Το καλύτερο πράγμα που έκανε ο Ανασχηματισμός ...

...και πώς αυτό ακυρώθηκε τελικά... 
Το καλύτερο πράγμα που έκανε ο Ανασχηματισμός, κατά τη γνώμη μου, ήταν το ότι ξεχώρισε και πάλι, επιτέλους, το...
Υπουργείο Πολιτισμού απ' όλα τα υπόλοιπα με τα οποία βλακωδώς τα είχε ενώσει ο Σαμαράς.
Έχουμε και πάλι ξέχωρο Υπουργείο Πολιτισμού, με τον Υπουργό του (και τον Υφυπουργό για θέματα αθλητισμού). Δεν είναι αυτό που θα μας σώσει -ελπίζω όλοι οι Υπουργοί να τα πάνε καλά, να δουλέψουν και να βοηθήσουν να τελειώσει μια ώρα αρχίτερα αυτός ο εφιάλτης που λέγεται Κρίση- όμως είναι για μένα το βαρόμετρο μιας κυβέρνησης. Το πιο ενδεικτικό Υπουργείο. Η χαρά μου δεν κράτησε ούτε ένα δευτερόλεπτο, καθώς αμέσως μετά άκουσα το όνομα του νέου Υπουργού. Ο νέος Υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος. Ο άνθρωπος που ήταν σχεδόν σίγουρο πως θα πήγαινε στο Υπουργείο του Στρατού (Εθνικής Άμυνας) από κάποια φριχτή και ατυχή καραμπόλα, βρέθηκε ξαφνικά να κρατά στα χέρια του τον πολιτισμό της χώρας.
Πριν είχαμε αυτόν:

Τωρα αυτόν.



Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ΝΔ την τελευταία δεκαετία βάζει όλο και πιο άσχετους με την Τέχνη ανθρώπους στο συγκεκριμένο Υπουργείο. Στην αρχή είχαμε τον Κώστα Καραμανλή (γέλια). Μετά τον Τατούλη και τον Ζαχόπουλο (κλάματα). Τον Λιάπη. Τον Βουλγαράκη. Τον Αντώνη Σαμαρά (διόρισε τη μισή Μεσσηνία σε Μουσεία κλπ). Μετά τον Τζαβάρα, και τώρα τον Παναγιωτόπουλο. Με το διάλλειμα της κυβέρνησης ΓΑΠ και του Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου (που ως εξαίρεση -και ανθρωπος που ήξερε τα του Πολιτισμού και νοιαζόταν για τις Τέχνες- επιβεβαιώνει τον κανόνα), απ' ό,τι φαίνεται, για να γίνεις Υπουργός Πολιτισμού πρέπει να είσαι από ανίδεος με χοντροκομμένη άγνοια των πολιτιστικών θεμάτων μέχρι προβεβλημένος κομματάνθρωπος, στην καλύτερη. Πότε επιτέλους θα βάλει η ΝΔ κάποιον σχετικό στο Υπουργείο Πολιτισμού (κι ας αποτύχει!); Πότε θα πάρει το Υπουργείο στα σοβαρά αντί τη μια να το καταργεί και την άλλη να βολεύει/παραπετάει σ' αυτό όσους από καραμπόλα δεν μπήκαν εκεί που ήθελαν;

Αρης Δη