Η αποστασία βουλευτών και η μετακίνησή τους από το κόμμα με τη σημαία του οποίου έχουν εκλεγεί σε άλλο κόμμα, στην ίδια Βουλή, προκαλεί πολιτική απέχθεια.
Σε μεγάλη κλίμακα μπορεί να φέρει συμφορές, όπως το 1965 με τον πατέρα Μητσοτάκη -άσχετα αν αργότερα το πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα: την αποστασία Σαμαρά.
Ωστόσο τυπικά αυτές οι μετακινήσεις διαμορφώνουν πολιτικά δεδομένα -έστω περιφερειακού χαρακτήρα και από αυτή την άποψη είναι αξιοπρόσεκτες. Πχ δεν μπορεί να μην σημειωθεί η επιτάχυνση της διάλυσης του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων που προωθούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά, συνεπικουρούμενοι από εξωπολιτικά κέντρα.
Η πολιτική όμως έχει τους δικούς της κανόνες και συχνά αυτοί οι σχεδιασμοί γίνονται μπούμερανγκ. Αυτό ακριβώς ενδέχεται να συμβεί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Διαμοιράζοντας τα ιμάτια του Θεοδωράκη -με τον ίδιο μαζί- και του Λεβέντη, απενεχοποιούν τον Αλέξη Τσίπρα να εγκρίνει μετακινήσεις και προς το κόμμα του και ήδη το έκανε.
Αν παρακολουθήσει κανείς με προσοχή αυτές τις διεργασίες θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο τελικός ωφελημένος σε δεύτερο χρόνο θα είναι ο πρωθυπουργός. Ο Μητσοτάκης και η Γεννηματά, υιοθετώντας αποστάτες την πάτησαν και του δίνουν τη δυνατότητα να απελευθερωθεί από άλλες «δουλείες», ανοίγοντας νέους δρόμους για το κόμμα του. Είναι περίεργο ότι δεν τους έστειλε ακόμη λουλούδια.
Στις συνθήκες που διαμορφώνουν οι προσχωρήσεις βουλευτών στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός, ανοίγοντας και την πόρτα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ σε μια βουλευτίνα που εκλέχθηκε με τον Λεβέντη, αξιοποιεί υπέρ του τις μεθοδεύσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Έτσι θα μπορεί να λύσει δύο προβλήματα. Πρώτον την αναίρεση της σύμπραξης του με τον Πάνο Καμμένο, που γίνεται όλο και πιο δυσλειτουργική, δια της διαμόρφωσης αυτοδυναμίας χωρίς αυτόν στη Βουλή. Το πολιτικό περιβάλλον που δημιουργούν οι εξελίξεις στο Σκοπιανό είναι κατάλληλο για το «διαζύγιο».
Το δεύτερο -και λόγω του πρώτου- είναι η διευκόλυνση της πλήρους ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, την οποία ως τώρα εμποδίζει, από πλευράς Ευρωπαίων, μόνο η συνεργασία με τον Καμμένο.
Στις συνθήκες που διαμορφώνουν οι προσχωρήσεις βουλευτών ο Τσίπρας μπορεί να προχωρήσει στην αναίρεση της σύμπραξης του με τον Καμμένο δια της διαμόρφωσης αυτοδυναμίας χωρίς αυτόν στη Βουλή
Πρακτικά αυτά σημαίνουν ότι ο Μητσοτάκης και η Γεννηματά θα πέσουν στο λάκκο που σκάβουν για την κυβέρνηση. Η προσχώρηση της Μεγαλοοικονόμου στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ως βασική συνέπεια την αύξηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή, όπως επισημάνθηκε με προχειρότητα. Αυτή η αύξηση ήταν αχρείαστη. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι αυξήθηκε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που έχει τώρα 145 μέλη. Ήτοι λείπουν μόλις έξι βουλευτές για την αυτοδυναμία.
Την ίδια στιγμή από παλαιότερους υπολογισμούς, που επικαιροποιήθηκαν αυτή την περίοδο, προκύπτει ότι σε μια σύγκρουση του Πάνου Καμμένου με τον Αλέξη Τσίπρα που θα καταλήξει σε αποχώρηση του πρώτου από τον κυβερνητικό συνασπισμό, τουλάχιστον τρεις βουλευτές του δεν θα τον ακολουθούσαν και θα εντάσσονταν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΑΖΑ. Έτσι οι 145 θα γίνουν 148, ίσως και περισσότεροι.
Από εκεί και πέρα μένει να κριθεί τι θα αποδώσει η ανοιχτή γραμμή με δύο βουλευτές που έχουν εκλεγεί με το Ποτάμι, ένα τουλάχιστον μέλος της ομάδας των Ανεξάρτητων και ένας ή δύο από τους εναπομείναντες βουλευτές του Λεβέντη. Με άλλα λόγια η κοινοβουλευτική πλειοψηφία για το υπόλοιπο της θητείας αυτής της Βουλής μπορεί να σχηματισθεί χωρίς τον Καμμένο και το κόμμα του. Μπίνγκο. Η Γεννηματά δεν πανηγυρίζει ότι το κόμμα της έγινε τρίτο στη Βουλή με αυτή την μέθοδο;
Σε μια σύγκρουση του Πάνου Καμμένου με τον Αλέξη Τσίπρα που θα καταλήξει σε αποχώρηση του πρώτου από τον κυβερνητικό συνασπισμό, τουλάχιστον τρεις βουλευτές του δεν θα τον ακολουθούσαν
Μια τέτοια εξέλιξη απελευθερώνει τις διαβουλεύσεις για την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Κόμμα Σοσιαλιστών Δημοκρατών, όπως επιμόνως επιδιώκουν οι επικεφαλής του και στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα στο Κοινοβούλιο. Αυτή η εξέλιξη θα διευκολυνθεί και με τις αλλαγές συσχετισμών που θα φέρει η αποδιδόμενη στον Μανουέλ Μακρόν πρόθεση να σχηματίσουν ανεξάρτητη ομάδα οι Γάλλοι ευρωβουλευτές που επηρεάζει ο ίδιος. Αυτό θα λειτουργήσει πρωθύστερα και ως κίνητρο για ενσωμάτωση στον ΣΥΡΙΖΑ μελών του ελληνικού Κοινοβουλίου που αυτοτοποθετούνται στην Κεντροαριστερά.
Αυτή η κυοφορούμενη εξέλιξη αποτελεί εγκαιροφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ΝΔ και του προσωπικού κόμματος που προσπαθεί να βάλει η Φώφη Γεννηματά στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Σε ότι αφορά τη ΝΔ η αποδέσμευση του Καμμένου από τον κυβερνητικό χώρο θα τον μετατρέψει σε καμικάζι εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη και θα τον διευκολύνει να διεμβολίσει την κομματική βάση της ΝΔ, αναδεικνύοντας θέματα όπως το Σκοπιανό που τη συγκινούν. Ουσιαστικά να κάνει με τον Μητσοτάκη, με αφορμή το Σκοπιανό, ότι έκανε με τον Σαμαρά το 2012 και το Μνημόνιο.
Από την άλλη πλευρά η ένταξη Τσίπρα στους Ευρωσοσιαλιστές θα περιθωριοποιήσει το κόμμα της Γεννηματά με αποτέλεσμα αν όχι βουλευτές, πάντως αρκετά στελέχη του χώρου να παροτρυνθούν για μετακίνηση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.