H τρομοκρατία των Διακοσίων

Διακόσιοι άνθρωποι, οι επονομαζόμενοι διαδηλωτές- και όχι φυσικά πολίτες με δικαιώματα γιατί τα μόνα δικαιώματα που απέμειναν στους κατοίκους της χώρας είναι αυτά της απάθειας και της απραξίας, καταφέρνουν και παραλύουν σε καθημερινή βάση ολόκληρη την πρωτεύουσα από το Πέραμα ως τη Βάρη και από το Φάληρο ως τον Α. Στέφανο και ακόμα παραπέρα ως εκεί που φτάνει η φωνή της επιχειρηματικής ενημέρωσης, με τις ενοχλητικές διαμαρτυρίες τους.

Ούτε εκατόν ενενήντα εννιά, ούτε διακόσιοι ένας. Διακόσια κεφάλια  μέτρησε το καθεστώς του Δένδια, διακόσιοι ισχυρίζεται πως είναι ο «κεφαλάς» Πρετεντέρης, «οι διακόσιοι, οι διακόσιοι!! » αναπαράγουν από τα ξημερώματα ως τα μαύρα μεσάνυχτα τα φερέφωνα στα διάφορα hot spot της επιχειρηματικής ενημέρωσης. Καμιά πρωτοτυπία όταν πρέπει η προπαγάνδα του καθεστώτος να φτάσει και...

στο πιο απομακρυσμένο σαλόνι.

Διακόσιοι απερίσκεπτοι διαδηλωτές (τρομοκράτες κουκουλοφόροι μη ανήκοντες σε οργανωμένα συνδικαλιστικά λόμπι, αθλητικά σωματεία, κόμματα και γενικότερα οποιοσδήποτε δεν υπόκειται σε κρατικό έλεγχο) επειδή γράφουν στα παλιά τους υποδήματα την νομιμότητα, δηλαδή την εμπορική ζωή της πρωτεύουσας, δηλαδή τις επιχειρήσεις, το μόνο που καταφέρνουν είναι να καταπατούν με το έτσι θέλω την ζωή πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων (ούτε τέσσερα δεν είναι αλλά δε γ@μ€ίς). Κλείνουν με κάθε αθέμιτο μέσο κεντρικούς λεωφόρους παράδρομους και σοκάκια, τους σταθμούς του Μετρό του τραμ του ΗΣΑΠ του ΟΣΕ των πράσινων- κίτρινων- κόκκινων και μπλε λεωφορείων, το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το λιμάνι του Πειραιά και της Ραφήνας, τις πιάτσες των ταξί, τα πάρκινγκ τις πλατείες και τους ακάλυπτους, τις παραλίες και τους δρυμούς, στερώντας  έτσι το πολύτιμο αγαθό της ελευθερίας σε πέντε εκατομμύρια πολίτες. Με άλλα λόγια ο ορισμός του φασισμού και η κατάλληλη αφορμή για την κατάλυση της δημοκρατίας από μια ελάσσονα μειοψηφία.

Ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί την μαύρη εκείνη ημέρα της διαδήλωσης των Διακοσίων,ώστε πέντε εκατομμύρια πλην των Διακοσίων τρομοκρατών, επομένως 4.999.800: ηλικιωμένοι, βρέφη, νεογέννητα, αγέννητα,νοικοκυρές, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες, μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές, νοσηλευόμενοι και πεθαμένοι, να αδυνατούν να κατέβουν στο κέντρο για τα απαραίτητα ψώνια της ημέρας, να πιουν ένα καφέ, να περιηγηθούν στα μνημεία, να θαυμάσουν το ναό της δημοκρατίας, να χαζέψουν τις γύρω βιτρίνες, να ταΐσουν τα περιστέρια, να εργαστούν στα καταστήματα και τις επιχειρήσεις, να μοιράσουν διαφημιστικά φυλλάδια, να βγάλουν τον σκύλο βόλτα στο πάρκο, να κάνουν το πρωινό τους τζόκινγκ, να κάτσουν στα παγκάκια και να διαβάσουν ένα βιβλίο, να κάνουν skateboard, να διαλογιστούν με τους διπλανούς πολίτες, να επικοινωνήσουν, να προβληματιστούν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να μεθύσουν με τις χαρές της ζωής, να αλλάξουν την πόλη τους, να αλλάξουν ολόκληρο τον κόσμο υπό τους ήχους του id like to change the world.

Από noumero11