Αλλάζουμε νοοτροπία… επιστρέφουμε στην Ευρώπη!

Θυμάστε τι είχε πει κάποτε αστειευόμενος ο Ζακ Ντελόρ; Πως «η  Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που είναι πακέτο!» Και δεν είχε άδικο. Αν, όμως, είχε μιλήσει για «πακέτο με χρήματα» θα ήταν ακόμη πιο εύστοχος. Ξεσηκώθηκαν οι πάντες ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης πριν κανένα μήνα στη χώρα μας από το φόβο του Δημοψηφίσματος μήπως και βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης και χάσουμε και την τελευταία αναλαμπή χρηματοδότησης… Και μόλις ο Ευρωπαίος Λ. Παπαδήμος έγινε Πρωθυπουργός και σιγουρέψαμε το έξωθεν φιλο-ευρωπαϊκό μας προφίλ… να ’μαστε πάλι μία από τα ίδια. Προαναγγελίες απεργιών, στάσεις εργασιών, πολιτικάντικα παραθυράκια στους νόμους, εθνικιστικές κραυγές… με άλλα λόγια τι’ χες Γιάννη τι’ χα πάντα! Αμ δε, αυτή τη φορά το σήριαλ μπορεί να έχει και «badend», γιατί η Ευρώπη δεν είναι μόνο χρήμα και γιατί πρέπει κάποτε να μάθουμε στον τόπο μας τι εστί Ευρώπη.

Η Ευρώπη είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα ιδέα, ιδέα όπως αυτή πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η ΕΟΚ το 1957. Η Ευρώπη είναι ήπειρος δημοκρατική, άρα χώρος αντιπαράθεσης ιδεών και πράξεων, και ο καλύτερος ας πρυτανεύσει. Η Ευρώπη ή θα είναι η ήπειρος των Παγκοσμίων Πολέμων ή θα γίνει αυτό που ο Αμερικανός Jeremy Rifkin διαλαλεί εδώ και χρόνια «Το ευρωπαϊκό όνειρο».

Η Ευρώπη είναι οι λαοί της και, άρα, η ευημερία τους είναι χρέος όλων μας, καθότι αυτός οφείλει να είναι ο κοινός μας στόχος. Ο στόχος, όμως, αυτός θα επιτευχθεί μόνο όταν αποφασίσει ο καθένας από εμάς να τον αναλάβει προσωπικά και να διορθώσει κατ’αρχήν τα του οίκου του. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε την ευρωπαϊκή ιδέα αλά κάρτ. Ή είμαστε Ευρώπη ή δεν είμαστε.

Περάσαμε με το ίδιο πολιτικό κόμμα και σχεδόν τους ίδιους πολιτικούς, εκλεγμένους από εμάς, από το «έξω από την ΕΟΚ» στο «μέσα στην ΟΝΕ», περάσαμε από τις ισοπεδώσεις τύπου «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βαλανίδια» στην επαιτεία του ΔΝΤ, περάσαμε από τις «μαγκιές» τύπου «να φύγει η Τρόικα τώρα κιόλας και θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας» στη «φυγή» ενός Πρωθυπουργού γιατί θα μας οδηγούσε από αφέλεια (;) εκτός Ευρωζώνης λόγω ενός δημοψηφίσματος. Να συνεχίσουμε ή κουραστήκατε;

Θα ήταν παραπάνω από κοινοτοπία να διερωτηθούμε πόσο ακόμη απέχουμε από τον πάτο. Θα ήταν, όμως, καινοτομία αν αμφισβητούσαμε τον εθνικό μας εγωισμό για να τον μετατρέψουμε σε εθνική αξιοπρέπεια. Πώς θα γίνει αυτό; Με το σύνδρομο της Μήδειας! Σκοτώνοντας τα ίδια τα πάθη μας που μας οδήγησαν έως εδώ (κοροϊδία του κράτους, κλεψιές νεκρών συνταξιούχων, μίζες στον οικονομικό εισπράκτορα αντί καταβολή φόρων, κ.ά.), σκοτώνοντας τις στρεβλώσεις της καθημερινότητάς μας ανάγοντας την απαίτηση για ποιότητα ζωής σε κυρίαρχη αντίληψη (οικολογική συνείδηση, πολιτική δημόσιων ΜΜΜ,κά), ανάδειξη της αξίας του Πολιτισμού σε πρωταρχικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης αρχίζοντας από την ίδια την Τοπική Αυτοδιοίκηση και, κυρίως, αγώνα για να αλλάξουν οι ασθενείς νοοτροπίες!

Και, βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν είναι υποχρεώσεις μόνο του λαού, είναι και των κυβερνητών του. Ας σταματήσουν και αυτοί να χρησιμοποιούν την Ευρώπη αλά καρτ! Βάζουν φόρους στο λαό… γιατί το επιβάλει το Μνημόνιο, ψευδολογούσαν όλο το 2010, τώρα που ο Ευρωπαίος Επίτροπος αμφισβήτησε το «χαράτσι» στα ακίνητα γιατί δεν το παίρνουν πίσω; Μας είπαν ότι η οικονομική μας κατάσταση ήταν τόσο οικτρή που χρειαζόταν ΔΝΤ.

Τώρα που όλη η οικονομία της Ε.Ε. είναι οικτρή γιατί δεν ομολογούν πως επιδίωκαν μία άλλη γεωπολιτική πραγματικότητα; Μας είπε ο Γ. Παπανδρέου πως φεύγει για να σωθεί η Ελλάδα μέσω… εθνικής συναίνεσης. Να το πιστέψουμε, γιατί όχι; Γιατί δεν φεύγουν και όλοι οι άλλοι που απέτυχαν για να μας σώσουν; Πρόβλημα υπογεννητικότητας έχει η χώρα μας όχι πρόβλημα έλλειψης υγειών σκεπτόμενων ανθρώπων! Αυτοί υπάρχουν αλλά πρέπει να τους αφήσουμε να εμφανιστούν και να διατυπώσουν τις προτάσεις τους.

Κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε ή θα είμαστε Μεσαίωνας ή θα γίνουμε Αναγέννηση. Είναι, οι μοναδικές ιστορικοί περίοδοι που, ίσως, έχουν ξεκάθαρα χρονικά όρια ακόμη και στην μουσική! Και ως γνωστόν η Αναγεννησιακή μουσική χαρακτηρίζεται από έντονο ανθρωπισμό και επιστροφή στην αρχαία ελληνική γραμματολογία!! Μήπως, τελικά, κάνοντας βήματα μπροστά επιστρέφουμε στις ελληνικές ρίζες της Ευρώπης; 

Ξένη Μπαλωτή