Η κυβέρνηση αποφάσισε «να ζητήσει τη βοήθεια εξειδικευμένων ανεξάρτητων συμβούλων για να προχωρήσει στη ριζική αναδιάρθρωση των επί σειρά ετών ζημιογόνων κρατικών εταιρειών», για να «καταστούν βιώσιμες με στόχο την ιδιωτικοποίησή τους εντός του 2014 ή και να διευκολύνουν την πώληση επιμέρους στοιχείων του ενεργητικού τους»!
Ετσι απλά, ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση -στο όνομα της ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ- εκτός από το πούλημα του εργοστασίου και η παράδοση ενός μοναδικού μετάλλου, του νικελίου, στο μονοπωλιακό κεφάλαιο που καραδοκεί, καθώς η ΛΑΡΚΟ δεν είναι μόνο το εργοστάσιο, είναι και μεταλλεία από την Ιεροπηγή της Καστοριάς ως τα Σέρβια της Κοζάνης κι από το Κόκκινο της Λάρυμνας ως τον Αϊ - Γιάννη της Εύβοιας.
Για να γίνει κατανοητό τι είναι αυτό που πουλιέται, ας δούμε ορισμένα από τα πρόσφατα στοιχεία της ΛΑΡΚΟ. Εξάγει το 100% της παραγωγής της. Το 2012 παρήγαγε 18.632 τόνους Νικελίου έναντι 18.527 τόνων το 2011. Η παραγωγή του 2012 αποτελεί «μία από τις καλύτερες αποδόσεις στην ιστορία της Εταιρείας» εκτιμά ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων. Οι εξαγωγές της ανήλθαν σε 19.071 τόνους, εξαντλώντας τα αποθέματα έτοιμου προϊόντος και αποτελούν ρεκόρ πωλήσεων για την εταιρεία. Κι αυτά αντιστοιχούν μόνο στο 30% της παραγωγικής δυνατότητας της επιχείρησης. Για να εξάγει αυτό το νικέλιο χρειάστηκε να εξορύξει 2.306.000 τόνους μεταλλεύματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται σαν κύκλος εργασιών έξω από το εργοστάσιο.
***
Για ποια ζημιογόνα εταιρεία μιλάνε, λοιπόν; Και ποιο είναι αυτό το προϊόν που είναι περιζήτητο; Η ιστορία του πάει πίσω στα 1909, όταν η γερμανική εταιρεία Krupp AG άρχισε να κατασκευάζει πλοία, χρησιμοποιώντας χάλυβες που περιείχαν χρώμιο και νικέλιο, δηλαδή ανοξείδωτο χάλυβα. Οι πρώτες ύλες για το κράμα είναι παλαιοσίδηρος και σιδηροκράματα, όπως σιδηροχρώμιο και σιδηρονικέλιο. Οσο πιο υψηλή είναι η περιεκτικότητα σε νικέλιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντοχή σε διάβρωση. Εδώ, λοιπόν, είναι το μυστικό.
Ολα τα συστατικά για τον ανοξείδωτο βρίσκονται σε αφθονία στη χώρα μας. Γι' αυτό χτίστηκε η ΛΑΡΚΟ (νικέλιο), γι' αυτό χτίστηκαν αργότερα και τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΙΔΗΡΟΚΡΑΜΑΤΑ (χρώμιο), που συμπληρώνουν τις 7 χαλυβουργικές εταιρείες.
Τι λείπει; Μια μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Γιατί λείπει; Γιατί αυτό δε συμφέρει κολοσσούς όπως η Κρουπ ένα από τα μονοπώλια που παρέχουν ανοξείδωτο σε κατασκευαστές όπλων, ηλεκτρονικών συσκευών, ειδών οικιακής χρήσης κ.ά.
Η ιστορία της ΛΑΡΚΟ από τότε που πέρασε σε κρατικά χέρια μετά την εγκατάλειψή της από τον Μποδοσάκη είναι γεμάτη παρεμβάσεις για να... μην αναπτυχθεί.
***
Το ΚΚΕ έγκαιρα έχει τονίσει ότι πρέπει: Να σταματήσει κάθε διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Να υπάρξει αποκλειστικά δημόσιος, ενιαίος φορέας ορυκτού πλούτου, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με συμμετοχή και της ΛΑΡΚΟ. Να γίνει καθετοποίηση της παραγωγής και δημιουργία μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα. Να απορροφηθούν οι εργαζόμενοι στους εργολάβους από την επιχείρηση. Να διασφαλιστούν εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα αντίστοιχα με τις σύγχρονες ανάγκες.
Μιλώντας πρόσφατα στη Λαμία, ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, σημείωσε χαρακτηριστικά:
«Η ΛΑΡΚΟ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς το σύστημα μπορεί να εναλλάσσει το μείγμα διαχείρισης, ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται, προκειμένου όμως να υπηρετεί πάντα τα ίδια συμφέροντα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η ΛΑΡΚΟ και πολλές άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις τη δεκαετία του '70 και του '80 κρατικοποιήθηκαν, απαλλάσσοντας τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους από χρέη, "εξυγιάνθηκαν" με χρήματα του λαού και σήμερα ιδιωτικοποιούνται, για να υπηρετήσουν πάλι τα ίδια συμφέροντα.
Σήμερα, δεν μπορούμε να μιλάμε για επιστροφή στη δεκαετία του '80 - που όμως και τότε ο λαός και οι εργαζόμενοι απολάμβαναν πολύ λιγότερα από αυτά που παρήγαγαν και κυρίως από αυτά που είχαν ανάγκη. Δεν μπορεί το σύστημα να επιστρέψει σε μορφές διαχείρισης του χτες, για να οδηγηθούμε πάλι στον ίδιο φαύλο κύκλο. Αυτό που σήμερα είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο για το λαό είναι αυτός ο πλούτος, αυτές οι επιχειρήσεις να κοινωνικοποιηθούν, να περάσουν στα χέρια του λαού, των εργαζομένων, του δικού τους κράτους. Εδώ και τώρα, όχι στο μακρινό μέλλον!
Θα μπορούσε η ίδια η ΛΑΡΚΟ να αποτελέσει πηγή ζωής για την ευρύτερη περιοχή, με καθετοποίηση της παραγωγής, με αξιοποίηση της "σκουριάς" που σήμερα πέφτει στον Ευβοϊκό κόλπο, με την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα. Θα μπορούσε να εξασφαλίσει εργασία σε πολλαπλάσιους εργαζόμενους απ' ό,τι τώρα. Ομως, αυτό δεν μπορεί να το λύσει αυτό το καπιταλιστικό κράτος που θα 'χει στην ιδιοκτησία του τη ΛΑΡΚΟ.
Αυτό μπορεί να το λύσει το κράτος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Να γίνει πράξη η πρόταση εξουσίας, διακυβέρνησης του ΚΚΕ, που θα κοινωνικοποιήσει τη ΛΑΡΚΟ και θα αξιοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητές της προς όφελος των κοινωνικών, των λαϊκών αναγκών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.