Ο Αϊ Βασίλης είναι σκέτη λέρα

Σκηνή στην τράπεζα: όρθιοι στην ουρά περιμένουμε ο καθένας με τον λογαριασμό του ανα χείρας να πληρώσουμε τις καταναλωτικές μας ανάγκες, σκεπτόμενοι και κάνοντας νοερούς υπολογισμούς τι χρωστάμε σε φόρους, έκτακτες εισφορές, ημιυπαίθριους, τέλη ακινήτων, τέλη κυκλοφορίας και η λίστα δεν έχει τελειωμό …τη στιγμή που ο μισθός μας εχει πάρει την κατρακύλα και ό,τι αλχημεία κι αν κάνεις η σούμα δεν βγαίνει!

Χαμένοι σε μια καθημερινότητα που μας έχει προ πολλού ξεπεράσει γνωρίζοντας, πλέον, πως ακόμη δεν εχουμε δει το χειρότερο. Και, ξαφνικά, μια γυναίκα δίπλα μου ψελλίζει «βοήθεια, βοηθήστε με»! Γυρίζω και βλέπω μια φιγούρα γύρω στα εξήντα να λέει «ντρέπομαι, αλλά βοηθήστε με, θέλω να γυρίσω στο χωριό μου». Ηταν μια απλή μάνα, μπορεί και γιαγιά,φορούσε ένα μαντήλι στο κεφάλι, ντυμένη κανονικά βημάτιζε διστακτικά τριγύρω μας επαναλαμβάνοντας «ντρέπομαι, αλλά βοηθήστε με να γυρίσω στον τόπο μου». Έγινε γρήγορα αντιληπτή από το προσωπικό που της είπε ότι απαγορεύεται να βρίσκεται μέσα στο κατάστημα και την οδήγησαν στην έξοδο. Το βλέμμα μου κόλλησε πάνω της και το στομάχι μου στην πλάτη.

Η εικόνα του εξαθλιωμένου αλλοδαπού πληθυσμού στα φανάρια πέρασε στους γηγενείς. Σε κάθε τόπο και χρόνο, ένας άνθρωπος που μέχρι χθες μπορεί να ήταν ο γείτονάς σου, τώρα ζητάει φαγητό από τα συσσίτια της Εκκλησίας, περιμένει το βράδυ έξω από τα σούπερ μάρκετ για να του δώσουν τα ληγμένα προϊόντα ή, στις χειρότερες περιπτώσεις, ξυπνάει χωρίς στέγη με μια χαρτόκουτα για κεραμίδι φορώντας ακόμη τα ρούχα του γραφείου, της δουλειάς που έχασε μαζί με τον κόσμο του.

Από τη μια μέρα στην άλλη μιλάμε για τους διπλανούς μας, για γνωστούς μας, για φίλους μας, για πρόσωπα όχι πολύ μακριά απο εμάς.

Σε τέτοιες περιπτώσεις το ζητούμενο είναι πια η επιβίωση. Καθόλου δεν ενδιαφέρει πότε θα έρθει η έκτη δόση, αν και ποιοι θα υπογράψουν τις επιστολές ή πότε θα γίνουν οι εκλογές. Τίποτα που να έχει μπροστά το ΘΑ. Το ΤΩΡΑ είναι που τρομάζει .

Tελικά, μετά το θρίλερ τόσων μηνών και το ποινολόγιο που δεχθήκαμε, η έκτη δόση θα έρθει κατά τα μέσα του Δεκέμβρη. Τα 8 δισ ευρώ θα είναι τα τελευταία που λαμβάνουμε από το, κατά γενική ομολογία, αποτυχημένο «Μνημόνιο 1″, για να περάσουμε στη σύνταξη του επόμενου οικονομικου προγράμματος για το νέο δανεισμό, τις περαιτέρω αυστηρές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις. Η συμφωνία της 26ης 27ης Οκτωβρίου φαντάζει μπροστά μας σαν λύση για να κάνουμε βιώσιμο το χρέος αλλά όχι και τη ζωή μας -τουλάχιστον όχι για τα προσεχή χρόνια.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος διαμηνύει ότι παρά τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η χώρα, αν εφαρμόσουμε τα προβλεπόμενα, για το 2012 δενθα προκύψουν νέα. μέτρα και «μηδαμινά» της τάξης του 1% του ΑΕΠ για το 2013-14.
«Αν εφαρμόσουμε»… πόσες φορές, όμως, ακούσαμε ότι έρχονται νέα χαράτσια γιατί ακριβώς δεν εφαρμόσαμε, δεν καταφέραμε, δεν ανταποκριθήκαμε, δεν δεν δεν…

Από την άλλη, 20.000 μόνιμοι υπάλληλοι οδηγήθηκαν άρον άρον στην έξοδο με το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας και μείωση αποδοχών στα 700-900€ για δύο χρόνια πριν τη σύνταξη, στον ιδιωτικό τομέα οργιάζουν οι ατομικές συμβάσεις και οι ανεξέλεγκτοι εκβιασμοί για μια θέση που διεκδικούν πολλοί, οι εμπορικοί δρόμοι ερημώνουν, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται.

Εν τω μεταξύ παρακολουθούμε το νέο πρωθυπουργό να αναμετράται με το χρόνο που τρέχει, ώστε να πάρει μπρος η συμφωνία για το κούρεμα και την ανταλλαγή των ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου εως το τέλος του χρόνου. Και όλα αυτά ενώ οι άμεσα εμπλεκόμενοι στην κυβέρνηση συνεργασίας περί άλλα φαίνεται να τυρβάζουν αν και διατείνονται ότι συντάσσονται με την προσπάθεια. Η Ν.Δ επιθυμεί να μην καθυστερήσουν οι κάλπες και κρατά αποστάσεις από την κυβέρνηση στην οποία, βεβαίως, συμμετέχει (!). Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει συμπτώματα παλίνδρομης κύησης για τη «γέννηση» νέου αρχηγού, επαναπροσδιορισμού των ιδεών του κόμματος, «νέων όρων επικοινωνίας με την κοινωνία»όπως δήλωσε στη ΝΕΤ ο υπουργός Πολιτισμού.

Όσο για τον τρίτο της παρέας, παρά των ενθουσιασμό των στελεχών του για την ανάληψη υπουργικών καθηκόντων, αντιμετωπίζει έντονες αντιδράσεις από το εξωτερικό για τη συμμετοχή του στο σχήμα.

Σε αντίστροφη μέτρηση 26 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα τι να περιμένουμε; *Το νέο σύμφωνο σταθερότητας που μηχανεύεται τώρα ο γαλλογερμανικός άξονας περί αυστηρότερου δημοσιονομικού πλαισίου της Ευρωζώνης θα επεμβαίνει στους κρατικούς προϋπολογισμούς όταν αποκλίνουν από τα συμφωνηθέντα και θα επιβάλλονται αυτόματα κυρώσεις. Η αποδοχή του Συμφώνου Σταθερότητας είναι -λέει- εθελοντική από τα  εθνικά Κοινοβούλια, αν όμως κάποια χώρα αρνηθεί θα πρέπει εθελοντικά να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη. Με δημοκρατικές διαδικασίες… να προσθέσουμε.

Τις μειώσεις στις συντάξεις που θα στερήσουν και την ύστατη ικμάδα αξιοπρέπειας στους πολίτες της τρίτης ηλικίας.

Το ενιαίο μισθολόγιο που μας χτύπησε την πόρτα και διαλύει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς

Με τις θυσίες του ο λαός έδειξε την ανοχή του, τη σιωπηλή παραδοχή και κατανόηση ότι η χώρα έχει ανάγκη να αλλάξει, να ξεπεράσει τις φαύλες καταστάσεις του παρελθόντος και να μπουν σωστές βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτές οι θυσίες, όμως, που όλοι «σέβονται» δεν έπιασαν τόπο γιατί η μαύρη τρύπα είναι τεράστια και μέχρι στιγμής κανείς δεν έξειξε πρόθυμος να πέσει μέσα και να τα βάλει με το … θηρίο.

Οπότε τι άλλα δώρα να προσμένουμε για αυτές τις γιορτές που έρχονται; Μπα, ας το πάρουμε απόφαση …ο Αϊ Βασίλης είναι σκέτη λέρα.Μάριον Μιχελιδάκη