Τιμη Νι

Παρέχεται από το Investing.com

Mετατρέπεται η Ελλάδα σε "δούρειο ίππο" της Κίνας στην Ευρώπη;


© La Croix
Μια ψύχραιμη ανάλυση για την έκταση και τη σημασία της προσέγγισης Ελλάδας-Κίνας, μετά την επίσκεψη στην Αθήνα του Κινέζου πρωθυπουργού..
.
Στις 2 Οκτωβρίου η Ελλάδα δέχτηκε μια σημαντική οικονομική ενίσχυση από την Κίναπου σε αντάλλαγμα θα επεκτείνει την επικυριαρχία της επί των υποδομών της χώρας , σκοπεύοντας να καταστήσει την Αθήνα σε «πόρτα εισόδου» της στη νότιο Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Η κινεζική επιχείρηση «κόσκο» πέτυχε έτσι να της εκχωρηθεί το λιμάνι του Πειραιά για 35 χρόνια. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού της, που παρουσίασε τη Δευτέρα, η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα στο 7% του ΑΕΠ το 2011, χαμηλότερα δηλαδή από το στόχο του 7.6% που είχαν θέσει όρο στη χώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το «διεθνές νομισματικό ταμείο» (ΔΝΤ), σε αντάλλαγμα με την οικονομική διάσωσή της

Δε θεωρώ πως οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο μεταξύ Αθηνών και Πεκίνου μάς επιτρέπουν να πούμε πως η Κίνα επιφυλάσσει για την Ελλάδα τον ιδιαίτερο ρόλο της «θύρας εισόδου» της στην Ευρώπη. Είναι αλήθεια πως ανέλαβε να χρηματοδοτήσει ένα μέρος του ελληνικού δημοσίου χρέους, αλλά το έχει κάνει και για άλλες χώρες. Η Κίνα έχει ήδη αγοράσει μέρος του ισπανικού χρέους, για να μη μιλήσουμε για το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, ακόμα και της Κορέας.
Δεν πρόκειται για κάτι νέο, αλλά η εξέλιξη στην Αθήνα αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως η Κίνα ωριμάζει και διαφοροποιεί τις επενδύσεις της, που εξάλλου δεν είναι πάντα κερδοφόρες. Η Κίνα είναι ακόμα πολύ άπειρη όσον αφορά τις επενδυτικές της αποφάσεις· ακόμα μαθαίνει. Πόσο σώφρων ήταν η τελευταία της απόφαση για το λιμάνι του ΠειραιάΜόνο το μέλλον θα δείξει. Επιπλέον, οι αποφάσεις αυτές δε λαμβάνονται με αμιγώς οικονομικά κριτήρια.
Θα έλεγα πως η Κίνα ακολουθεί μια παγκόσμια στρατηγική και οικοδομεί σταδιακά ένα δίκτυο συμφερόντων. Στη στρατηγική αυτή, η ΕΕ δεν ανήκει στις προτεραιότητές της. Η Κίνα δεν έχει τα μέσα να φτάσει ως εκεί. Διαθέτει μεν μεγάλα χρηματοδοτικά αποθέματα και υπάρχουν πολλές επενδυτικές ευκαιρίες εκεί έξω, αλλά μια προσέγγιση του τύπου «σε βοηθάω για να σε ελέγξω» δεν «περπατάει» στην Ευρώπη· όσο εξασθενημένη χώρα κι αν είναι η Ελλάδα. Εξάλλου, είναι η Ελλάδα που ζήτησε ευθέως τη βοήθεια της Κίνας, εδώ κι ένα χρόνο. Έκτοτε η Κίνα εκτιμούσε τα ρίσκα της πρότασης αυτής.
Θα πρέπει επίσης να εκτιμούμε πώς διαμορφώνεται το διεθνές περιβάλλον για την Κίνα. Οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ δεν είναι γαλήνιες, κάθε άλλο. Υπάρχει ακόμα σοβαρή ένταση με τη γειτονική της Ιαπωνία... Σε αντίθεση με ό,τι θεωρούν πολλοί, στην Αφρική η Κίνα κάνει καθαρές μπίζνες, χωρίς αποικιοκρατικές ύστερες σκέψεις. Πρόκειται για άμεση συνέχεια μια στενής σχέσης, που είδε π.χ. τις αφρικανικές χώρες να συνηγορούν στην επανένταξη της Κίνας στον ΟΗΕ, ήδη το 1971.
Τελικά αυτό που συμβαίνει είναι πως η Κίνα αναζητεί φίλους, μέσω της διαμόρφωσης δικτύων οικονομικών, χρηματοπιστωτικών αλλά και πολιτικών συμφερόντων.

Η Bei Xu είναι οικονομολόγος στην επενδυτική τράπεζα «νατίξις», ειδικός στη «μεγάλη Κίνα» (ηπειρωτική Κίνα, Μακάο, Χονγκ Κονγκ και Μακάο) via ppol

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.