ΓΑΛΛΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΕΝΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ 

Στον τρίτο μήνα της εισέρχεται η αλυσιδωτή κοινωνική έκρηξη που πυροδότησε στη Γαλλία το νομοσχέδιο της “σοσιαλιστικής” κυβέρνησης Ολάντ- Βαλς για την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων (περαιτέρω υπονόμευση του 35ωρου, διευκόλυνση των απολύσεων, διάβρωση των συλλογικών συμβάσεων και της ισχύος των συνδικάτων). Παρά την προώθηση του νομοσχέδιου με προεδρικό διάταγμα- καθώς η κυβέρνηση δεν διέθετε την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή- το κύμα των κινητοποιήσεων όχι μόνο δεν εκτονώθηκε, όπως περίμεναν οι κυβερνώντες, αλλά διογκώνεται και εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα, προκαλώντας οξεία πολιτική κρίση.

Το πιο ελπιδοφόρο στοιχείο βρίσκεται στη συνέργεια και αλληλεπίδραση δύο παράλληλων κινημάτων: Των ολονύκτιων καταλήψεων πλατειών και διαδηλώσεων, όπου πρωταγωνιστεί η ριζοσπαστική νεολαία που γέννησε το κίνημα Nuit Debout και των απεργιακών αγώνων των συνδικάτων, με κορυφώσεις στις διαδοχικές “ημέρες δράσης” επτά μεγάλων συνδικάτων, με πρωταγωνιστικό ρόλο την ιστορική εργατική ομοσπονδία CGT. Ήδη, το απεργιακό κύμα παραλύει τις μεταφορές, νεκρώνει διυλιστήρια και άλλα μεγάλα εργοστάσια, ενώ επεκτείνεται ακόμη και στους πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο πολιτικό επίπεδο, η κοινωνική αντίδραση στο νόμο για το εργασιακό προκάλεσε βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού κόμματος και των συμμάχων του, με αποκορύφωμα την κατάθεση πρότασης μομφής από 53 βουλευτές της Κεντροαριστεράς εναντίον της κυβέρνησής “τους”. Η δημοτικότητα του Ολάντ έχει γκρεμιστεί στα Τάρταρα και το εργασιακό απειλεί να αποδειχθεί η χαριστική βολή στις φιλοδοξίες του να επανεκλεγεί στις προεδρικές που θα γίνουν σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Την ώρα που η Γαλλία ζει τη δική της “άνοιξη”, η Ελλάδα ετοιμάζεται για ένα καυτό φθινόπωρο. Η κυβέρνηση Τσίπρα ετοιμάζεται να προωθήσει, τον Οκτώβριο, το δικό της νομοσχέδιο για την περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει με το τρίτο μνημόνιο. Η ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου πρέπει να ολοκληρωθεί προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και να δοθεί η επόμενη δόση του προγράμματος. Οι δανειστές, με το ΔΝΤ και πάλι να παίζει το ρόλο του πολιορκητικού κριού, έχουν ξεκαθαρίσει τις απαιτήσεις τους: Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, αντισυνδικαλιστικό νόμο που θα καθιστά σχεδόν αδύνατη την κήρυξη απεργίας στις μεγάλες επιχειρήσεις και κλάδους, περαιτέρω αποδόμηση των συλλογικών συμβάσεων.

Εφαρμόζοντας τη συνταγή Σημίτη, πρώτου διδάξαντος στις “επιτροπές σοφών” που προετοιμάζουν και επενδύουν με “επιστημονικό” κύρος επαχθή, ταξικότατα μέτρα, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του συγκρότησαν οκταμελή “διεθνή επιτροπή εμπειρογνωμώνων”, οι οποίοι θα συντάξουν πόρισμα για το εργασιακό νομοσχέδιο, επί τη βάσει, υποτίθεται, των “βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών”. Σήμερα συνεδριάζει για τρίτη φορά η εν λόγω επιτροπή, με προοπτική να έχει ολοκληρώσει το έργο της μέχρι τα τέλη Αυγούστου.

Φυσικά, τα περί “βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών” κανένα λογικό άνθρωπο δεν καθησυχάζουν. Για το ΔΝΤ και τον Σόιμπλε, “βέλτιστες” πρακτικές μπορεί κάλιστα να είναι εκείνες που ακολουθούν η Εσθονία, η Βουλγαρία και άλλες χώρες του πρώην “υπαρκτού σοσιαλισμού”, που διανύουν εποχή εργασιακού Μεσαίωνα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ακόμη και οι υποτιθέμενοι “σοσιαλιστές”, Ολάντ και Ρέντσι, προκαλούν κοινωνική κατακραυγή ακριβώς για τη απορρύθμιση του εργασιακού στις χώρες τους, αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει να περιμένει, σ'αυτό το πεδίο, καμία στήριξη από τους “σύμμαχους” και “σωτήρες” του, παρά μόνο ασφυκτική πίεση να μην υστερήσει σε νεοφιλελεύθερο ζήλο, αν μη τι άλλο, για να μην εκθέσει και τους ίδιους.

Οτιδήποτε άλλο εκτός από αξιοζήλευτη διαγράφεται η θέση του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του. Αμέσως μετά το βαρύ κόστος που εισέπραξαν λόγω ασφαλιστικού και πολυνομοσχέδιου, καλούνται να περάσουν νέα προαπαιτούμενα, αναθεωρώντας επί τα χείρω πράγματα που ψήφισαν μόλις χθες και στη συνέχεια, να επεξεργαστούν απνευστί έναν εργασιακό νόμο, που θα γελοιοποιήσει με τον πιο ανελέητο τρόπο την μπουρδολογία τους περί “ταξικής μεροληψίας”, απειλώντας να γίνει η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Σε κάθε περίπτωση, το καλοκαίρι που έρχεται διαγράφεται ενδιαφέρον και το φθινόπωρο περιπετειώδες.