Τώρα που έκατσε η «σκόνη» από το ιστορικό Brexit και τις εκρήξεις πανικού και ενθουσιασμού από κάθε πολιτική πλευρά, η λογική και η ψύχραιμη ματιά είναι απαραίτητη
για την αποτίμηση της άκρως σημαντικής εξέλιξης που συνέβη στην Ευρώπη. Μια τέτοια ματιά είναι και το άρθρο του Θεόφραστου Αγγελόπουλου για την ιστοσελίδα pronews.gr, το οποίο προσυπογράφουμε και αναδημοσιεύουμε.
Διότι το ρεπορτάζ που ακολουθεί μπορεί να αποτελέσει «οδηγό» και για την λίαν συντόμως εκτός ευρώ Ελλάδα, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των ντόπιων γερμανόδουλων για παραμονή με οποιοδήποτε κόστος. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες, στην Ελλάδα και αλλού, έχουν πλέον συνδέσει το όνομα της ΕΕ με συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης, πολιτικού εξαναγκασμού και υποτέλειας. Συνεπώς θα αντιδράσουν σθεναρά σε τάσεις βαθύτερης ενοποίησης. Τίποτα λοιπόν δεν εγγυάται ότι η προσπάθεια των γερμανικών πλέον Βρυξελλών να περισώσει ό,τι έχει απομείνει από την υπόληψη της δήθεν ΕΕ θα στεφθεί με επιτυχία.
Μιας ανάπτυξης που οι Βρυξέλλες προσπαθούν να πείσουν ότι δεν θα συμβεί, αλλά τελικά θα συμβεί για 10 απλούς λόγους που είναι οι εξής: 1. Όλο το λεγόμενο «μαύρο» χρήμα της ΕΕ θα συγκεντρωθεί πλέον στην Βρετανία που με μεγάλη χαρά θα το υποδεχθεί την ίδια στιγμή που οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως και η Ελλάδα) θα ζητούν πιστοποιητικό νομιμότητας ακόμα και για… τσίχλες και καραμέλες.
2. Όλες οι εταιρείες θα θέλουν να συγκεντρωθούν στην Βρετανία λόγω
χαμηλής φορολογίας. Θα γίνει δηλαδή ένας εταιρικός παράδεισος.
3. Το βρετανικό νόμισμα στο μέλλον θα εκτιναχθεί ακριβώς λόγω της συγκέντρωσης του «μαύρου» πλούτου.
4. Οι Βρετανοί θα πάψουν να πληρώνουν 350 εκατομμύρια στερλίνες κάθε εβδομάδα στην ΕΕ.
5. Θα σταματήσουν να έρχονται την χώρα αλλοεθνείς, αλλόφυλοι και
αλλοδαποί γενικότερα, καθώς η χώρα δεν θα ανήκει πλέον στην ενιαία
ευρωπαϊκή αγορά και ελεύθερη διακίνηση σε συνδυασμό με τις προβλέψεις
του Δουβλίνο ΙΙ θα χαθούν.
6. Θα μειωθεί η ανεργία και τις θέσεις εργασίας θα αρχίσουν να τις καταλαμβάνουν Βρετανοί.
7. Θα ενισχυθεί το κοινοπολιτειακό πολιτικό μοντέλο. Η Βρετανία δεν έχει
ανάγκη την ΕΕ καθώς έχει την δική της πολυεθνική οργάνωση στην οποία
αρχηγός είναι η ίδια η Βασίλισσα της Αγγλίας, Ελισάβετ.
Η Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ταυτόχρονα και Βασίλισσα σε άλλες 15 χώρες της Κοινοπολιτείας.
Αυτές οι χώρες ονομάζονται Κοινοπολιτειακά Βασίλεια, είναι ανεξάρτητα Βασίλεια, και η Ελισάβετ φέρει τον τίτλο του κάθε Βασιλείου. (Ελισάβετ Β΄ της Αυστραλίας, του Καναδά, κ.λπ).
Αυτές οι χώρες ονομάζονται Κοινοπολιτειακά Βασίλεια, είναι ανεξάρτητα Βασίλεια, και η Ελισάβετ φέρει τον τίτλο του κάθε Βασιλείου. (Ελισάβετ Β΄ της Αυστραλίας, του Καναδά, κ.λπ).
Τα Βασίλεια αυτά είναι:
Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Τζαμάικα, Μπαρμπάντος, Μπαχάμες, Γρενάδα, Παπούα Νέα Γουινέα, Νήσοι Σολομώντα, Τουβαλού, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Μπελίζ, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις
Εάν προσθέσουμε όμως και τις υπόλοιπες χώρες της Βρετανικής
Κοινοπολιτείας φτάνουν στο σύνολο των 53 χωρών! Είναι εθελοντική –
ελεύθερη ένωση 53 ανεξάρτητων κρατών, τα οποία είναι πρώην αποικίες της
Βρετανικής Αυτοκρατορίας, εκτός της Μοζαμβίκης, της Ρουάντας και του
Ηνωμένου Βασιλείου, και αναγνωρίζουν ως κοινή γλώσσα εργασίας την
αγγλική γλώσσα.
Οι υπόλοιπες χώρες είναι:
Νότια Αφρική 1931, αποχώρησε 1961, επανήλθε 1994
Ινδία 1947
Πακιστάν 1947, αποχώρησε 1972, επανήλθε 1989, αποβλήθηκε 1999-2004,
αποβλήθηκε ξανά στις 23 Νοεμβρίου 2007 και επανήλθε το Μάιο του 2008
Σρι Λάνκα 1948
Γκάνα 1957
Μαλαισία 1957
Νιγηρία 1960, αποβλήθηκε 1995, επανήλθε 1999
Κύπρος 1961
Τανζανία 1961
Σιέρα Λεόνε 1961
Τρινιντάντ και Τομπάγκο 1962
Ουγκάντα 1962
Κένυα 1963
Μαλάουι 1964
Μάλτα 1964
Ζάμπια 1964
Γκάμπια 1965
Σιγκαπούρη 1965
Λεσότο 1966
Γουιάνα 1966
Μποτσουάνα 1966
Ναουρού 1968
Σουαζιλάνδη 1968
Μαυρίκιος 1968
Σαμόα 1970
Τόνγκα 1970
Φίτζι 1970 (αποχώρησε 1987, επανήλθε 1997, αποβλήθηκε το 2006 και πλήρως από την 1η Σεπτεμβρίου του 2009 ως τις 14 Σεπτεμβρίου 2014).
Μπανγκλαντές 1972
Σεϋχέλλες 1976
Δομινίκα 1978
Κιριμπάτι 1979
Βανουάτου 1980
Μαλδίβες 1982
Μπρουνέι 1984
Ναμίμπια 1990
Καμερούν 1995
Μοζαμβίκη 1995
Ρουάντα 2009
Γκάνα 1957
Μαλαισία 1957
Νιγηρία 1960, αποβλήθηκε 1995, επανήλθε 1999
Κύπρος 1961
Τανζανία 1961
Σιέρα Λεόνε 1961
Τρινιντάντ και Τομπάγκο 1962
Ουγκάντα 1962
Κένυα 1963
Μαλάουι 1964
Μάλτα 1964
Ζάμπια 1964
Γκάμπια 1965
Σιγκαπούρη 1965
Λεσότο 1966
Γουιάνα 1966
Μποτσουάνα 1966
Ναουρού 1968
Σουαζιλάνδη 1968
Μαυρίκιος 1968
Σαμόα 1970
Τόνγκα 1970
Φίτζι 1970 (αποχώρησε 1987, επανήλθε 1997, αποβλήθηκε το 2006 και πλήρως από την 1η Σεπτεμβρίου του 2009 ως τις 14 Σεπτεμβρίου 2014).
Μπανγκλαντές 1972
Σεϋχέλλες 1976
Δομινίκα 1978
Κιριμπάτι 1979
Βανουάτου 1980
Μαλδίβες 1982
Μπρουνέι 1984
Ναμίμπια 1990
Καμερούν 1995
Μοζαμβίκη 1995
Ρουάντα 2009
Μια χαρά θα τα καταφέρει η Βρετανία χωρίς την ΕΕ.
8. Η Νορβηγία η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ και έχει μόνο μια εταιρική σχέση. Δηλαδή δεν έχει υποχρεώσεις και εκμεταλευόμενη τα μισά κοιτάσματα πετρελαίου στην Βόρεια Θάλασσα (τα άλλα μισά τα έχει η Βρετανία) παράγει πολλαπλάσιο πλούτο, χωρίς να δεσμεύεται από την «γερμανική» φορολογία. Το ίδιο θα συμβεί με την Βρετανία.
8. Η Νορβηγία η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ και έχει μόνο μια εταιρική σχέση. Δηλαδή δεν έχει υποχρεώσεις και εκμεταλευόμενη τα μισά κοιτάσματα πετρελαίου στην Βόρεια Θάλασσα (τα άλλα μισά τα έχει η Βρετανία) παράγει πολλαπλάσιο πλούτο, χωρίς να δεσμεύεται από την «γερμανική» φορολογία. Το ίδιο θα συμβεί με την Βρετανία.
9. Μετά το Brexit το Λονδίνο θα μπορεί να μιλά με όλους ως ένα κυρίαρχο κράτος και όχι οι Βρυξέλλες ως εκπρόσωπος του Λονδίνου.
10. Η Βρετανία θα γλυτώσει και η ίδια τις εντολές του Βερολίνου και το
γεγονός ότι το 75% των νόμων της παράγεται στα γραφεία των Βρυξελλών με
ότι αυτό συνεπάγεται για την Βρετανία!
Φυσικά είναι αστείες οι εικοτολογίες που εκπέμπουν οι διεθνείς και
εγχώριοι εκπρόσωποι του διεθνούς συστήματος εξουσίας ότι, δήθεν το
Brexit θα γονατίσει οικονομικά την Βρετανία και θα επιφέρει παγκόσμια
οικονομική καταστροφή. Το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα η ευρωζώνη, βρίσκεται σήμερα στην ουρά
της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Για αυτό το λόγο άλλωστε το
Βερολίνο έχει επιβάλλει παντού υφεσιακή πολιτική Για να βγαίνει
κερδισμένο το ίδιο.
Ε, λοιπόν στην Βρετανία είχαν διαφορετική άποψη και τώρα πλέον στο
Βερολίνο φοβούνται μήπως τελικώς ξυπνήσουν οι «σκλάβοι» γιατί τελικά η
σκλαβιά είναι πρωτίστως στο μυαλό και μετά στις αλυσίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.