Του Χάρη Φλουδόπουλου
Σε επ’ αόριστο αναβολή οδηγείται η αποκρατικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, η οποία σύμφωνα με το εγκυρότερο site εξαγορών και συγχωνεύσεων Mergermarket οδεύει ολοταχώς προς το κλείσιμο. Σε δημοσίευμα της Παρασκευής αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ είναι τελικώς ανάμεσα στους 25.000 του ευρύτερου δημόσιου τομέα που συμφωνήθηκε να απολυθούν. "Σύμφωνα με πηγές η εταιρεία εμφανίζει πολύ υψηλές ζημιές και αυτήν την περίοδο ΄καίει χρήμα΄, υπονοώντας ότι για κάθε τόνο σιδηρονικελίου που παράγει η εταιρεία χάνει χιλιάδες δολάρια. Το κόστος τους ηλεκτρικού ρεύματος επίσης, αναφέρεται σαν βασικός λόγος για τις συνεχείς ζημίες. Η Λάρκο είχε ζητήσει και πήρε από τη ΡΑΕ προσωρινή τιμή €50/MWh, η οποία όμως εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσια από το μέσο κόστος της νικελοβιομηχανίας παγκοσμίως" αναφέρει το δημοσίευμα.
Η εξέλιξη αυτή προεξοφλείται από πηγές που επικαλείται το Mergermarket, καθώς μια σειρά από προβλήματα που σχετίζονται με τη λειτουργία της ιστορικής βιομηχανίας, με κορυφαίο το υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, παραμένουν άλυτα.
Η ΛΑΡΚΟ περιλαμβάνεται στη δεύτερη φάση
των αποκρατικοποιήσεων που επιβλέπει το ΤΑΙΠΕΔ, και ο διαγωνισμός αρχικά είχε σχεδιαστεί να ξεκινήσει στο τρίτο τρίμηνο του έτους. Ωστόσο μέχρι στιγμής, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχουν εμφανιστεί ενδιαφερόμενοι.
Η αναβολή της αποκρατικοποίησης θα γίνει τουλάχιστον μέχρι το 2014 καθώς η εταιρεία δεν είναι βιώσιμη στην τρέχουσα μορφή της και η κυβέρνηση αναζητεί εναλλακτικά μοντέλα. Ένα από αυτά θα μπορούσε να είναι η δημιουργία μιας καλής και μιας κακής ΛΑΡΚΟ, με την πώληση του «καλού κομματιού» -μοντέλο που είχε επιτυχία στον τραπεζικό κλάδο.
Ακόμη και για αυτή τη λύση πάντως υπάρχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα με κυριότερο το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, που λειτουργεί απαγορευτικά ώστε η βιομηχανία να είναι βιώσιμη και κερδοφόρος.
Η ΛΑΡΚΟ θυμίζουμε ότι είχε ζητήσει και πήρε από τη ΡΑΕ προσωρινή τιμή 50 ευρώ ανά μεγαβατώρα η οποία όμως εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσια από το μέσο κόστος της νικελοβιομηχανιας παγκοσμίως.
Επίσης υπάρχουν μια σειρά από νομικά ζητήματα που θεωρούνται μάλλον αξεπέραστα, μεταξύ των οποίων το θέμα της κρατικής ενίσχυσης, οι οφειλόμενοι φόροι, ο μεγάλος δανεισμός και οι αυξήσεις κεφαλαίου που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Ως εκ τούτου η εταιρεία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε κλείσιμο ενόσω η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους για να ικανοποιήσει τους στόχους που έχουν τεθεί από την τρόικα για τη μείωση των υπαλλήλων του δημοσίου, στο πλαίσιο του μνημονίου.
Παρά ταύτα η ΛΑΡΚΟ θεωρείται στρατηγικής σημασίας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τη βιομηχανία της. Απασχολεί άμεσα 1000 εργαζόμενους ενώ από τη λειτουργία της εξαρτώνται εκατοντάδες θέσεις εργασίας σε υπεργολάβους. Η ΛΑΡΚΟ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Ωστόσο οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους της βιομηχανίας για το σταδιακό κλείσιμο της πλειονότητας των εργοστασίων εντάσεως ενέργειας. Δικαιώνεται ταυτόχρονα και ο πρόεδρος της ΔΕΗ Α. Ζερβός ο οποίος στην περίφημη επιστολή του το 2012, είχε κάνει γνωστό στον τότε ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι «για την κερδοφορία της ΔΕΗ, είναι καλύτερο να κλείσουν όλες οι βιομηχανίες Υψηλής Τάσης»…
Η εξέλιξη αυτή προεξοφλείται από πηγές που επικαλείται το Mergermarket, καθώς μια σειρά από προβλήματα που σχετίζονται με τη λειτουργία της ιστορικής βιομηχανίας, με κορυφαίο το υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, παραμένουν άλυτα.
Η ΛΑΡΚΟ περιλαμβάνεται στη δεύτερη φάση
των αποκρατικοποιήσεων που επιβλέπει το ΤΑΙΠΕΔ, και ο διαγωνισμός αρχικά είχε σχεδιαστεί να ξεκινήσει στο τρίτο τρίμηνο του έτους. Ωστόσο μέχρι στιγμής, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχουν εμφανιστεί ενδιαφερόμενοι.
Η αναβολή της αποκρατικοποίησης θα γίνει τουλάχιστον μέχρι το 2014 καθώς η εταιρεία δεν είναι βιώσιμη στην τρέχουσα μορφή της και η κυβέρνηση αναζητεί εναλλακτικά μοντέλα. Ένα από αυτά θα μπορούσε να είναι η δημιουργία μιας καλής και μιας κακής ΛΑΡΚΟ, με την πώληση του «καλού κομματιού» -μοντέλο που είχε επιτυχία στον τραπεζικό κλάδο.
Ακόμη και για αυτή τη λύση πάντως υπάρχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα με κυριότερο το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, που λειτουργεί απαγορευτικά ώστε η βιομηχανία να είναι βιώσιμη και κερδοφόρος.
Η ΛΑΡΚΟ θυμίζουμε ότι είχε ζητήσει και πήρε από τη ΡΑΕ προσωρινή τιμή 50 ευρώ ανά μεγαβατώρα η οποία όμως εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσια από το μέσο κόστος της νικελοβιομηχανιας παγκοσμίως.
Επίσης υπάρχουν μια σειρά από νομικά ζητήματα που θεωρούνται μάλλον αξεπέραστα, μεταξύ των οποίων το θέμα της κρατικής ενίσχυσης, οι οφειλόμενοι φόροι, ο μεγάλος δανεισμός και οι αυξήσεις κεφαλαίου που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Ως εκ τούτου η εταιρεία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε κλείσιμο ενόσω η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους για να ικανοποιήσει τους στόχους που έχουν τεθεί από την τρόικα για τη μείωση των υπαλλήλων του δημοσίου, στο πλαίσιο του μνημονίου.
Παρά ταύτα η ΛΑΡΚΟ θεωρείται στρατηγικής σημασίας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τη βιομηχανία της. Απασχολεί άμεσα 1000 εργαζόμενους ενώ από τη λειτουργία της εξαρτώνται εκατοντάδες θέσεις εργασίας σε υπεργολάβους. Η ΛΑΡΚΟ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Ωστόσο οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους της βιομηχανίας για το σταδιακό κλείσιμο της πλειονότητας των εργοστασίων εντάσεως ενέργειας. Δικαιώνεται ταυτόχρονα και ο πρόεδρος της ΔΕΗ Α. Ζερβός ο οποίος στην περίφημη επιστολή του το 2012, είχε κάνει γνωστό στον τότε ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι «για την κερδοφορία της ΔΕΗ, είναι καλύτερο να κλείσουν όλες οι βιομηχανίες Υψηλής Τάσης»… 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.