Διαφθορά στα ΜΜΕ: Θα φτάσει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκκαλο;

Εδώ που έφτασε η χώρα δεν υπάρχουν περιθώρια για αβρότητες, για μυστικά και για συνέχιση ενός διεφθαρμένου πολιτικο-οικονομικού συστήματος που επί χρόνια κυριαρχεί στην Ελλάδα.

Ο λόγος για τα μέσα ενημέρωσης και πώς αυτά γιγαντώθηκαν και πλήθυναν στα χρόνια που στη χώρα μας δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Τότε που υπήρχε πολύ χρήμα, μαύρο κι άσπρο, τότε που τα δάνεια δίνονταν σαν στραγάλια προκειμένου κάποιοι να το παίζουν «εκδότες».

Η υπόθεση του ΔΟΛ είναι η αφορμή για να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και να βγει έξω όλη η σαπίλα. Όλη αυτή η διαπλοκή που στήθηκε με τη βοήθεια πολιτικών, τραπεζιτών και επιχειρηματιών που έκαναν τεράστια μαγαζιά κι έβγαλαν εκατομμύρια χωρίς καν να βάλουν ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους.

Ο Ψυχάρης πήρε ένα σχετικά υγιές μαγαζί από τον Λαμπράκη κι άρχισε τις λοβιτούρες. Με δάνεια στην εταιρεία και τα λεφτά στην τσέπη του, με ομολογιακά που ποτέ δεν αποπλήρωσε και με άλλα δανεικά κι αγύριστα. Το ίδιο έγινε και στο έτερο συγκρότημα τον Πήγασο. Μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οικογένειες στην Ελλάδα, οι Μπομπολαίοι και χρωστάνε δεκάδες εκατομμύρια. Παρά το γεγονός ότι έχουν πάρει απίστευτα δάνεια, έργα του δημοσίου κι έχουν πετύχει ευνοϊκές ρυθμίσεις.

Στον όμιλο του Αλαφούζου επίσης, η τεράστια κομπίνα που έγινε με το Χρηματιστήριο, όταν η κυβέρνηση Σημίτη του επέτρεψε να βάλει την Καθημερινή στο Χρηματιστήριο με περιουσία κάποια καράβια (αν και απαγορευόταν να μπαίνουν ναυτιλιακές) δείχνει το τι γινόταν εδώ και χρόνια.

Έτερο μαγαζί, ο όμιλος της Real των Κουρή – Χατζηνικολάου, φτιάχτηκε με μετοχικό κεφάλαιο που ακόμη και αυτό ήταν… δάνειο. Στη συνέχεια δανειζόταν συνέχεια με αποτέλεσμα σήμερα να χρωστά παντού, σε δημόσιο, τράπεζες, εργαζόμενους.

Τι να πει κανείς για το Alter και τα δεκάδες εκατομμύρια που χάθηκαν. Τι να πει κανείς για τα media που έκλεισαν αφήνοντας τεράστια θαλασσοδάνεια απλήρωτα. Δάνεια που κατά κύριο λόγο δίνονταν με παρέμβαση πολιτικών προσώπων.

Αλλά και πολλά ακόμη μίντια, όταν δεν έπαιρναν δάνεια, «δάγκωναν» επιχειρηματίες με τη μέθοδο του εκβιασμού ή της… παραχώρησης συγκεκριμένου χώρου στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις. Αλεξιπτωτιστές επιχειρηματίες και εφοπλιστές έμπαιναν ξαφνικά στο μετοχικό κεφάλαιο μιντιακών συγκροτημάτων και συνεχίζουν να μπαίνουν, προσφέροντας χρήμα στους εκδότες με αντάλλαγμα την προστασία που παρέχει η τέταρτη εξουσία.

Δεν χρειάζεται να γίνουν πολλά για να καταλάβει κάποιος τι συνέβαινε χρόνια τώρα. Ας ρίξει μια ματιά στην περιουσία που έχουν ορισμένοι μεγαλόσχημοι επιχειρηματίες και εκδότες του… κ…ου οι οποίοι μέχρι πρότινος δεν είχαν ούτε σώβρακο να φορέσουν. Για δείτε ποιοι ζουν σε τεράστιες βίλες, ποιοι κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα, ποιοι έχουν ακόμη και αστυνομική συνοδεία ή σεκιούριτι για να πηγαίνουν την κυρία για ψώνια.

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα. Υπάρχουν ανάμεσά μας «εκδότες» που ενώ χρεοκόπησαν ζουν ακόμη χλιδάτη ζωή στη Μύκονο και φιλοξενούνται συχνά στις κοσμικές στήλες. Δείτε επίσης άλλους που ανοίγουν εφημερίδες εν μέσω κρίσης ξεπλένοντας λεφτά του αφεντικού. Δείτε εκείνους που έχουν σπιταρόνες στο εξωτερικό, στο Λονδίνο, στη Νίκαια, στη Νέα Υόρκη αλλά από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως το παίζουν παιδιά του λαού, αντιγερμανοί ή αντιμνημονιακοί.

Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, αλλά δυστυχώς θα πληρώσουν οι συνήθεις ανόητοι οι εργαζόμενοι των 1000 ευρώ. Κι όχι οι πριμαντόνες της δημοσιογραφίας ή των τμημάτων μάρκετινγκ και διαφήμισης που έβγαζαν εκατομμύρια από τις συναλλαγές που είχαν με τα media shop. Ας μην κλαίμε για τον ΔΟΛ ή όποιο άλλο μαγαζί που θα κλείσει, ας κλαίμε μόνο για τους εκατοντάδες άνεργους που θα βγουν στο δρόμο. Δυστυχώς σε μια χώρα που όλα μένουν ατιμώρητα έτσι ατιμώρητοι θα μείνουν κι εκείνοι που ευθύνονται για το χάλι αυτό. Οι «εκδότες» και οι επιχειρηματίες που μεγαλούργησαν με δανεικά λεφτά κι αγύριστα. Ήρθε ο καιρός, όπως σε όλους τους κλάδους, να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Ο καθένας να καθίσει στον πάγκο του κι επιτέλους να δει και ο κόσμος ότι υπάρχει μια στοιχειώδης δικαιοσύνη που τιμωρεί τους άθλιους εκμεταλλευτές του δημοσίου χρήματος.

Και να πληρώσουν και οι πολιτικοί που έκαναν τα στραβά μάτια μόνο και μόνο για να έχουν μια θεσούλα στα τηλεπαράθυρα.