Εδώ ολόκληρη η απόφαση
Σε απόφαση κόλαφο για τη ΛΑΡΚΟ κατέληξε το έκτο τμήμα του Ευρωπαϊκού Γενικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία απορρίπτει την προσφυγή της εταιρείας για το θέμα των κρατικών ενισχύσεων ύψους 135 εκατ. ευρώ ως απαράδεκτη και καταδικάζει τη Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Α.Ε. στα δικαστικά έξοδα.
Αναλυτικά με βάση το κείμενο της απόφασης η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος εκ μέρους της προσφεύγουσας.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι «η υποχρέωση επιστροφής των μη συμβατών με την κοινή αγορά ενισχύσεων, την οποία υπέχει η προσφεύγουσα, απορρέει από την αρνητική και όχι από την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απλώς διαπιστώνεται ότι δεν υφίσταται οικονομική συνέχεια μεταξύ της προσφεύγουσας και των αγοραστών των επίμαχων στοιχείων ενεργητικού, στο πλαίσιο του σχεδίου μεταβιβάσεως, και, εξ αυτού, συνάγεται ότι η επιστροφή των μη συμβατών ενισχύσεων δεν μπορεί να αφορά τους αγοραστές.
»Ως εκ τούτου, ακόμη και αν ακυρωνόταν η προσβαλλόμενη απόφαση, η προσφεύγουσα θα είχε πάντως την υποχρέωση να επιστρέψει το σύνολο των επίμαχων ενισχύσεων, κατ’ εφαρμογήν της αρνητικής αποφάσεως.
»Συναφώς, η προσφεύγουσα δεν αναπτύσσει κανένα ειδικό επιχείρημα ούτε προσκομίζει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο, προκειμένου να τεκμηριώσει την αιτίασή της ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως θα καθιστούσε δυνατή την εξάλειψη ή την ελάφρυνση της υποχρεώσεώς της να επιστρέψει τις ενισχύσεις που κρίθηκαν μη συμβατές βάσει της αρνητικής αποφάσεως».
Να σημειωθεί ότι η Επιτροπή, έπειτα από έρευνα που ξεκίνησε το 2013, το 2014 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα στήριξης του Ελληνικού Δημοσίου προς τη ΛΑΡΚΟ ΑΕ ύψους 135,7 εκατ. ευρώ προσέδωσαν στην επιχείρηση αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις.
Σε απόφαση κόλαφο για τη ΛΑΡΚΟ κατέληξε το έκτο τμήμα του Ευρωπαϊκού Γενικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία απορρίπτει την προσφυγή της εταιρείας για το θέμα των κρατικών ενισχύσεων ύψους 135 εκατ. ευρώ ως απαράδεκτη και καταδικάζει τη Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Α.Ε. στα δικαστικά έξοδα.
Αναλυτικά με βάση το κείμενο της απόφασης η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος εκ μέρους της προσφεύγουσας.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι «η υποχρέωση επιστροφής των μη συμβατών με την κοινή αγορά ενισχύσεων, την οποία υπέχει η προσφεύγουσα, απορρέει από την αρνητική και όχι από την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απλώς διαπιστώνεται ότι δεν υφίσταται οικονομική συνέχεια μεταξύ της προσφεύγουσας και των αγοραστών των επίμαχων στοιχείων ενεργητικού, στο πλαίσιο του σχεδίου μεταβιβάσεως, και, εξ αυτού, συνάγεται ότι η επιστροφή των μη συμβατών ενισχύσεων δεν μπορεί να αφορά τους αγοραστές.
»Ως εκ τούτου, ακόμη και αν ακυρωνόταν η προσβαλλόμενη απόφαση, η προσφεύγουσα θα είχε πάντως την υποχρέωση να επιστρέψει το σύνολο των επίμαχων ενισχύσεων, κατ’ εφαρμογήν της αρνητικής αποφάσεως.
»Συναφώς, η προσφεύγουσα δεν αναπτύσσει κανένα ειδικό επιχείρημα ούτε προσκομίζει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο, προκειμένου να τεκμηριώσει την αιτίασή της ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως θα καθιστούσε δυνατή την εξάλειψη ή την ελάφρυνση της υποχρεώσεώς της να επιστρέψει τις ενισχύσεις που κρίθηκαν μη συμβατές βάσει της αρνητικής αποφάσεως».
Να σημειωθεί ότι η Επιτροπή, έπειτα από έρευνα που ξεκίνησε το 2013, το 2014 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα στήριξης του Ελληνικού Δημοσίου προς τη ΛΑΡΚΟ ΑΕ ύψους 135,7 εκατ. ευρώ προσέδωσαν στην επιχείρηση αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις.
Η απόφαση θέτει σε ακόμα πιο δυσχερή θέση την βιομηχανία που αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε αναλυτικά το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή
Υπενθυμίζεται πως η Κομισιόν είχε κινηθεί κατά της Λάρκο τον Απρίλιο του 2012, καθώς ξεκίνησε αυτεπαγγέλτως προκαταρκτικό έλεγχο. Ο έλεγχος αυτός είχε ως αντικείμενο τα ακόλουθα έξι μέτρα:
- το πρώτο εκ των μέτρων αυτών αφορούσε, αφενός, συμφωνία του 1998, συναφθείσα μεταξύ της Λάρκο και των βασικών πιστωτών της, περί διευθετήσεως του χρέους της πρώτης, βάσει της οποίας τα χρέη της εταιρίας αυτής προς τους πιστωτές της έπρεπε να εξοφληθούν με ετήσιο επιτόκιο 6% και, αφετέρου, την εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου μη είσπραξη του χρέους αυτού (μέτρο 1).
- το δεύτερο μέτρο αφορούσε εγγύηση για δάνειο ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ,το οποίο χορήγησε η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ στη Λάρκο, εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου το 2008 (μέτρο 2 ή εγγύηση του 2008). Η εγγύηση αυτή κάλυπτε το σύνολο του δανείου για μέγιστη χρονική διάρκεια τριών ετών και συνεπαγόταν προμήθεια εγγυήσεως ύψους 1 % σε ετήσια βάση.
- το τρίτο μέτρο αφορούσε αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου κατά 134 εκατομμύρια ευρώ, η οποία προτάθηκε το 2009 από το διοικητικό συμβούλιο της Λάρκο, εγκρίθηκε από τους τρεις μετόχους της και ως προς την οποία άσκησε τα δικαιώματά του στο ακέραιο το Ελληνικό Δημόσιο και εν μέρει η ΕΤΕ (μέτρο 3 ή αύξηση κεφαλαίου του 2009).
- το τέταρτο μέτρο αφορούσε εγγύηση αορίστου διαρκείας την οποία χορήγησε το Δημόσιο το 2010, προκειμένου να καλύψει πλήρως εγγυητική επιστολή που θα χορηγούσε η ΕΤΕ στη Λάρκο για ποσό ύψους περίπου 10,8 εκατομμυρίων ευρώ και η οποία προέβλεπε προμήθεια εγγυήσεως ποσοστού 2% σε ετήσια βάση (στο εξής: μέτρο 4 ή εγγύηση του 2010). Η επίμαχη εγγυητική επιστολή διασφάλιζε την αναστολή εκτελέσεως, εκ μέρους του Αρείου Πάγου, αποφάσεως με την οποία το Εφετείο Αθηνών δεχόταν την ύπαρξη οφειλής της Λάρκο προς δανειστή της ύψους 10,8 εκατομμυρίων ευρώ.
- το πέμπτο μέτρο αφορούσε εγγυητικές επιστολές των οποίων η κατάθεση αντικαθιστούσε, βάσει αποφάσεως ελληνικού δικαστηρίου, την υποχρέωση προκαταβολής του 25% φορολογικού προστίμου (μέτρο 5).
- το έκτο μέτρο αφορούσε δύο εγγυήσεις που χορήγησε το Δημόσιο το 2011 για δύο δάνεια, ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ και 20 εκατομμυρίων ευρώ,αντιστοίχως, τα οποία χορήγησε η ΑΤΕ. Οι εγγυήσεις αυτές παρείχαν κάλυψη για το συνολικό ποσό των επίμαχων δανείων, η δε προμήθεια για αυτές ανερχόταν σε ποσοστό 1% σε ετήσια βάση (μέτρο 6 ή εγγυήσεις του 2011).
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε αναλυτικά το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή
Υπενθυμίζεται πως η Κομισιόν είχε κινηθεί κατά της Λάρκο τον Απρίλιο του 2012, καθώς ξεκίνησε αυτεπαγγέλτως προκαταρκτικό έλεγχο. Ο έλεγχος αυτός είχε ως αντικείμενο τα ακόλουθα έξι μέτρα:
- το πρώτο εκ των μέτρων αυτών αφορούσε, αφενός, συμφωνία του 1998, συναφθείσα μεταξύ της Λάρκο και των βασικών πιστωτών της, περί διευθετήσεως του χρέους της πρώτης, βάσει της οποίας τα χρέη της εταιρίας αυτής προς τους πιστωτές της έπρεπε να εξοφληθούν με ετήσιο επιτόκιο 6% και, αφετέρου, την εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου μη είσπραξη του χρέους αυτού (μέτρο 1).
- το δεύτερο μέτρο αφορούσε εγγύηση για δάνειο ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ,το οποίο χορήγησε η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ στη Λάρκο, εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου το 2008 (μέτρο 2 ή εγγύηση του 2008). Η εγγύηση αυτή κάλυπτε το σύνολο του δανείου για μέγιστη χρονική διάρκεια τριών ετών και συνεπαγόταν προμήθεια εγγυήσεως ύψους 1 % σε ετήσια βάση.
- το τρίτο μέτρο αφορούσε αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου κατά 134 εκατομμύρια ευρώ, η οποία προτάθηκε το 2009 από το διοικητικό συμβούλιο της Λάρκο, εγκρίθηκε από τους τρεις μετόχους της και ως προς την οποία άσκησε τα δικαιώματά του στο ακέραιο το Ελληνικό Δημόσιο και εν μέρει η ΕΤΕ (μέτρο 3 ή αύξηση κεφαλαίου του 2009).
- το τέταρτο μέτρο αφορούσε εγγύηση αορίστου διαρκείας την οποία χορήγησε το Δημόσιο το 2010, προκειμένου να καλύψει πλήρως εγγυητική επιστολή που θα χορηγούσε η ΕΤΕ στη Λάρκο για ποσό ύψους περίπου 10,8 εκατομμυρίων ευρώ και η οποία προέβλεπε προμήθεια εγγυήσεως ποσοστού 2% σε ετήσια βάση (στο εξής: μέτρο 4 ή εγγύηση του 2010). Η επίμαχη εγγυητική επιστολή διασφάλιζε την αναστολή εκτελέσεως, εκ μέρους του Αρείου Πάγου, αποφάσεως με την οποία το Εφετείο Αθηνών δεχόταν την ύπαρξη οφειλής της Λάρκο προς δανειστή της ύψους 10,8 εκατομμυρίων ευρώ.
- το πέμπτο μέτρο αφορούσε εγγυητικές επιστολές των οποίων η κατάθεση αντικαθιστούσε, βάσει αποφάσεως ελληνικού δικαστηρίου, την υποχρέωση προκαταβολής του 25% φορολογικού προστίμου (μέτρο 5).
- το έκτο μέτρο αφορούσε δύο εγγυήσεις που χορήγησε το Δημόσιο το 2011 για δύο δάνεια, ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ και 20 εκατομμυρίων ευρώ,αντιστοίχως, τα οποία χορήγησε η ΑΤΕ. Οι εγγυήσεις αυτές παρείχαν κάλυψη για το συνολικό ποσό των επίμαχων δανείων, η δε προμήθεια για αυτές ανερχόταν σε ποσοστό 1% σε ετήσια βάση (μέτρο 6 ή εγγυήσεις του 2011).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.