Όταν αυτοί έτρωγαν βελανίδια…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ήταν 8 Μαΐου του 1986 όταν ένα φορτηγό πλοίο με το όνομα Αλφονσίνα, έφτανε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ήταν φορτωμένο με 9.000 τόνους καλαμποκιού  προερχόμενο υποτίθεται από το λιμάνι Κόπερ της τότε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Όπως αποδείχτηκε δικαστικά αργότερα, με κάποια πλαστά έγγραφα το καλαμπόκι βαφτίστηκε Ελληνικό, ενώ στην πραγματικότητα ήταν Γιουγκοσλαβικής προέλευσης.

Η βάφτιση του σε ελληνικό δεν ήταν καθόλου αθώα. Απόφευγαν την πληρωμή αντισταθμιστικής εισφοράς και ωφελούντο διπλά. Από την υψηλή τιμή πώλησης και από την καταβολή κοινοτικών (από την τότε ΕΟΚ, πρόδρομο της Ε.Ε.) επιδοτήσεων.

Δικαιούχος του φορτίου, ήταν η Ελληνική κρατική εταιρεία ITCO, η οποία αργότερα το πούλησε σε μια Ελβετική εταιρεία που ανήκε σ' έναν Έλληνα και αυτή στην συνέχεια το πούλησε -ως ελληνικό πάντα-σε μια βελγική εταιρεία. Στις Βρυξέλλες, έμαθαν για την περίεργη αυτή βάφτιση και άρχισαν τις έρευνες. Η ελληνική κυβέρνηση, επέμεινε στην ελληνική προέλευση του καλαμποκιού, αλλά όπως επίσης δικαστικά αποδείχτηκε αργότερα η ελληνικότητα του καλαμποκιού, έγινε με πλαστά έγγραφα.

Η συνέχεια δόθηκε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, όπου επιβλήθηκε στην χώρα μας πρόστιμο 600 εκατ. δρχ. Η υπόθεση, απασχόλησε έντονα την πολιτική ζωή, ενώ ο τότε υπουργός Ν. Αθανασόπουλος παραπέμφθηκε και καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο. Στην απολογία του, παραδέχτηκε την συγκάλυψη του σκανδάλου με άλλους συναδέλφους του, αλλά δεν τους κατονόμασε για λόγους εθνικού συμφέροντος! Ήταν ένα από τα μεγάλα σκάνδαλα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Λέγεται, χωρίς ωστόσο να έχει επιβεβαιωθεί πλήρως, πως ο υπουργός Αθανασόπουλος, είχε πει τότε την περίφημη φράση που απευθυνόταν στους Ευρωπαίους εταίρους, ότι δηλαδή «ὁταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, αυτοί έτρωγαν βελανίδια». Ανεξάρτητα αν την είπε ο ίδιος ή όχι, ήταν μια φράση στην οποία συνοψιζόταν μια νεοελληνική νοοτροπία. Αυτή που ήθελε τους μάγκες Έλληνες με την μεγάλη ιστορία να πιάνουν κορόιδα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Γύρω από την υπόθεση του σκανδάλου του καλαμποκιού, είχε στηθεί ένα ολόκληρο μύθευμα που ήθελε τον …περιούσιο λαό να υπερτερεί σε εξυπνάδα από τους υπόλοιπους τους οποίους πάντα ξεγελούσε. Βέβαια, εκτός από το εντελώς άτοπο και τον λαϊκισμό μια τέτοιας άποψης, ακόμα και το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε αυτούς που σκαρφίστηκαν την ιστορία του σκανδάλου. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν, ξεπερνούσαν το προσδοκώμενο όφελος.

Η μικρή αυτή ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, είναι ιδιαίτερα διδακτική ακόμα και στις ημέρες μας. Με μερικές δόσεις αυθαιρεσίας είναι η αλήθεια, μπορούν να γίνουν συγκρίσεις με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Σημειολογικά τουλάχιστον, έχουν κοινά χαρακτηριστικά.

Υ.Γ. Ο Ν. Αθανασόπουλος που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 3,5 ετών για την συγκεκριμένη υπόθεση, πέθανε το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 93 ετών. Μετά την καταδίκη του, είχε επανεκλεγεί βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Οι νεκροί δεδικαίωνται, λένε κάποιοι. Ενδεχομένως. Πάντως, μερικές φορές, αποδεικνύονται χρήσιμοι για να θυμόμαστε…