Το χρέος θα το «κανονίσουν» Γερμανοί και ΔΝΤ - Με στόχο τη διατήρηση του αποικισμού και της κινεζοποίησης

«Ολα αυτά, φυσικά, σε ένα περιβάλλον όπου το κόστος του δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης και με τη χώρα να επιστρέφει ξανά στις αγορές χρήματος με επιτόκια τα οποία είναι ικανοποιητικά». Τάδε έφη Τσίπρας, μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη Δευτέρα. Ετσι του τα έγραψαν, έτσι τα είπε. Το λέει, άλλωστε και το πολυθρύλητο «ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο»: «Μια αποφασιστική συμφωνία για το χρέος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ελλάδα επέστρεψε επιτυχώς στις αγορές και δημιουργεί ένα ταμείο ταμειακών διαθέσιμων εν αναμονή της εξόδου από το πρόγραμμα, θα διαμορφώσει το πλαίσιο για μια νέα φάση μειωμένης αβεβαιότητας».

Μειώθηκε το κόστος δανεισμού και μάλιστα σε επίπεδα προ κρίσης; Επέστρεψε η Ελλάδα επιτυχώς στις αγορές;

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, η κυβέρνηση θα έβγαινε στις «αγορές» τρεις φορές μέχρι τη λήξη του προγράμματος, ώστε να διαμορφώσει ένα τόξο με όλων των ειδών τα ομόλογα (πενταετή, επταετή και δεκαετή). Μέχρι στιγμής κατάφερε να βγει μόνο μια φορά, «πουλώντας» επταετές ομόλογο με επιτόκιο 3,5%, που κάθε άλλο παρά «λογικό» το λες. Γιατί δε βγήκε άλλες φορές, δοκιμάζοντας μάλιστα στα δεκαετή ομόλογα, που είναι και ο στόχος για τη μετα-μνημονιακή περίοδο; Γιατί απλούστατα τα περιβόητα «σπρεντ» των ομολόγων ακολούθησαν μια «τρελή» πορεία, ανεβοκατεβαίνοντας σαν ασανσέρ νοσοκομείου σε ώρα επισκεπτήριου. Η χρονιά άνοιξε με το ελληνικό δεκαετές στο 4,081%. Στις 7 Φλεβάρη είχε κατέβει στο 3,673%, όμως μια βδομάδα μετά είχε εκτιναχτεί στο 4,497%. Το ανεβοκατέβασμα συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές Απρίλη, όταν άρχισε μια πτωτική πορεία, που όμως δεν κράτησε πολύ. Από τα μέσα Μάη, τα επιτόκια άρχισαν ν' ανεβαίνουν συνεχώς, για να φτάσουν στις 18 Μάη στο 4,538%. Η κυβέρνηση είχε διαρρεύσει στο Reuters ότι σκεφτόταν να βγει στις «αγορές» τη Δευτέρα 21 Μάη. Ούτε που το σκέφτηκε, καθώς η «νευρικότητα» των «αγορών» συνεχιζόταν, με αποτέλεσμα εκείνη τη μέρα το ελληνικό δεκαετές να κλείσει στο 4,526%, επιτόκιο που θεωρείται απαγορευτικό για δανεισμό.

Τι συμβαίνει στις «αγορές»; Ηταν στραβό το κλήμα, το ΄φαγε και ο Κόντε. Οχι ο γνωστός προπονητής, αλλά ο βαψομαλλιάς που το δίδυμο Ντι Μάιο-Σαλβίνι έχει προτείνει για πρωθυπουργό της Ιταλίας, χωρίς ακόμα να τον έχει αποδεχτεί ο πρόεδρος Ματαρέλα. Υπάρχει μια αβεβαιότητα για το πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις Ιταλίας-Γερμανογαλλικού άξονα και καθώς η Ιταλία έχει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, στις «αγορές» γίνεται η γνωστή σπέκουλα, η οποία φυσικά επηρεάζει και τα ελληνικά ομόλογα. Τα οποία βέβαια εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως «σκουπίδια». Ενας λόγος παραπάνω που δεν έχει υπάρξει ακόμα συμφωνία για την απαραίτητη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Επομένως, ούτε το ελληνικό κράτος έχει επιστρέψει επιτυχώς στις αγορές, όπως γράφει η έκθεση ιδεών του οικονομικού επιτελείου, ούτε το κόστος δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης, όπως λέει ο Τσίπρας. Πρόκειται για δυο ακόμα ψέματα των συριζαίων, που είναι εξπέρ σ' αυτού του είδους την προπαγάνδα.

Αν σημειώνουμε αυτή την πραγματικότητα, δεν είναι για να ισχυριστούμε ότι θα παραμείνει έτσι. Θέλουμε να σημειώσουμε ότι στον τομέα του δανεισμού όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ακόμα και η «προληπτική πιστοληπτική γραμμή», που τη ζητά η ΕΚΤ (και ο εν Αθήναις αντιπρόσωπός της Στουρνάρας), για να προστατέψει τις τράπεζες από την κατάργηση του waiver, που θα τους ανεβάσει κατά 1%-2% το κόστος δανεισμού. Ολες οι εξελίξεις είναι ανοιχτές και δεν είναι στα χέρια της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η οποία δε συμμετέχει καν στις σχετικές διαβουλεύσεις με το ΔΝΤ. Υπάρχει, βέβαια, και η επιλογή της χρησιμοποίησης του «μαξιλαριού ρευστότητας», που την υποστηρίζουν και η Κομισιόν και το Βερολίνο (η γερμανική κυβέρνηση δε θέλει την «προληπτική πιστοληπτική γραμμή» για να μη γίνει μια ακόμα φθοροποιός συζήτηση στη γερμανική Βουλή), η οποία -όπως γράφεται- μπορεί να συντηρήσει το ελληνικό κράτος από άποψη δανειακών αναγκών ακόμα και για δύο χρόνια, στη διάρκεια των οποίων αναμένεται να «ηρεμήσουν» οι «αγορές», ενώ θα υπάρξει και η πρώτη ρύθμιση για το χρέος.

Τα γράφουμε όλ' αυτά για να επαναλάβουμε ότι δεν έχουν καμιά σημασία για τον ελληνικό λαό. Γιατί αφορούν απλά την ανανέωση του παλιού χρέους με νέο χρέος. Αφορούν την τεχνική διαχείριση και όχι την ουσία. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (και οι άλλες μνημονιακές δυνάμεις) έχουν με την προπαγάνδα τους αναγορεύσει σε μείζον εθνικό ζήτημα τον τρόπο με τον οποίο το ελληνικό κράτος θα παίρνει νέα δάνεια για να αποπληρώσει τα παλιά, πληρώνοντας κάθε χρόνο το ένα πέμπτο του παραγόμενου ΑΕΠ σε τοκοχρεολύσια.

Τι πρόκειται να γίνει; Δεν έχουμε ρεπορτάζ από το χτεσινό (Πέμπτη) Eurogroup, όμως δε δίνουμε καμιά βάση στη διαβεβαίωση «ανώτερου ευρωπαίου αξιωματούχου», που είπε την περασμένη Τρίτη στους δημοσιογράφους ότι τα πάντα για το ελληνικό χρέος θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 21 Ιούνη, αποκλείοντας όποια άλλη εξέλιξη. Πιο πολλή βάση δίνουμε στη δήλωση του εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών την προηγούμενη εβδομάδα: «Το θέμα του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής βρίσκεται την επόμενη εβδομάδα στην ημερήσια διάταξη του Eurogroup. Εκεί οι θεσμοί θα ενημερώσουν για το πού βρίσκονται τα πράγματα και τότε θα μπορέσουμε κι εμείς πάλι να ενημερώσουμε για την κατάσταση. Πέρα από αυτό δεν υπάρχουν νεότερα. Το θέμα τώρα είναι η τέταρτη αξιολόγηση, η οποία είναι σε εξέλιξη και όλα τα περαιτέρω βήματα θα πρέπει να αποφασιστούν στον κατάλληλο χρόνο».

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι γερμανοί ιμπεριαλιστές ακολουθούν την αγαπημένη τους τακτική να φτάνουν τα πράγματα στο «αμήν», στο ύστατο χρονικό περιθώριο, και τότε να παίρνουν από την υποτελή κυβέρνηση αυτά που θέλουν να πάρουν. Φαντάζεστε να περάσει η 21η Ιούνη χωρίς συμφωνία για το χρέος; Στα ουράνια θα φτάσουν τα «σπρεντ» των ελληνικών ομολόγων και κάθε σκέψη για «έξοδο στις αγορές» θα είναι απαγορευμένη. Οπότε όλα θα είναι τότε «ώριμα» για έναν ακόμα «ώριμο συμβιβασμό» των Τσιπροκαμμένων.

Ποια είναι η θέση του γερμανικού ιμπεριαλισμού (με την οποία θα συνταχθούν όλοι, όπως συμβαίνει πάντοτε); Δε θα υπάρξει μια εφάπαξ ρύθμιση του ελληνικού χρέους, με επιμήκυνση των λήξεων όλων των ομολόγων, αλλά μια ρύθμιση που θα αφορά τα ομόλογα μερικών ετών (π.χ. από το 2023 μέχρι το 2030). Αυτή η ρύθμιση θα συνοδεύεται από συγκεκριμένους όρους (αυστηρή τήρηση της μνημονιακής πολιτικής, χωρίς το παραμικρό πισωγύρισμα), τους οποίους θα επιτηρεί η τρόικα στο πλαίσιο του καθεστώτος αυστηρής μετα-μνημονιακής επιτροπείας. Οταν θα πλησιάζει η λήξη αυτής της περιόδου ρύθμισης, θα ξαναγίνει συζήτηση για νέα ρύθμιση, με τους ίδιους αποικιοκρατικούς όρους, φυσικά. Οσο για το ΔΝΤ, όπως γράφει ο γερμανικός Τύπος, θα παραμείνει στο «κόλπο» της μετα-Μνημονιακής επιτροπείας σε κάθε περίπτωση.