Είμαι ο ηλίθιος –τι ηλίθιος, πανηλίθιος!- των υπουργείων, των ΔΟΥ, των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, με λίγα λόγια είμαι ο ηλίθιος του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα που με διορίσατε ως ΑΜΕΑ και που τώρα η Τρόικα με θεωρεί «βάρος του δημοσίου» και βγάζει την αυτού ηλιθιότητά μου σε διαθεσιμότητα. Ίσως, αργότερα, την βγάλει και σε πλειστηριασμό.Είμαι ο βλάκας – τι βλάκας δηλαδή, πανίβλακας, βλάκας με περικεφαλαία- που σύρθηκα στα κομματικά σας γραφεία με το χαρτί της ηλιθιότητας στο χέρι. Που φίλησα ο βλάκας κατουρημένες ποδιές για μια θεσούλα βλάκα, για έναν μισθό του βλάκα, για μια σύνταξη του βλάκα, εάν και εφόσον φυσικά αξιωθώ να την πάρω ο βλάκας.Είμαι η ανίατη περίπτωση –πιο ανίατη και πιο βαριά δε γίνεται- της δημόσιας διοίκησης, του κρατικού μηχανισμού, του πελατειακού συστήματος. Είμαι...
ο «γιώτα πέντε» των ασφαλιστικών ταμείων, των Πολεοδομιών, των απανταχού γραμματειών και των επιμέρους διευθύνσεων. Είμαι η χαρά των εθνικών εργολάβων, των διορισμένων συγγενών και των προωθητών στα σούπερ μάρκετς. Όλα τα χάβω, όλα τα καταπίνω και όλα τα χωνεύω. Και πάντα στην ώρα τους.
Είμαι ο αδελφός του Φόρεστ Γκαμπ, είμαι ο άνθρωπος της βροχής σε ένα αυτιστικό κομματικό σύστημα και που ρε γαμώτο δε λέει να βρέξει, να δροσίσει λιγάκι, να ξεδιψάσουμε.
Είμαι ο μαϊμού ανάπηρος, με το χαρτί της μωρίας στο χέρι, που αναζήτησε μια καλύτερη ζωή, ένα δανειάκι από το Παρακαταθηκών και Δανείων, ένα σπιτάκι ενέχυρο για τα επόμενα 80 χρόνια, ένα εφάπαξ των 70.000 ευρώ και μια μερσεντές των 75.000. Πούλησα εκείνο το οικοπεδάκι στο χωριό για να συμπληρώσω.
Τι με κοιτάζεις; Είμαι ο ανόητος που ήξερες. Ο τύπος ντε, που χθες το μεσημέρι μούντζωσες Θερμοπυλών και Λεωνίδου –τι σύμπτωση να βρεθούμε εκεί!- και του απέδωσες με περισσή γενναιοδωρία τον χαρακτηρισμό του «μαλάκα». Όχι, δεν ήταν ένας απλός χαρακτηρισμός, μια φευγαλέα φράση, μια στιγμιαία ανταπόδοση ή μια αυθόρμητη προσφώνηση. Ήταν μια εύφημος μνεία. Και ως τέτοια την εκλαμβάνω.
Παρακαλώ πολύ να δείξετε επιείκεια στην περίπτωσή μου. Ίσως κάποτε μου αναγνωρίσετε και το ακαταλόγιστο για ό,τι έπραξα ή παρέλειψα στη ζωή μου. Δεν το έκανα από δόλο, αλλά από βλακεία. Και μάλιστα βλακεία εγνωσμένης αξίας, αναγνωρισμένης και επισήμως από το ελληνικό κράτος.
Σήμερα, μπορεί να έχασα τη δουλειά μου, αλλά την ιδιότητα του ηλίθιου την έχω ακόμα. Κάτι είναι κι αυτό…
**********
To εγχειρίδιο του καλού βλάκα
Ο βλαξ παρουσιάζει τελείαν αδυναμίαν να εκφραστεί προφορικά ή γραπτά, να αυτοεξυπηρετηθεί και γενικά να ανταποκριθεί.
Βρίσκεται στο επίπεδο του ζωώδους και δρα παρωθητικά, ανακλαστικά υπό την επίδραση αχαλιναγώγητων παρορμήσεων. Το πηλίκο ευφυΐας είναι 20 έως ο. Η συμπαράσταση και βοήθεια είναι απολύτως αναγκαία. Ο βλαξ ούτε εκπαιδεύσιμος ούτε ασκήσιμος είναι. Ο αλκοολισμός και η σύφιλις θεωρούνται ως βασικοί παράγοντες της εμφανιζομένης στους απογόνους ιδιωτείας.
Η ηλιθιότης είναι πολύ βαριά μορφή διανοητικής υστερήσεως και ανικανότητος επικοινωνίας με το περιβάλλον, αφού ούτε ικανότητα για συζήτηση έχει ο ηλίθιος, ούτε για γραπτή συνεννόηση. Γιατί δεν έχει σκέψη, συνείδηση, κριτική και οργανωτική ικανότητα. Οι προσπάθειές του ναυαγούν μπροστά και στα πλέον απλά προβλήματα. Εμφανίζει πηλίκο ευφυίας 50 έως 20 βαθμούς και το επίπεδο της διανοητικής του ηλικίας δύναται να φτάσει τα 3 έως τα 7 έτη. Χρειάζεται επίβλεψη διαρκή, γιατί όχι σπάνια διοχετεύει την πνευματική του αδυναμία σε οργή. Η έκρηξη της οργή του τότε και όλη του η συμπεριφορά έχει τους χαρακτήρες του επιληπτικού.
Οι διανοητικές ανεπάρκειες και οι στερήσεις βαρυτέρας μορφής είναι η μωρεία ή αμβλύνοια, η ηλιθιότης και η ιδιωτεία. Προέρχονται από κληρονομικές καταβολές και επιγενείς, επίκτητους παράγοντες. Η μωρεία ή αμβλύνοια είναι η διανοητική αδυναμία και πνευματική ανεπάρκεια η οποία εκδηλώνεται ως έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική δοσοληψία είναι δύσκολη και στις βαρύτερες περιπτώσεις, αδύνατη. Τότε επιβάλλεται η προστατευτική κηδεμονία, η εκπροσώπηση του μωρού και η εισαγωγή του σε ειδικά ιδρύματα. Η αμβλύνοια η οποία συνοδεύεται συχνά και από ανάλογο παρουσιαστικό, έχει πολλές διαβαθμίσεις. Από την απλή βραδύνοια έως τη βαρεία μωρεία. Οι μωροί που έχουν πηλίκο ευφυίας δηλαδή αφυίας, 75 έως 70 βαθμούς, είναι εκπαιδεύσιμοι. Όσοι έχουν δείκτη νοημοσύνης 50 έως 30 βαθμούς είναι ασκήσιμοι, ενώ οι έχοντες πηλίκο ευφυίας κάτω των 30 βαθμών είναι στάσιμοι, μη ασκήσιμοι. Οι ψυχικές εκδηλώσεις των μωρών είναι σε υψηλό βαθμό κυμαινόμενες. Οι ροπές των είναι ακατάσχετες, όταν κυρίως πρόκειται για τη διάπραξη εγκλημάτων. Είναι ευερέθιστοι, παρορμητικοί και αλύγιστοι.
> Από το βιβλίο “Σύγχρονη Ψυχολογία”, Γρηγ. Φιλ. Κωσταράς, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Αθήνα 2008
Του Θωμά Σίδερη
Ο βλαξ παρουσιάζει τελείαν αδυναμίαν να εκφραστεί προφορικά ή γραπτά, να αυτοεξυπηρετηθεί και γενικά να ανταποκριθεί.
Βρίσκεται στο επίπεδο του ζωώδους και δρα παρωθητικά, ανακλαστικά υπό την επίδραση αχαλιναγώγητων παρορμήσεων. Το πηλίκο ευφυΐας είναι 20 έως ο. Η συμπαράσταση και βοήθεια είναι απολύτως αναγκαία. Ο βλαξ ούτε εκπαιδεύσιμος ούτε ασκήσιμος είναι. Ο αλκοολισμός και η σύφιλις θεωρούνται ως βασικοί παράγοντες της εμφανιζομένης στους απογόνους ιδιωτείας.
Η ηλιθιότης είναι πολύ βαριά μορφή διανοητικής υστερήσεως και ανικανότητος επικοινωνίας με το περιβάλλον, αφού ούτε ικανότητα για συζήτηση έχει ο ηλίθιος, ούτε για γραπτή συνεννόηση. Γιατί δεν έχει σκέψη, συνείδηση, κριτική και οργανωτική ικανότητα. Οι προσπάθειές του ναυαγούν μπροστά και στα πλέον απλά προβλήματα. Εμφανίζει πηλίκο ευφυίας 50 έως 20 βαθμούς και το επίπεδο της διανοητικής του ηλικίας δύναται να φτάσει τα 3 έως τα 7 έτη. Χρειάζεται επίβλεψη διαρκή, γιατί όχι σπάνια διοχετεύει την πνευματική του αδυναμία σε οργή. Η έκρηξη της οργή του τότε και όλη του η συμπεριφορά έχει τους χαρακτήρες του επιληπτικού.
Οι διανοητικές ανεπάρκειες και οι στερήσεις βαρυτέρας μορφής είναι η μωρεία ή αμβλύνοια, η ηλιθιότης και η ιδιωτεία. Προέρχονται από κληρονομικές καταβολές και επιγενείς, επίκτητους παράγοντες. Η μωρεία ή αμβλύνοια είναι η διανοητική αδυναμία και πνευματική ανεπάρκεια η οποία εκδηλώνεται ως έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική δοσοληψία είναι δύσκολη και στις βαρύτερες περιπτώσεις, αδύνατη. Τότε επιβάλλεται η προστατευτική κηδεμονία, η εκπροσώπηση του μωρού και η εισαγωγή του σε ειδικά ιδρύματα. Η αμβλύνοια η οποία συνοδεύεται συχνά και από ανάλογο παρουσιαστικό, έχει πολλές διαβαθμίσεις. Από την απλή βραδύνοια έως τη βαρεία μωρεία. Οι μωροί που έχουν πηλίκο ευφυίας δηλαδή αφυίας, 75 έως 70 βαθμούς, είναι εκπαιδεύσιμοι. Όσοι έχουν δείκτη νοημοσύνης 50 έως 30 βαθμούς είναι ασκήσιμοι, ενώ οι έχοντες πηλίκο ευφυίας κάτω των 30 βαθμών είναι στάσιμοι, μη ασκήσιμοι. Οι ψυχικές εκδηλώσεις των μωρών είναι σε υψηλό βαθμό κυμαινόμενες. Οι ροπές των είναι ακατάσχετες, όταν κυρίως πρόκειται για τη διάπραξη εγκλημάτων. Είναι ευερέθιστοι, παρορμητικοί και αλύγιστοι.
> Από το βιβλίο “Σύγχρονη Ψυχολογία”, Γρηγ. Φιλ. Κωσταράς, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Αθήνα 2008
Του Θωμά Σίδερη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.