Σώζεται η ΛΑΡΚΟ ή θα συνεχίσει να συσσωρεύει χρέη;

Στην επικαιρότητα και πάλι  το θέμα της βιωσιμότητας της ΛΑΡΚΟ, με την κυβέρνηση να αναζητά επειγόντως σχέδιο διάσωσης της κρατικής εταιρείας που συνεχίζει να συσσωρεύει χρέη σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου. Την ίδια ώρα ο Τομεάρχης  της Νέας Δημοκρατίας και βουλευτής Φθιώτιδας Χρήστος Σταϊκούρας κατηγορεί την κυβέρνηση για  αδιαφορία και έλλειψη σχεδιασμού . Στην ερώτηση που κατέθεσε προς τους  υπουργούς  Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιώργο Σταθάκη , αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΛΑΡΚΟ επισημαίνοντας ότι η εταιρεία βρίσκεται, επί μακρύ χρονικό διάστημα, σε δυσχερή θέση.

Σύμφωνα με τον κ. Σταικούρα στα τέσσερα, σχεδόν, χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν υπάρχει καμία στρατηγική για την εταιρεία, παρότι:

• Ο Υπουργός Οικονομικών, από το 2015, με απαντήσεις του σε συνεχείς Κοινοβουλευτικές Ερωτήσεις μου ανέφερε ότι «η αναδιοργάνωση και ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της εταιρίας εξετάζεται ως άμεση προτεραιότητα». «Άμεση» από το 2015 και διανύουμε τον 10^ο μήνα του 2018!
• Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πριν από ένα περίπου χρόνο, από τη Λαμία, αναφερόταν στην αναγκαιότητα δημιουργίας «στρατηγικού σχεδίου» για την εταιρεία.
• Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σε συνάντηση στο Υπουργείο με το Σωματείο Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, στις 29 Μαρτίου 2018, δεσμεύτηκε πως εντός Μαΐου, η Κυβέρνηση θα «άνοιγε τα χαρτιά της» και θα παρουσίαζε το σχέδιό της για την εταιρία. Μήνας Οκτώβριος, και η Κυβέρνηση παραμένει σιωπηλή…

Οπως καταγγέλλει ο κ. Σταικούρας η Κυβέρνηση αρνείται, συστηματικά, να δώσει απαντήσεις σε συνεχείς Κοινοβουλευτικές του ερωτήσεις, έντεκα  τον αριθμό που έχει καταθέσει τα τελευταία 2 χρόνια .

Ο Τομεάρχης της Νέας Δημοκρατίας απευθύνει στους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης συγκεκριμένα ερωτήματα :

1. Γιατί δεν έχει παρουσιαστεί το στρατηγικό σχέδιο που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι έχει για τη ΛΑΡΚΟ και το οποίο είχε δεσμευτεί ότι θα παρουσίαζε το Μάιο του 2018;

2. Υπάρχει κάποια εξέλιξη, το τελευταίο διάστημα, στη διοικητική δομή και λειτουργία της εταιρείας; Αν ναι, που οφείλεται;

3. Συνεχίζει η εταιρεία να τηρεί τη συμφωνία με τη ΔΕΗ, για την οποία η Κυβέρνηση θριαμβολογούσε και την χαρακτήριζε ως «ορόσημο» για τη βιωσιμότητα της εταιρείας;

                                                                                Αναζητείται σχέδιο διάσωσης

Στο μεταξύ σύμφωνα με δημοσίευμα της »Καθημερινής » σχέδιο διάσωσης της ΛΑΡΚΟ αναζητεί εναγωνίως η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφευχθεί η διαδικασία της πτώχευσης που προβλέπει κατά πάγια νομολογία η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη μη συμμόρφωση της χώρας με την απόφαση της Ε.Ε. για άμεση ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων ύψους 136 εκατ. ευρώ.

Το θέμα, σύμφωνα με το δημοσίευμα , τέθηκε στις αρμόδιες ελληνικές αρχές από την επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βεστάγκερ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα, με την κυβέρνηση να διαπραγματεύεται πλέον με την Επιτροπή το σχέδιο ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία που είχε ξεκινήσει να υλοποιείται το 2014 κατόπιν έγκρισης της Κομισιόν, αλλά η ίδια το ακύρωσε προτάσσοντας το σύνθημα «δημόσια και ισχυρή ΛΑΡΚΟ», παρόλο που δεν διαφαινόταν καμία προοπτική βιωσιμότητας.
Σε αυτό το διάστημα, η ιστορική μεταλλευτική βιομηχανία συνέχισε να συσσωρεύει ζημίες, παρότι λειτουργεί με μηδενικό σχεδόν κόστος ρεύματος, αφού συνεχίζει να μην αποπληρώνει τη ΔΕΗ.
Ακόμη και μετά την ευνοϊκή σύμβαση που περιορίζει το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρείας από τα 4.000 δολάρια ο τόνος νικελίου στα 2.500 δολάρια, οι ανεξόφλητες οφειλές της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ εκτοξεύθηκαν στα 285 εκατ. ευρώ, με τη διοίκηση της τελευταίας να δρομολογεί το κατέβασμα του διακόπτη.

Το σχέδιο του 2014

Το σχέδιο που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται εκ νέου με την Κομισιόν και το οποίο είχε ξεκινήσει να εφαρμόζεται το 2014 προέβλεπε τη δημιουργία μιας νέας εταιρείας με περιουσιακά στοιχεία το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αη Γιάννη και τη διάθεσή της από το ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Παράλληλα, η υφιστάμενη ΛΑΡΚΟ μέσω διαγωνισμού θα διέθετε προς πώληση τα μεταλλεία σε Εύβοια, Καστοριά και Σέρβια, για να καταλήξουν μέσω δημοπρασίας στον πλειοδότη της νέας ΛΑΡΚΟ, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα της εταιρείας. Το σχέδιο μερικής ιδιωτικοποίησης, όπως ονομάστηκε, είχε τη στήριξη της Ε.Ε., η οποία με απόφασή της είχε δεσμευθεί ότι οι κρατικές ενισχύσεις δεν θα επιβαρύνουν τον νέο ιδιοκτήτη.
Η υφιστάμενη ΛΑΡΚΟ θα συγκεντρώσει όλες τις υποχρεώσεις της εταιρείας (παθητικό) και αμέσως μετά την ολοκλήρωση των δύο παράλληλων διαγωνισμών για την πώληση του ενεργητικού θα εισέλθει στη διαδικασία της πτώχευσης. Ακόμη και εάν η κυβέρνηση διασφαλίσει την έγκριση της Κομισιόν για την ενεργοποίηση σχεδίου ιδιωτικοποίησης της μεταλλευτικής βιομηχανίας, κάτι που θα φανεί τις αμέσως επόμενες ημέρες, είναι αβέβαιο κατά πόσον θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Η κατάσταση της εταιρείας είναι πολύ δυσμενέστερη σε σχέση με το 2014. Με βάση τα στοιχεία που δημοσιεύονται το χαρακτηριστικό της οικονομικής κατάστασής της είναι ότι ο τελευταίος ισολογισμός αφορά τη χρήση του 2015, αφού για τις χρήσεις 2016 και 2017 δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη τα αποτελέσματα και αυτό γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, οι ορκωτοί λογιστές έχουν απαιτήσει να γίνει επικαιροποίηση με βάση τις νεότερες εμπορικές αξίες των παγίων της εταιρείας. Το θέμα έχει θιγεί και στις καταστάσεις του 2015, οπότε στις παρατηρήσεις των ορκωτών διατυπώνονται επιφυλάξεις για την αύξηση την ίδια χρονιά κατά 271 εκατ. ευρώ της αξίας των παγίων.
Στον ισολογισμό του 2015 η εταιρεία εμφανίζει ζημίες ύψους 79,3 εκατ. ευρώ, με μειωμένο τζίρο και υψηλά κόστη παραγωγής που είναι μη βιώσιμα. Η μέση τιμή πώλησης του νικελίου διαμορφώθηκε το 2015 στις 11.886 δολάρια ο τόνος και το εμπορικό κόστος της ΛΑΡΚΟ στις 16.627 δολάρια ο τόνος, που σημαίνει ότι για κάθε τόνο που παρήγε η μεταλλευτική βιομηχανία κατέγραφε ζημία 4,741 δολαρίων, το οποίο μεταφράζεται σε ζημίες 222.000 δολαρίων την ημέρα.
Οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας στις 31/12/2015 ανέρχονταν σε 481,45 εκατ. ευρώ.
lamiakos-typos.gr