Πώς θα πωληθούν τα «φιλέτα» των ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ

Οικονομία

Το μοντέλο της «καλής» και «κακής» εταιρείας, που είχε επιτυχία στον τραπεζικό τομέα, είναι ένα από τα σενάρια που εξετάζει να εφαρμόσει η κυβέρνηση στην περίπτωση των ΛΑΡΚΟ, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), και Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) προκειμένου να πωληθούν κάποια από τα περιουσιακά στοιχεία- «φιλέτα» των τριών επιχειρήσεων.

 

Η πρώτη σημαντική σύσκεψη για το θέμα, μετά και τις χθεσινές κυβερνητικές ανακοινώσεις για αναδιάρθρωση των τριών εταιρειών που απασχολούν πάνω από 2.200 εργαζόμενους, έχει προγραμματιστεί για σήμερα, με τη συμμετοχή του υπ. Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, του υφυπουργού ΠΕΚΑ Ασημάκη Παπαγεωργίου και του διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ Γιάννη Εμίρη.

Στο επίκεντρο της συνάντησης θα βρεθεί το θέμα ΛΑΡΚΟ,  από τις μεγαλύτερες αν όχι η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής σιδερονικελίου στην Ευρώπη, και η δυνατότητα πώλησης επιμέρους στοιχείων της.

 

Ποια όμως μπορεί να είναι τα φιλέτα των τριών εταιρειών; Το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αγ. Ιωάννη, στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ που θα μπορούσαν να μεταβιβαστούν σε μια εταιρεία ειδικού σκοπού (SPV) και να πωληθούν ανεξάρτητα από την υπόλοιπη εταιρεία. Όσο για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), η εταιρεία κατέχει μια σειρά από ακίνητα – «φιλέτα», με κορυφαία την έκταση του παλιού «Μαρτσινιώτη» στον Υμηττό, καθώς και κτίρια σε περιοχές μεγάλης εμπορικής αξίας, όπως στα λιμάνια της Ελευσίνας, του Λαυρίου και του Αιγίου. Σύμφωνα με το μητρώο της εταιρείας, το σύνολό τους έχει εκτιμηθεί κοντά στα 325 εκατ. ευρώ.

 

Στο μέτωπο τώρα των υποχρεώσεων των τριών εταιρειών, η εικόνα είναι απελπιστική. Οι υποχρεώσεις και των τριών εταιρειών μαζί φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ.

 

Πηγές από το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) έλεγαν χθες στα «ΝΕΑ» πως είναι τόσο απελπιστική η κατάσταση στην ΛΑΡΚΟ, ώστε παρά τις κρούσεις που έχουν κατά καιρούς γίνει σε ενδιαφερόμενους επενδυτές, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση.

 

Μπαίνει μέσα 4.000 δολάρια τον τόνο !

 

Σήμερα η ΛΑΡΚΟ για κάθε τόνο νικελίου που παράγει «μπαίνει μέσα» κατά 4.000 δολάρια. Το κόστος παραγωγής της είναι 20.000 δολάρια ο τόνος, και η τιμή πώλησης 16.000 δολ. Οι ζημιές που έχει συσσωρεύσει ξεπερνούν τα 170 εκατ. ευρώ.

 

Η βιομηχανία που απασχολεί πάνω από 1.000 άτομα προσωπικό, βαρύνεται με υποχρεώσεις 300 εκατ. ευρώ, αντιμετωπίζει φορολογικές επιβαρύνσεις ύψους 190 εκατ. ευρώ, ενώ η Κομισιόν έχει κινήσει τις διαδικασίες για την επιστροφή κρατικών ενισχύσεων άνω των 105 εκατ. ευρώ. Επίσης εκτός από τις κρατικές ενισχύσεις υπάρχουν εκκρεμότητες και στο περιβαλλοντικό σκέλος. Κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας η εταιρεία εναποθέτει εδώ και χρόνια στον Ευβοϊκό Κόλπο στερεά απόβλητα όπως σκουριά ηλεκτροκαμίνων, αντί να τα εναποθέτει σύμφωνα με απόφαση του ΥΠΕΚΑ σε χερσαίο χώρο.

 

Το σενάριο της «καλής» και της «κακής» ΛΑΡΚΟ παίζει από το 2012. Στο πλαίσιο αυτό, πολλές φορές η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ βρέθηκε τους προηγούμενους μήνες στις Βρυξέλλες, προκειμένου να αποφευχθεί το λουκέτο στην εταιρεία, καθώς η Κομισιόν θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Το σχέδιο στηρίζεται στο σκεπτικό να μεταβιβαστούν σε μια «κακή» εταιρεία τα βάρη του παρελθόντος και ζημιές άνω του 1 δισ. ευρώ μαζί με άλλα πάγια (και μικρότερα ορυχεία). Τα καλά στοιχεία του ενεργητικού, όπως είπαμε, θα μπορούσαν να πουληθούν ξεχωριστά.

 

ΕΑΣ- ΕΛΒΟ

 

Στην περίπτωση των ΕΑΣ (840 εργαζόμενοι) και ΕΛΒΟ (350), επίσης το καμπανάκι έχει χτυπήσει προ πολλού. Πολλές φορές έχουν δει το φως της δημοσιότητας σενάρια που κάνουν λόγο για «σαλαμοποίηση» της ΕΑΣ και εν συνεχεία τμηματική εκποίηση των «επιμέρους» στοιχείων της (ακίνητα, υποδομές, κλπ). Άλλα σενάρια έκαναν λόγο για συγχώνευσή τους με την ΕΛΒΟ και την ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία ΑΕ).
Η ΕΑΣ, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, εμφανίζονται να χρωστούν πάνω από 1 δισ. ευρώ σε τραπεζικά δάνεια.

Στο τραπέζι υπάρχει και ένα επαπειλούμενο πρόστιμο ύψους 1 δισ. ευρώ από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε. στη χώρα μας για παράνομη κρατική ενίσχυση της εταιρείας. Πολλοί πάντως υποστηρίζουν, ότι όταν στο παρελθόν οι ελληνικές αρχές κλήθηκαν από την Κομισιόν, δεν επικαλέστηκαν ούτε τεκμηρίωσαν τους ισχυρισμούς τους σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 346 της Συνθήκης της Λισαβόνας περί λήψεως μέτρων για την προστασία εταιρειών ουσιωδών συμφερόντων εθνικής ασφάλειας.