Βαφτίζουν αναδιάρθρωση το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ

Μετά τα «ασημικά» πωλούν τη γη και τον πλούτο της

Πραγματικό αγώνα δρόμου έκανε μέσα στον Αύγουστο η κυβέρνηση των υποτελών, για να προλάβει να ξεπουλήσει όσο-όσο, ικανοποιώντας τα αιτήματα της τρόικας, με σκοπό να πιάσει την κοινή γνώμη στον… ύπνο.

 Έτσι, αφού θεωρεί ότι έχει «δρομολογήσει» την πώληση των «ασημικών» του Δημοσίου (βλέπε ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, Τραινοσέ, λιμάνια κ.λπ.), περνά αδίστακτα στο ξεπούλημα της γης και του πλούτου της, βγάζοντας στο σφυρί και τη ΛΑΡΚΟ.

Η εταιρία που μετρά 50 χρόνια ζωής, απασχολεί σχεδόν 1.500 άμεσα εργαζόμενους σε 5 νομούς και έως 15.000 έμμεσα εργαζόμενους, παράγει κοιτάσματα με ελάχιστη περιεκτικότητα άνθρακα (άρα σε πολύ καλή κατάσταση) είναι κερδοφόρα σταθερά από το 2006, συνεισφέροντας στην εθνική οικονομία πάνω από 400 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ είναι η μόνη ευρωπαϊκή εταιρία του είδους που παράγει νικέλιο από ίδιες πηγές και καλύπτει το 6% της ευρωπαϊκής ζήτησης, φιγουράροντας στις πέντε μεγαλύτερες (του κλάδου της) παγκοσμίως.

Η δικομματική κυβέρνηση, ανακοινώνοντας μέσα στην εβδομάδα το σχέδιο «αναδιάρθρωσης» της ΛΑΡΚΟ, στο γνωστό και αγαπημένο μοτίβο του Γ. Στουρνάρα για διαχωρισμό της εταιρίας σε «καλή» (ΛΑΡΚΟ 3 με Λάρυμνα και Άι Γιάννη) και «κακή» (η υπάρχουσα), εκκαθάριση εν ενεργεία αυτής -που σημαίνει ότι, προς το παρόν, μέρος των εργαζομένων θα… παυθεί, και στους υπόλοιπους θα πέσει «τσεκούρι» στους μισθούς- και ιδιωτικοποίηση στο τέλος του έτους που λήγει και η άδεια λειτουργίας της, απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι αδιαφορεί παντελώς για το δημόσιο συμφέρον και νοιάζεται απλώς να… εγγράψει λογαριασμούς. 

Όπως χαρακτηριστικά είπε

και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Β. Κυριακάκης, σε σύσκεψη στη ΛΑΡΚΟ στις 20/8, «η κυβέρνηση ξεπουλά μια δημόσια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας για την απαραίτητη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που δυνητικά θα μπορούσε να παίξει κυρίαρχο ρόλο στην ανάπτυξη, αποδεικνύοντας ότι δεν ενδιαφέρεται για αυτή».
Ο ίδιος δήλωσε στον Δρόμο πως αν η κυβέρνηση πραγματικά ενδιαφερόταν για την αναδιάρθρωση της εταιρίας, θα μπορούσε να κάνει 3 άμεσα και βασικά βήματα:

 α) Ανανέωση της άδειας λειτουργίας για 30 χρόνια, κάτι που δεν αντίκειται σε κανένα ευρωπαϊκό κανονισμό και όχι ετήσιες ανανεώσεις με το βλέμμα στον εκάστοτε αγοραστή, 

β) ρύθμιση με τη ΔΕΗ για το κόστος ηλεκτροδότησης και 

γ) άμεση επιστροφή ΦΠΑ εφόσον είναι κερδοφόρα, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις τόσο για αξιοποίηση των απόβλητων υλικών (σκουριά), όσο και για εγχώρια παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και όχι απλώς εξαγωγές α’ ύλης.
Άλλωστε, το σχέδιο για τη ΛΑΡΚΟ «μπάζει», ούτως ή άλλως, γιατί κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την εταιρία χωρίς τα μεταλλεία ή το αντίστροφο, αλλά θα ήθελε όλο το «πακέτο».

Ανάγκη για συντονισμό
Στα σχέδια ξεπουλήματος της εταιρίας αντιδρούν και οι εργαζόμενοι, συμμετέχοντας, την περασμένη Τετάρτη 28/8, στην απεργιακή συγκέντρωση ΕΑΣ-ΕΑΒ-ΛΑΡΚΟ, στην οποία παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας απερίφραστα πως η εταιρία πρέπει να μείνει σε δημόσιο έλεγχο.

 Εκ μέρους των εργαζομένων ο Γιάννης Καραμέρης, εκπροσωπώντας το Ανεξάρτητο Συνδικαλιστικό Κίνημα του σωματείου της ΛΑΡΚΟ, δήλωσε στον Δρόμο πως «ο κόσμος αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως όποιο σχέδιο και να περάσει για τη ΛΑΡΚΟ θα νεκρώσει όλη η περιοχή. Προωθούμε τη δημιουργία επιτροπής αγώνα που, μεταξύ άλλων, θα δουλέψει για το συντονισμό δράσης με άλλους εργαζόμενους και κοινό αγώνα», ενώ σε άλλο σημείο της συνομιλίας μας, κατήγγειλε τη διοίκηση του Σωματείου για μεθοδεύσεις και ύποπτες συζητήσεις με τη διοίκηση της εταιρίας για το ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν από τη νέα ΛΑΡΚΟ, κάτι που, όπως λέει, «αποτελεί παρωνυχίδα σε σχέση με τα καταστροφικά αποτελέσματα που θα έχει για την εργασία και την ανάπτυξη της περιοχής η μετεξέλιξη της ΛΑΡΚΟ».

Για νέα φάση του αγώνα των εργαζομένων έκανε λόγο και ο Β. Κυριακάκης, επισημαίνοντας την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί ο αγώνας σε ΕΑΣ-ΕΑΒ-ΛΑΡΚΟ με αυτούς των υγειονομικών και εκπαιδευτικών, υπογραμμίζοντας την ευθύνη της ΓΣΕΕ να τους συντονίσει, θέτοντας ως κεντρικό πλέον σύνθημα και πρωταρχικό στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης των ξεπουληματιών.