ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΧΗΡΕΙΑΣ

Γράφει η Άννα Κορσάνου
(Δικηγόρος)
Ο όλως πρόσφατος νόμος 4387/2016, (η αλλιώς νόμος Κατρούγκαλου) επέφερε μεταβολές, προς το χειρότερο πάντα,  και στον τομέα των συντάξεων λόγω θανάτου. Ειδικά στο ζήτημα αυτό μπορούμε να πούμε ότι ο νομοθέτης παρουσιάζεται σχεδόν ανάλγητος...
Ας πούμε λοιπόν ότι αποβιώνει ένα άτομο που είναι συνταξιούχος ή ασφαλισμένος, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει το χρόνο ασφάλισης που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση του, ποιοι είναι αυτοί από τους συγγενείς του που μπορούν περιμένουν να πάρουν τη σύνταξή του και τι μέρος τη σύνταξής του θα πάρουν.
 Ο επιζών σύζυγος αν έχει συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας του κατά το χρόνο θανάτου του συνταξιούχου ή του ασφαλισμένου. Σε περίπτωση που ο θάνατος έχει συμβεί προτού συμπληρωθεί το 55ο έτος ηλικίας του επιζώντος συζύγου, τότε καταβάλλεται σε αυτόν σύνταξη για διάρκεια τριών ετών. Εάν ο δικαιούχος συμπληρώνει το 55ο έτος κατά τη διάρκεια λήψης της σύνταξης, η καταβολή της διακόπτεται με τη συμπλήρωση της τριετίας και ξεκινά  εκ νέου με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του.
Δηλαδή ας υποθέσουμε ότι μια υγιής γυναίκα χάνει το σύζυγο της και δεν έχουν παιδιά τότε θα πάρει σύνταξη χηρείας μόνο για τρία έτη και μετά ξανά όταν θα είναι 67 ετών. Αν όμως έχουν παιδιά τα πράγματα αλλάζουν καθώς ο νόμος ορίζει ότι οι  ανωτέρω περιορισμοί δεν εφαρμόζονται και οι συντάξεις χηρείας καταβάλλονται κανονικά αν ο επιζών σύζυγος έχει ανήλικα ή ανάπηρα παιδιά ή παιδιά που σπουδάζουν ως 24 ετών ή είναι ανίκανος για άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος κατά ποσοστό 67% και άνω.

 Τα νόμιμα τέκνα, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι παντρεμένα και δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους. (Το όριο αυτό παρατείνεται μέχρι του 24ου έτους, εφόσον είναι φοιτητές). Επίσης δικαιούνται σύνταξη  αν  κατά το χρόνο του θανάτου του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου είναι άγαμα και ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία, εφόσον η ανικανότητά τους επήλθε πριν από τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας τους. Στην περίπτωση αυτή η σύνταξη εξακολουθεί να καταβάλλεται και μετά τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας.

 Ο διαζευγμένος σύζυγος, έχει και αυτός δικαίωμα σύνταξης  εφόσον πληροί αθροιστικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις  :
α) ο πρώην σύζυγος κατά τη στιγμή του θανάτου να κατέβαλε σε αυτόν ή  υποχρεούτο να του καταβάλει διατροφή β) να είχε συμπληρώσει δέκα έτη έγγαμου βίου, μέχρι τη λύση του γάμου με αμετάκλητη δικαστική απόφαση γ) το διαζύγιο να μην οφείλεται σε ισχυρό κλονισμό της έγγαμης συμβίωσης υπαιτιότητας του  δ) το μέσο μηνιαίο ατομικό φορολογητέο εισόδημά του πρώην συζύγου να μην υπερβαίνει το διπλάσιο του ποσού του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων που καταβάλλεται από τον ΟΓΑ και βέβαια να μην έχει ξαναπαντρευτεί.