Λάρυμνα Φθιώτιδας. Η Λάρυμνα αποτελεί έναν από τους παραθαλάσσιους οικισμούς του Βόρειου Ευβοικού κόλπου και βρίσκεται περίπου 100 χλμ βορειοδυτικά της Αττικής. Περιέχει και ένα σημαντικό αριθμό υψόμετρου που φτάνει περίπου τα 5 μέτρα. Όπως είναι απόλυτα αποδεκτό, η περιοχή της Λάρυμνας ανήκει στο Νομό Φθιώτιδας και δη στο δήμο Λοκρών. Γειτνιάζει με άλλες εξίσου σημαντικές και γνωστές περιοχές του δήμου Λοκρών όπως το Μαρτίνο στα ανατολικά. τη Μαλεσίνα στα βόρεια και τον Άγιο Ιωάννη στα Νότια. Κύριο και γνωστό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι ότι ο οικισμός αυτός διαθέτει εργοστάσιο μεταλλουργίας, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά από τον οικισμό της Λάρυμνας, με την ονομασία ΛΑΡΚΟ. Βρίσκεται στη θέση της ομώνυμης αρχαίας Βοιωτικής πόλης, η οποία λέγεται πως ο Παυσανίας ήταν αυτός που την ανέφερε.
Ιστορική αναδρομή
Η ιστορική Λάρυμνα ήταν η πιο
ανατολική πόλη της αρχαίας Οπουντίας Λοκρίδας, σήμερα βρίσκεται η Λάρυμνα με την ονομασία Καστρί. Η συμβολή της στην ανάπτυξη του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ήταν καταλυτική και αυτό λόγω της γεωγραφικής της θέσης που ήταν σπουδαία. Ήταν μια από τις πιο εμπορικές πόλεις της περιοχής, πολλές φορές διέθετε αρκετό πλούτο καθώς και σε πολιτικό επίπεδο ήταν μια πόλη καλά οχυρωμένη από τις επιδρομές των εχθρών της. Η οχύρωση της αποτελούνταν από ένα ψηλό τείχος χτισμένο με πολυγωνικούς και τετράγωνους ογκόλιθους. Άξια λόγου υπήρξαν τα πολλά και τα μεγάλα οικοδομήματα της, με ιδιαίτερο οικοδόμημα από αυτά τον αρχαίο ναό του Διονύσου με το άγαλμα του. Παράλληλα, η βόρεια πλευρά του λιμανιού της ενώνονταν με μια μεγάλη τρίτοξη γέφυρα που οδηγούσε στην απέναντι χερσόνησο. Το στόμιο του λιμανιού έκλεινε με αλυσίδα με σκοπό να επισημαίνεται η πλημμυρίδα καθώς και η άπτωτη του Ευρίπου.
Σύμφωνα με ορισμένες αρχαίες πηγές και μαρτυρίες το 225 π.Χ, ο Αντίγονος ο Δώσων παρέμεινε στα δικά του πλοία όταν εκείνα κάθισαν στο πυθμένα της θάλασσας, κάπου κοντά στο λιμάνι της Λάρυμνας, έως ότου σχηματιστεί η Πλημμυρίδα.
Γύρω στο 56 π.Χ η πόλη της Λάρυμνας καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τον Ρωμαίο Σύλλα διότι συμμετείχε στην επανάσταση ενάντια στους Ρωμαίους μαζί με τη πόλη των Αλών.
Σύμφωνα με τον Παυσανία (Βοιωτικά 23,7) η Λάρυμνα οφείλει το όνομά της στην κόρη του Κύνου Λάρυμνα, αιτιολογώντας έτσι και τον δεσμό μεταξύ Λορκών και Λάρυμνας, αν και ανήκε στις Φωκικές πόλεις.Από αρχαιοτάτων χρόνων η Λάρυμνα ήταν φόρου υποτελής στους Οπουντίους Λοκρούς. Από τα μέσα του 4ου π. Χ. αιώνα προσχώρησε οικειοθελώς στους τότε ισχυρούς Θηβαίους.Αρχαιότερη και ισχυρότερη της Λάρυμνας ήταν η ΄Ανω Λάρυμνα, κοντά στις εκβολές του Κηφισού ποταμού, η οποία κατά την Ρωμαιοκρατία, έχασε την αίγλη της. Η ακρόπολη της Άνω Λάρυμνας ήταν στη σημερινή θέση «Παζαράκι», όπου διακρίνονται ίχνη κυκλώπειων τειχώνπάχους 2,40 μ.Τα αρχαιολογικά ευρήματα βεβαιώνουν ότι η τοποθεσία κατοικήθηκε κατά τη Νεολιθική εποχή. Σύμφωνα με τον Στράβωνα (9, 406) ξεχώριζε η παραλιακή Λάρυμνα, επίνειο του Ορχομενού και άλλων παραλιμνίων βοιωτικών πόλεων, από την ΄Ανω Λάρυμνα, η οποία ήταν κτισμένη 3-4 χιλιόμετρα ενδότερα και τη θεωρούσε Λοκρική πόλη. Σύμφωνα πάντα με τον Παυσανία Λάρυμνα ήταν ή Κάτω ΛάρυμναΣτο τέλος του 5ου και αρχές 6ου μ. Χ. αιώνα ο νοτιότερος γνωστός παράκτιος οικισμός βρισκόταν στην Λάρυμνα στη Λοκρίδας. Στην τοποθεσία Παζαράκι η αρχαιολογική σκαπάνη εντόπισε ίχνη οικισμού και βασιλικής και στην παραλία λείψανα λιμενικών έργων και οχυρώσεων, πιθανότατα της εποχής του Ιουστινιανού.
Παρόλα αυτά, σημαντική πηγή πληροφοριών για τις δραστηριότητες των κατοίκων της, κατά τους νεώτερους χρόνους είναι κυρίως οι γραπτές μαρτυρίες του Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ, ενός Άγγλου στρατιωτικού, ο οποίος περιηγήθηκε σε διάφορους τόπους της Ελλάδας στις αρχές του 19ου αιώνα. Από διάφορες αναφορές που έκανε, εξήγε το συμπέρασμα πως η Λάρυμνα, λόγω της άφθονης παροχής νερού, διότι περιείχε δύο νερόμυλους, εξασφάλισε σημαντική θέση τόσο στην οικονομική όσο και στη κοινωνική δραστηριότητα των κατοίκων της. Το λιμάνι της, την εποχή αυτή ξεκινά και αποκτά στρατηγική σημασία για τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας, λόγω της εξαγωγής μεταλλεύματος στο εξωτερικό, διαγράφοντας έτσι ένα κερδοφόρο μέλλον για τη Κοινότητα.
Το 1894 όμως απρόσμενα η ανοδική πορεία της Λάρυμνας ανακόπτεται λόγω του ισχυρού σεισμού που έπληξε όλη την Λοκρίδα και με ερχομό του 20ου αιώνα ανασυγκροτείται και πάλι με την κατασκευή μεγάλων εγκαταστάσεων εργοταξίου σιδηρονικελίου στην παραλία της. Το 1912 με την κατάργηση του συστήματος των Δήμων και την μετατροπή των οικισμών ξανά σε αυτόνομες κοινότητες ο οικισμός Λάρυμνας την 23/9/1923 αναγνωρίστηκε σε Κοινότητα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄30 χτίστηκε το Δημοτικό Σχολείο και το 1932 ιδρύεται ο Γεωργικός Συνεταιρισμός Λάρυμνας, πρωτοποριακή κίνηση για τα κοινωνικά δεδομένα της Λοκρίδας.
Το 1938 στις εκβολές του κεφαλόβρυσου στο φαράγγι κατασκευάζεται νέο υδροκίνητο συγκρότημα (μύλος-μαντάνι-ντρεσίλα) προσφέροντας τις υπηρεσίες του στους κατοίκους της περιοχής μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄70.
Κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου καραβιές μεταλλεύματος έφευγαν λαθραία για τη Γερμανία ώστε να ενισχύσουν την πολεμική της βιομηχανία.
Το 1952 μεταπολεμικά αρχίζει εκ νέου η εκμετάλλευση των μεταλλείων.
Το 1958 εγκρίθηκε με Βασιλικό Διάταγμα εγκρίθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο πόλεως, το ηλεκτρικό ρεύμα θα φωταγωγήσει τη Λάρυμνα και θα ιδρυθεί επίσημα το ποδοσφαιρικό σωματείο «Η Προοδευτική» Λάρυμνας.
Το 1963 ιδρύεται η εταιρεία ΛΑΡΚΟ και την 14η Ιανουαρίου 1964 η θαλάσσια συγκοινωνία και το διαμετακομιστικό εμπόριο, που για χρόνια γινόταν από το λιμάνι της Λάρυμνας προς τα λιμάνια του Ευβοϊκού, του Παγασητικού και του Θερμαϊκού έλαβε τέλος λόγω της ανάπτυξης του σύγχρονου οδικού δικτύου με την Εθνική οδό και τους τοπικούς άξονες να ενώνουν τις πόλεις και τα χωριά.
Κατά τη δεκαετία του 1970 περίπου, ξεκινούν να χτίζονται οι πρώτοι οικισμοί κοντά στον οικισμό ΣΑΠΕΡ και γίνεται η έναρξη του ιδιωτικού Γυμνασίου του ιδρύματος Μποδοσάκη στον οικισμό ΛΑΡΚΟ. Ανοίγει επίσης, το πρώτο Φαρμακείο Λάρυμνας. Οκτώ χρόνια αργότερα, συστήθηκε και η Κοινοτική Βιβλιοθήκη. Επίσης, ένα χρόνο αργότερα, ιδρύεται και ο Μορφωτικός Σύλλογος. Αντίθετα, το 1993 ιδρύεται ο Σύλλογος Προστασίας Ιστορικής Κληρονομιάς και με βάση αυτό ξεκινούν οι εργασίες για τη προστασία και την ανάδειξη του Βυζαντινού ναού Αγίου Νικολάου. Τέλος, το 1999 η περιοχή αποτελεί Δημοτικό διαμέρισμα του διευρυμένου Καποδιστριακού Δήμου Οπουντίων και το 2011 Τοπική Κοινότητα του Καλλικράτικου Δήμου Λοκρών.
Πολιτιστικά δρώμενα και ήθη της περιοχής
Ημέρα γιορτής για τη περιοχή της Λάρυμνας έχει καθιερωθεί η 9η Μαίου όπου τιμάται η νέα εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Το εκκλησάκι του βρίσκεται σε ένα μικρό νησί του κόλπου της Λάρυμνας όπου τη συγκεκριμένη ημέρα οι κάτοικοι συγκεντρώνονται ψήνουν αρνιά, χορεύουν και τραγουδούν γιορτάζοντας τον Άγιο.
Επίσης, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λάρυμνας «Η Λάρυμνα» που ιδρύθηκε το 2001 έχει πραγματοποιήσει με τα αντίστοιχα τμήματα του συλλόγου, διάφορες εκδηλώσεις με τη μορφή είτε χορωδιακών συναυλιών είτε παραδοσιακών χορών.
Πηγή:
Σύνταξη κειμένου: Ανθή Σακκά
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.