δημιουργικό παιχνίδι καθώς εξερευνούσε τον κόσμο του ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Παρατηρησε μεν οτι το παιχνίδι δεν ηταν ακριβώς όπως τα Lego που θυμόταν -στα παιδικα της χρόνια δεν χρειαζόταν να… σκοτώσει ζώα και να βρει σπάνια στοιχεία για να επιβιώσει και να πάει στο επόμενο επίπεδο. Αλλά ο Τζον έμοιαζε να χαίρεται πολύ, ενώ το σχολείο του είχε μέχρι και όμιλο Minecraft, οποτε… πόσο ασχημο μπορεί να ήταν;
Παρ’ ολ’ αυτα, η Σούζαν δεν μπορουσε να αρνηθεί πως έβλεπε αλλαγές στον Τζον. Είχε αρχίσει να απορροφάται όλο και περισσότερο από το παιχνίδι του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του για το μπέιζμπολ και το διάβασμα βιβλίων και αρνούταν να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Μερικά πρωινά ξυπνούσε και της έλεγε οτι εβλεπε τετράγωνα στα όνειρά του.
Αν και αυτο την απασχολούσε, πίστευε πως ο γιος της μπορεί απλά να είχε ζωηρή φαντασία. Καθώς η συμπεριφορά του συνέχιζε να χειροτερεύει, προσπάθησε να του πάρει το παιχνίδι, αλλά ο Τζον άρχισε να έχει κρίσεις θυμού. Οι εκρήξεις του ήταν τόσο άσχημες που ενέδιδε, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό της ξανά και ξανά ότι «ειναι εκπαιδευτικό»
Τότε μια νύχτα συνειδητοποίησε πως κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά.

H μνημονιακή οδύσσεια και οι λωτοφάγοι της εξουσίας

Παραπάνω από προφανής είναι η αγχώδης επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης, μετά την απερίγραπτη τραγωδία στο Μάτι με την εκατόμβη των νεκρών, να εμφανιστεί, μέσω του μηνύματος του πρωθυπουργού από την Ιθάκη και των εξαγγελιών που έγιναν στην Δ.Ε.Θ., ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε μια νέα περίοδο, αυτήν του τέλους των μνημονίων και της επιτροπείας. 

 
Κυρίαρχο στοιχείο σε όλη αυτή την προσπάθεια, είναι η μεγεθυμένη εντέχνως παροχολογία «ψίχουλων» σε μια καθημαγμένη από τον μνημονιακό οδοστρωτήρα κοινωνία.

Ο συμβολισμός της ομηρικής Ιθάκης, από όπου απηύθυνε ο πρωθυπουργός το διάγγελμά του, περί δήθεν του τέλους της μνημονιακής «Οδύσσειας» της Ελλάδος, με βάση τα αντικειμενικά οικονομικά και πραγματικά δεδομένα της χώρας, όχι μόνο δεν έχει την παραμικρή βάση, αλλά, αντίθετα, μπορεί κανένας να ισχυρισθεί, ότι όλη αυτή η προσπάθεια αγγίζει τα όρια μιας κακοστημένης επικοινωνιακής «οπερέτας».
Η εφαρμογή των τριών μνημονίων (2010 – 2018) εμπεριείχε πολιτικές, που οι δανειστές ουδέποτε θα εφάρμοζαν στην χώρα τους. Πρόκειται για βίαιες «χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό», που υποβιβάζουν δραματικά το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, οδηγούν την Ελλάδα σε πλήρη παρακμή και την φέρνουν αντιμέτωπη με μεγάλους κινδύνους στα εθνικά της ζητήματα. Ενέχουν, δε, αυτές οι ενέργειες στοιχεία «θλιβερής οπερέτας», γιατί, ενώ η οικονομία, μετά από εννέα χρόνια σκληρής μνημονιακής λιτότητας, βρίσκεται σε «ημικωματώδη κατάσταση».

Παιδεία είναι το μόνο αντίδοτο στην κρίση και ξεκινά από το σπίτι...

1. Αν είχα να δώσω μια συμβουλή στους νέους, θα ήταν να έχουν ένα όνειρο και να το κυνηγήσουν με τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό.

 
2. Στα παιδιά δεν μπορείς να πεις τίποτα άλλο απ’το να κάνουν αυτό που θέλουν, γιατί αν αρχίσουν και απεμπολούν τις επιθυμίες τους, το τι θέλουν να κάνουν από τα είκοσί τους χρόνια τους, θα γίνουν βλάκες και όλα τα – άκες που λένε στην Ελλάδα.
3. Μου λένε για τη ζωγραφική, ότι “αυτός είναι μεγάλος ζωγράφος και ζωγραφίζει ωραία πράγματα, όπως ακριβώς τα κάνει η ίδια η φύση”. Εγώ λέω όχι! Αυτός είναι μικρός ζωγράφος, γιατί απ’τη στιγμή που υπάρχει η φωτογραφία, δεν έχουμε πια ανάγκη από έναν ζωγράφο που μιμείται τη φύση. Πρέπει και η τέχνη να πηγαίνει κάπου αλλού. Πάντα κάπου αλλού. Και αυτό το “κάπου αλλού” ισχύει και για τη γνώση και για τον τρόπο ζωής και για όλα. Λοιπόν, αν δεν είσαι έτοιμος να πας κάπου αλλού, τότε έχεις γεράσει. Αυτό το “αλλού” είναι που οι νέοι δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ κι όταν λέω το “αλλού” δεν το λέω μόνο τοπικά και γεωγραφικά. Το να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο αποτελεί ένα προνόμιο, ένα νεανικό προνόμιο κι αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνούν οι νέοι.
4. Ευτυχώς που τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν, αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν όρια. Οι νέοι όταν θέλουν να διαμαρτυρηθούν δεν πρέπει να φορούν κουκούλες.
5. Μπροστά στα παιδιά πρέπει να είσαι παραδειγματικός. Γενικότερα, αν μπορείς να έχεις έναν σκοπό στη ζωή σου, είναι να είσαι παραδειγματικός. Φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή οι μόνοι ήρωες για τη νεολαία είναι οι τραγουδιστές, και ποδοσφαιριστές.
6. Η αυτογνωσία είναι ακριβώς μια δυνατότητα να ξέρεις πού μπορείς να πας. Είναι αυτό ακριβώς που μου έλεγε η μάνα μου: “Παιδί μου, να ξέρεις τη θέση σου. Ούτε πιο πάνω ούτε πιο κάτω”.

Κουιζ:Τι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα για τα ΜΜΕ; Μια συμβολική παρέμβαση του "Ρουβίκωνα" με μπογιές ή μια επίθεση σε μετανάστη νεοναζί με σιδερογραθιές;

Ας δούμε δυο γεγονότα και ας κάνουμε μια παρατήρηση. Κάποια μέλη του "Ρουβίκωνα", κάνουν παρέμβαση, στην Πρεσβεία του Ιράν στην Αθήνα, στο Παλαιό Ψυχικό και όπως αναγράφεται σε κείμενο της αναρχικής ομάδας στο indymedia "καταστρέψαμε το φυλάκιο του φρουρού που της έχει διαθέσει το ελληνικό κράτος αφού του συστήσαμε να απομακρυνθεί". 

Ο "Ρουβίκωνας" αιτιολογεί αυτή του την ενέργεια γιατί "Λίγες μέρες πριν το Ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς εκτέλεσε με αργό απαγχονισμό τρεις Κούρδους επαναστάτες συνεχίζοντας μια μακριά γραμμή ωμής καταστολής που ξεκινάει από την Ισλαμική πειρατεία στην κοινωνική επανάσταση του Ιραν το 1979 και φτάνει στο σήμερα μετρώντας δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες εκτελεσμένους, κατά κύριο λόγο αριστερούς και κομμουνιστές".
Με την δράση τους αυτή τα μέλη αυτής της συλλογικότητας δηλώνουν ότι "Στεκόμαστε στο πλευρό, έστω και με αυτούς τους συμβολικούς όρους, των αγωνιζόμενων στο Ιραν, Κούρδων και μη. Αποδίδουμε τιμή στους εκτελεσθέντες Ramin Hossein, Zaniar Moradi, Panahi Moradi μέλη του κομμουνιστικού κόμματος Komalah". 

Τι επακολούθησε; Ενας ψιλοχαμός σε όλα τα αστικά ΜΜΕ. Μάλιστα όπως ενημερωνόμαστε από καθεστηκυίες ενημερωτικές ιστοσελίδες διατάχθηκε από την αστυνομία Ενορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) γιατί "ο φρουρός του κτιρίου «υπακούει» τις εντολές των δραστών και απομακρύνεται από το κουβούκλιο φύλαξης, ενώ είναι οπλισμένος με υποπολυβόλο το οποίο κρέμεται δίπλα στο πλευρό του από τον αορτήρα".
Μάλιστα. Προφανώς για κάποιους "λειτουργούς της ενημέρωσης", ίσως και για την ηγεσία της αστυνομίας. έπρεπε ο φρουρός να πάρει το οπλοπολυβόλο του και να δημιουργήσει μακελειό.

Ν.Δ: Μπερδεύει τις εκλογές με τις Απόκριες.

Γράφει ο mitsos175.

Καλέ όχι, δεν υπάρχει ακροδεξιά στη ΝΔ. Όπως δεν υπάρχουν περιττώματα σε βόθρο.

Η ΝΔ είναι μετριοπαθές κόμμα. Το βλέπεις, ξεχειλίζει από μετριοπάθεια. Στελέχη της ο “κεντρώος” Βορίδης, γνωστός και ως “ακτιβιστής με το τσεκούρι”, ο “σχεδόν αριστερός” Άδωνις, ο ίδιος ο αρχηγός του κόμματος, που θαυμάζει γνωστές προσωπικότητες του κέντρου, όπως ο... Πινοσέτ. 

 Είναι τόσοι πολλοί οι “κρυφοί κομμουνιστές” της ΝΔ που, αν αρχίσουμε να λέμε ονόματα, δεν θα τελειώσουμε. Μην ξεχάσουμε και τους φιλοβασιλικούς, που δεν είναι ακροδεξιοί, όχι, είναι αυλικοί.  

 Θα μου πείτε: Ε, κι επειδή βρέθηκαν ένα, δυο, τρεις, τέσσερις, μερικές δεκάδες χιλιάδες στελέχη, είναι λόγος αυτός; Μα όχι! Φαίνεται στη πολιτική της, πόσο κέντρο - απόκεντρο είναι. Ακόμα και χτες σχολιάζοντας την ενέργεια του Ρουβίκωνα η Ντόρα, η αδερφή του αρχηγού είπε:
«Η κυβέρνηση δείχνει κάτι παραπάνω από ανοχή απέναντι στον ‘Ρουβίκωνα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Η εικόνα αυτή θα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο και το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι οι αντεξουσιαστές έχουν δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν». 
Ακούς εκεί, να κάνουν ότι οι αντεξουσιαστές και όχι οι εξουσιαστές.!

Στην πυρά λοιπόν ο μπάτσος που δεν πυροβόλησε τους ακτιβιστές. Έπρεπε να τους ρίξει, να τους σκοτώσει. Όχι καλέ δεν είναι ακροδεξιοί. "Δεν υπάρχει καμία δημοκρατία στην οποία αυτό να θεωρείται αυτονόητο ή πολιτικός ακτιβισμός" , συνέχισε η κυρία Μιχαλολιάκου, συγνώμη, η κυρία Μητσοτάκη ήθελα να πω...

Έχεις απόλυτο δίκιο Ντόρα μου. Δημοκρατία, όπως την εννοείς, σημαίνει να ρίχνουν τα ΜΑΤ δακρυγόνα σε σχολεία, όπως έκαναν στην Κερατέα, στις Σκουριές, να δέρνουν συνταξιούχους, απεργούς, να σκοτώνουν οι τραμπούκοι, να τα σπάνε οι Κένταυροι, να εξοστρακίζονται σφαίρες, να την κοπανάει σαν "κύριος" ο Χριστοφοράκος από την χώρα και να δίνεις κάλυψη στους ναζί..

"Θαύμα" νέας σοδειάς, ανακάλυψη της ιστοσελίδας του Εαυαγγελάτου

Του Γ.Γ.

Αν έλεγες ότι την "είδηση" την τράκαρες σε κάποιους ιστότοπους απ' αυτούς που διαχειρίζονται ορισμένα θρησκόληπτα άτομα, τα οποία ανακαλύπτουν δυο-τρία "θαύματα" κάθε μέρα φυσικά θα την προσπερνούσες.
Οταν όμως την συναντάς στο "έγκυρο" ειδησεογραφικό σάιτ του Ευαγγελάτου δεν αποφεύγεις τον πειρασμό να χλευάσεις αυτόν τον "λειτουργό της ενημέρωσης¨.

Κι αυτό γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που επιδιώκει κατάγματα στην νοημοσύνη μας με τα "θαύματα" που εφευρίσκει. Στις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές είχε ανακαλύψει σε ένα σπίτι που είχε γίνει παρανάλωμα του πυρός, στην Ραφήνα, μια "εικόνα της Παναγίας" να έχει μείνει άθικτη με τον συντάκτη της ανάρτησή του να έχει κατασυγκινηθεί στον βαθμό που να βάλει τα κλάματα, αντικρίζοντας το "θαύμα".

Τώρα πάλι μας παρουσιάζει νέα "θεϊκή παρέμβαση". "Στην εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης στη Νέα Κούταλη στην Λήμνο" μας γράφει "κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας για τον εορτασμό γενεθλίου της Παναγίας στις 8 Σεπτεμβρίου, μια λαμπάδα τάματος έπεσε και στάθηκε όρθια και αναμμένη μέχρι το τέλος της λειτουργίας".
Νάτο το θαύμα νέας σοδειάς!

Και πώς έμαθαν αυτό το "θαύμα" οι συντάκτες του newsit; Το διάβασαν από μια ανάρτηση που είχε κάνει στον προσωπικό της λογαριασμό χρήστρια του facebook.
Δηλαδή θαύμα καρατσεκαρισμένο, που θα έλεγε η αξέχαστη Μελίνα....

Αλήθεια, έχει πάτο η γελοιότητα του Ευαγγελάτου και των ομοίων του;

Η «νέα εποχή» και το μέλλον που επιφυλάσσουν για τη ΛΑΡΚΟ

15 Σεπτεμβρίου 2018

Η αναβαθμισμένη αμερικανική επιχειρηματική παρουσία δίνει “αέρα στα πανιά” της κυβερνητικής προπαγάνδας για την “έξοδο από τα μνημόνια” και τη “δίκαιη ανάπτυξη”.
Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος κεντρικού άρθρου της Αυγής με τίτλο “83η ΔΕΘ: Η ελληνική οικονομία επιστρέφει” όπου γίνεται πανηγυρική αναφορά για την επιχειρηματική παρουσία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην έκθεση, ενώ και ο Αλ. Τσίπρας στις πρώτες του δηλώσεις στη ΔΕΘ δήλωσε ότι “η 83η ΔΕΘ αποτελεί το πέρασμα σε μια νέα εποχή”, χαρακτηρίζοντας πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η τιμώμενη χώρα στη φετινή ΔΕΘ είναι οι ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση διαλαλώντας το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας χαρακτηρίζει τη χώρα ως “επενδυτική ευκαιρία” και προσδένεται στο άρμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, μετατρέποντας τη πατρίδα μας σε στρατιωτικό, ενεργειακό και επιχειρηματικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ.
Την ίδια ώρα που η αποβιομηχανοποίηση, η διάλυση της φτωχομεσαίας αγροτιάς, το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, η ανεργία και η φτώχεια έχουν τη σφραγίδα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, αποτελούν πρόκληση οι κυβερνητικές φιέστες.
Η υποκρισία της πολιτικής τους φαίνεται και από το γεγονός ότι ενώ γονυπετής ο πρωθυπουργός παρακαλά για μια “χούφτα” δολάρια, την ίδια ώρα εγκαταλείπει στο έλεος τους κραταιές δημόσιες ελληνικές επιχειρήσεις όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, που οδεύει είτε στο κλείσιμο είτε στην εκποίηση, κάτω και από τη “δαμόκλειο σπάθη” των προστίμων εκατοντάδων εκατομμυρίων που έχει επιβάλει η ΕΕ, με το πρόσχημα των “κρατικών ενισχύσεων”.

Η ΛΑΡΚΟ η οποία έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης, αφού είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη και ένας από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς παγκοσμίως, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χρεωκοπία ως αποτέλεσμα της διαχρονικής κακοδιαχείρισης, της ρεμούλας, των σκανδάλων και της τεχνολογικής απαξίωσης.

Συναντήσεις της επιτρόπου Βεστάγκερ για κρατικές ενισχύσεις και τράπεζες

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΙΦΑΒΑ

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Τα ανοικτά ζητήματα των κρατικών ενισχύσεων που έχουν κριθεί παράνομες με αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως είναι, για παράδειγμα, αυτές που αφορούν τη ΛΑΡΚΟ και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθώς και τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων που θα έχει σήμερα το πρωί στην Αθήνα η αρμόδια για την πολιτική ανταγωνισμού επίτροπος Μαργκρέτε Βεστάγκερ με τον πρωθυπουργό και τους αρμοδίους υπουργούς.

Αλλαγές

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, αναμένεται να θέσει επί τάπητος αλλαγές στον χάρτη των περιφερειακών ενισχύσεων, με απώτερο σκοπό την ελαστικοποίηση των κανόνων για τη χορήγηση επιδοτήσεων προς μειονεκτικές περιοχές, όπως είναι για παράδειγμα η ευαίσθητη περιοχή της Θράκης. Συγκεκριμένα, θα επιδιώξει αλλαγή των κριτηρίων, έτσι ώστε να μην είναι μόνο το ΑΕΠ αυτό που καθορίζει το ύψος των ενισχύσεων.

Η επίτροπος θα συναντηθεί με τον κ. Αλέξη Τσίπρα και με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Γ. Δραγασάκη, με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτο και με τον αναπληρωτή υπουργό Βιομηχανίας Στ. Πιτσιόρλα.