Σφαγές, ολοκαυτώματα, χωριά και πόλεις που υπέστησαν
ανυπολόγιστες ζημιές και τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές είναι ο
απολογισμός των θηριωδιών των Ναζί κατά την περίοδο της Κατοχής.
Πολλοί οικισμοί της Ελλάδας έχουν χαρακτηριστεί μαρτυρικοί και πίσω
από αυτούς κρύβονται ιστορίες φρίκης και αποτρόπαιες πράξεις. Στους
περισσότερους έρχονται στο μυαλό πρώτα τα Καλάβρυτα και μετά το Δίστομο.
Δεν είναι όμως τα μόνα.
Δείτε τέσσερα χωριά από αυτά…
Λιγκιάδες Ιωαννίνων
Στις 3 Οκτωβρίου του 1943 οι Γερμανοί μετατρέπουν το χωριό των
Ιωαννίνων σε μια κόλαση. Εκτέλεσαν όποιους από τους κατοίκους του χωριού
έβρισκαν μπροστά τους ενώ τους άλλους τους πήγαν στα υπόγεια και στη
συνέχεια έβαλαν φωτιά σε όλο το χωριό με αποτέλεσμα να καούν όλοι
ζωντανοί.
Ελάχιστοι σώθηκαν χωρίς να τους αντιληφθούν οι Γερμανοί. Μωρά, παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι δεν γλίτωσαν από το μένος τους.
Δίστομο Βοιωτίας
Το Δίστομο είναι από τα πιο γνωστά μαρτυρικά χωριά εξαιτίας της
σφαγής που πραγματοποιήθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 10
Ιουνίου του 1944. Εκείνη τη μέρα οι Γερμανοί προχώρησαν σε εκτεταμένες
σφαγές, βιασμούς γυναικών και εν ψυχρώ εκτελέσεις χωρίς να ξεχωρίζουν
βρέφη και γυναικόπαιδα.
Η πρωτοφανής θηριωδία είχε προκαλέσει διεθνή κατακραυγή ενώ τότε η
Γερμανική Διοίκηση της Αθήνας επέρριψε την ευθύνη αποκλειστικά στους
κατοίκους του Διστόμου, επειδή, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της, δεν
συμμορφώθηκαν με τις στρατιωτικές εντολές.
Κομμένο Άρτας
Η σφαγή του Κομμένου ήταν μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων στην
ιστορία της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Διαπράχθηκε στις 16
Αυγούστου 1943 όταν το ξημέρωμα άνδρες του γερμανικού λόχου οπλισμένοι
με όλμους, πολυβόλα, χειροβομβίδες και αυτόματα όπλα περικύκλωσαν το
χωριό. Η τελευταία εντολή που πήραν, σύμφωνα με μαρτυρία ενός από τους
στρατιώτες, ήταν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Έτσι και έγινε.
Σκότωναν όποιον έβλεπαν μπροστά τους και εισέβαλαν στα σπίτια των
αμάχων σκοτώνοντας αδιακρίτως και ξεκληρίζοντας ολόκληρες οικογένειες.
Αποστολή του 12ου λόχου εξάλλου ήταν η εξόντωση των ανταρτών που δρούσαν
στην περιοχή και η εξαφάνιση του χωριού που τους υποστήριζε και τους
προμήθευε με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα για την αντίστασή τους εναντίον
των Γερμανών.
Πύργοι Κοζάνης
Στις 24 Απριλίου του 1944, στους Πύργους, 318 άνδρες, γυναίκες και
παιδιά θανατώθηκαν και κάηκαν ζωντανοί ενώ διαπράχθηκαν και άλλες
θηριωδίες από τους κατακτητές. Οι Γερμανοί μάζεψαν τους χωριανούς σε δύο
σημεία και μάταια κάποιοι προσπαθούσαν να κρυφτούν μήπως και γλιτώσουν.
Τα πολυβόλα αφαιρούσαν τη μια ζωή πίσω από την άλλη, οι σφαίρες
βροχή, τα κορμιά σωριάζονταν άψυχα στο χώμα ενώ άλλοι κλείνονταν σε
αχυρώνες και καίγονταν ζωντανοί. Δε δίστασαν μάλιστα να εκτελέσουν εν
ψυχρώ και γυναικόπαιδα. Η καταστροφή ολοκληρώθηκε με τη φωτιά που τα
διέλυσε όλα.