Το συνδρομο «κατσικας του γειτονα»

Όταν πεινάει κάποιος δεν ζηλεύει την «κατσίκα του γείτονα». Απλά την τρώει για να επιβιώσει.
Διάφοροι βολεμένοι με τα μνημόνια, αλλά και τρολ του καθεστώτος, προκειμένου να κρατήσουν την κοινωνία σε καταστολή απέναντι στην κρατικοδίαιτη ολιγαρχία και το βολεμένο κρατικοκομματικό προσωπικό, εκτοξεύουν συνεχώς το σύνδρομο της «κατσίκας του γείτονα».

Έτσι εκείνοι που δυστυχούν ή βλέπουν τις τεράστιες αδικίες, αυτοακυρώνονται κάτω από το βάρος της δήθεν δημόσιας κατακραυγής για ζηλοφθονία και άλλες τέτοιες ανοησίες. Με τον τρόπο αυτό, ο επαναστατημένος αυτοκατευνάζει τις διαθέσεις του και στην ουσία αυτοακυρώνεται υπέρ του συστήματος.
Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι η ζηλοφθονία για την «κατσίκα του γείτονα» αλλά η ίδια η επιβίωση και η αξιοπρέπεια, εθνική και προσωπική.

Εάν λοιπόν κάποιος πεινάει, δεν ζηλεύει απλά την «κατσίκα του γείτονα» αλλά θα την φάει και καλά θα κάνει ο γείτονας να φροντίσει να υπάρξει μια δίκαιη διανομή πριν χάσει οριστικά ολόκληρο το περιουσιακό του αντικείμενο.

Την πραγματική κρίση ακόμα δεν την έχουμε αισθανθεί. Έχουμε να δούμε πολλά επεισόδια ακόμα.