Στο Υπερταμείο «περνά» η ΛΑΡΚΟ

 Τη μεταβίβαση της ΛΑΡΚΟ από το ΤΑΙΠΕΔ στο Υπερταμείο δρομολογεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr.
Οι δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη την περασμένη Παρασκευή 17 του μηνός από τις εγκαταστάσεις της πολύπαθης βιομηχανίας παραγωγής νικελίου κρύβουν αυτή την εξέλιξη. 

Να σημειωθεί ότι το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει ποσοστό 55,2% της εταιρείας, η Εθνική γύρω στο 33,4% και η ΔΕΗ 11,4%.

Ο κ. Σταθάκης, από τη Λάρυμνα όπου βρίσκεται το μεταλλουργικό εργοστάσιό της, τόνισε ότι θέση της κυβέρνησης είναι η προστασία του δημόσιου χαρακτήρα της ΛΑΡΚΟ, με ενιαία μορφή και ως εκ τούτου δεν υφίστανται σενάρια ιδιωτικοποίησής της.

Η βιομηχανία, που είναι από τις πέντε μεγαλύτερες παραγωγούς σιδηρονικελίου του κόσμου, αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, σε βαθμό που απειλούν τη βιωσιμότητά της και ως εκ τούτου, ακόμη και η πώλησή της, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δεν θα οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Βέβαια, παράγοντες της αγοράς διατυπώνουν τελείως διαφορετική θέση, υποστηρίζοντας πως μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει η παραμικρή ελπίδα διάσωσής της αλλά και η περαιτέρω ανάπτυξή της.

Τη μεταβίβαση από το ΤΑΙΠΕΔ στο νέο υπερταμείο δρομολογεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr. «Μόνη ελπίδα διάσωσης η ιδιωτικοποίηση», λένε παράγοντες της αγοράς.

Η ΛΑΡΚΟ εδώ και πολλά χρόνια εμφανίζει ζημίες στους ισολογισμούς της, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως το κόστος παραγωγής της ανέρχεται γύρω στις 14.000 δολάρια τον τόνο, όταν η τιμή διεθνώς του νικελίου είναι στις 10.900 δολάρια ο τόνος.

Τα χρέη της προς τη ΔΕΗ υπολογίζονται περίπου στα 260 εκατ. ευρώ, με τον πρόεδρό της Μανώλη Παναγιωτάκη να έχει δηλώσει πρόσφατα πως «ακόμη κι αν κόβαμε την ηλεκτροδότηση στη ΛΑΡΚΟ, δεν θα εισπράτταμε τίποτα». Για τον λόγο αυτό άλλωστε, η δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού προχώρησε με απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων της σεπρόγραμμα διευθέτησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, επιδιώκοντας παράλληλα με τον τρόπο αυτό να μειώσει το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρίας από τις 4.000 δολάρια στις 2.500 δολάρια τον τόνο.

Ανοικτή πληγή για τη ΛΑΡΚΟ παραμένει και η περιβόητη υπόθεση της Κομισιόν, η οποία διεκδικεί την ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων που είχαν δοθεί παλιότερα στη βιομηχανία, ύψους 136 εκατ. ευρώ.

Κυβερνητικές πηγές δηλώνουν συγκρατημένα αισιόδοξες ως προς την έκβαση της υπόθεσης, που βρίσκεται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Το Δημόσιο, πάντως, «μπαίνει μέσα» κάθε χρόνο 20 εκατ. ευρώ, αν και κάποιες εκτιμήσεις της αγοράς κάνουν λόγο για 100 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Πριν το τέλος του 2016, οι εισηγήσεις που έφταναν στα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Ενέργειας για τη ΛΑΡΚΟ πρότειναν την ιδιωτικοποίηση της βιομηχανίας, με κριτήριο όχι την αξία της αλλά το ύψος των επενδύσεων. Παράγοντες της αγοράς μετάλλου θέλουν τη ΛΑΡΚΟ να σώζεται μόνο με επενδύσεις άνω των 250 με 300 εκατ. ευρώ, πράγμα που η σημερινή μετοχική σύνθεση της βιομηχανίας να μην μπορεί να το πράξει.

Η κυβέρνηση, στον αντίποδα, θεωρεί ότι με τη μεταβίβασή της στο Υπερταμείο υπάρχει η δυνατότητα της αξιοποίησης της βιομηχανίας και της ανάπτυξής της.

Χρήστος Κολώναςx.kolonas@euro2day.gr