Του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ
Ας μην αυταπατώμεθα. Η λύση του ελληνικού δράματος δεν μπορεί ναπροέλθει μέσα απόδιαπραγματεύσεις και κινήσεις εντός τωνευρωατλαντικών καιυπερατλαντικώνσχέσεων της χώρας.
Ο μόνος δρόμος επιβίωσης και προοπτικής για τη χώρα μας είναι μια νέα ριζοσπαστική προοδευτική πορεία με άμεσες κινήσεις ‘’σοκ’’ στο εσωτερικό πεδίο, η οποία για να στηριχτεί χρειάζεται απαραιτήτωςκαι κατεπειγόντως δύο πράγματα: Πρώτον άμεση ενημέρωση και κινητοποίηση του λαού και Δεύτερον, μια νέα πλεύση στις εξωτερικές πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές της σχέσεις.
Η κυβέρνηση έχασε υπερπολύτιμο καιρό εδώ και τρείς μήνες πελαγωμένη σε αυταπάτες, αντιφάσεις, πισωγυρίσματα και παγιδεύσεις.
Φτάσαμε όχι απλώς στο και πέντε αλλά σε κάτι πολύ οριακό.
Ο χρόνος έχει σχεδόν εξαντληθεί και αυτό που απομένει φαντάζει ως ύστατη δυνατότητα.
Οι αναγκαίες και αστραπιαίες εσωτερικές ριζοσπαστικές κινήσεις ‘’σοκ’’ είναι πολλές και ωςπροτεραιότητα έχουν την άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών και τη δυνατότητα να ασκηθεί μέσω αυτών μια νέα πολιτική ρευστότητας στην οικονομία αλλά και ουσιώδους επιρροής στα μέσα ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα, όμως και ίσως το πιο επείγον είναι να κινηθεί η χώρα μας σε ριζικά νέα κατεύθυνση στις εξωτερικές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της.
Κλειδί για αυτή τη μεγάλη και ριζική στροφή αποτελεί μια ριζοσπαστική και αποτελεσματική‘’Οσπολιτίκ’’ με τη Ρωσία.
Τα πολύ καλά βήματα ανάπτυξης των ελληνορωσικών σχέσεων που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα πρέπει να αποκτήσουν άμεσα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Η συμφωνία για τον αγωγό Ρωσικού φυσικού αερίου, που βρίσκεται σε καλό δρόμο, πρέπει ναολοκληρωθεί τάχιστα, αν όχι αμέσως και να συνδεθεί, όσο είναι δυνατόν, με θετικά μηνύματα, σεαντίθεση προς τη χρηματοδοτική ασφυξία που έχουν επιβάλει στη χώρα μας ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση, χωρίς καμία καθυστέρηση, πρέπει και μπορεί ‘’ να κλείσει’’ τώρα αυτό το θέμα.
Από την άλλη η Ρωσία οφείλει να επιδείξει εξαιρετική τόλμη στην ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων, προβαίνοντας σε κινήσεις, που θα ξεφεύγουν από παραδοσιακές ισορροπίες, γραφειοκρατικέςαγκυλώσεις και παραλυτικές τακτικές.
Η Ρωσία του Πούτιν πρέπει στην εξωτερική πολιτική να αποβάλλει τα ηττοπαθή χαρακτηριστικά της παλιάς Σοβιετικής Ένωσης και ειδικότερα οφείλει να δει τις σχέσεις με την Ελλάδα έξω από τις εξισορροπήσεις στο τρίγωνο Ρωσία- Γερμανία- ΗΠΑ.
Η τότε Σοβιετική Ένωση στην ουσία δεν αναμίχθηκε όταν άνοιξε το μεταπολεμικό ελληνικό μέτωπο. Δεν πρέπει να κάνει τώρα, το 2015, το ίδιο η Ρωσία, μπροστά στην κρίσιμη και οριακή φάση που διανύει η ελληνική κρίση.
Ρωσία και Ελλάδα, τηρουμένων των αναλογιών και διαφορών, αντιμετωπίζουν μια δυνητική πίεσηαπομόνωσης.
Η ειδική σχέση τους είναι μοιραία, σχεδόν αναπόφευκτη.
Για τη Ρωσία εμφανίζεται μια ρωγμή σε ένα σκληρό κλοιό, για την Ελλάδα ανοίγει ένα παράθυρο στήριξης με ευρύτερες προεκτάσεις στους ΒRICS και σε περιοχές με ευκαιρίες μέχρι πρότινος αχαρτογράφητες.
Ο κόσμος δεν είναι για μας μόνο η Γερμανική ΕΕ και η Ουάσιγκτον, άντε προσφάτως και το Ισραήλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.