Βάρνα: Όταν παλεύουν τα βουβάλια (ή κάνουν ότι παλεύουν) την πατάνε τα βατράχια

Διαβάσαμε ότι στη Βάρνα οι Ευρωπαίοι πήραν… σβάρνα τον Ερντογάν. Ότι τον ισοπέδωσαν, του είπαν να απελευθερώσει τους Έλληνες στρατιωτικούς, να πάψει να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια. Γενικώς μάθαμε ότι τον… στρίμωξαν για τα καλά αλλά δεν ξέρουμε και πόσο ο Σουλτάνος μάσησε από τις απειλές τους.

Ο λόγος; Επειδή οι Ευρωπαίοι απλά δεν έχουν μια σταθερή γραμμή. Δεν έχουν μια, ενιαία και μόνιμη σκληρή στάση απέναντι στην Άγκυρα. Τους φοβάται η Ευρώπη τους Τούρκους και ιδιαίτερα τον ισλαμοφασίστα Ταγίπ Ερντογάν.

Όμως, Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς αλληλεγγύη και κυρίως χωρίς να προστατεύει τα σύνορά της, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας συνεταιρισμός συμφερόντων.

Τι είναι το Αιγαίο αν όχι τα σύνορα της Ευρώπης; Τι είναι η Θράκη αν όχι η τελευταία γραμμή που χωρίζει τον πολιτισμό από τη βαρβαρότητα; Τι είναι η Ελλάδα και η Κύπρος αν όχι μέλη της ΕΕ που πρέπει να στηριχθούν και να προστατευτούν από τους εξωτερικούς επιβουλείς;

Αυτά τα γνωρίζουν καλά στις Βρυξέλλες, αλλά δεν κάνουν τίποτε. Θα προτιμήσουν να ξαναμοιράσουν την περιοχή παρά να… χαρίσουν την Τουρκία στον Πούτιν. Και δεν θα διστάσουν να μας πουλήσουν αρκεί να μπορούν κι αυτοί να πουλάνε ανενόχλητοι όπλα στους ανεξέλεγκτους γείτονες.

Ο Ερντογάν δολοφονεί Κούρδους και τα παιδιά τους στο Αφρίν αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Γιατί; Και γιατί απειλείται η Ελλάδα με αφανισμό αλλά οι Ευρωπαίοι τρέμουν μήπως πουν μια κουβέντα παραπάνω στον Σουλτάνο; Φτάσαμε στο αμήν προκειμένου να στείλουν ένα αυστηρό μήνυμα αντί να κάνουν κάποια αυτονόητα.

Π.χ. ακόμη και να ακυρώσουν τη σύνοδο της Βάρνας. Ακόμη και να κάνουν εμπάργκο στην Τουρκία, να τους κλείσουν τα σύνορα, να απομακρύνουν μεγάλες επενδύσεις, κυρίως γερμανικές και ολλανδικές που έχουν τεράστιο μερίδιο στην τουρκική οικονομία.

Αντ’ αυτού συνεχίζουν να τους χαϊδεύουν και να τους κάνουν… τα μούτρα κρέας. Σιγά μην ίδρωσε το αυτί του Ταγίπ από το χθεσινό «στρίμωγμα». Μάλλον επικοινωνιακού χαρακτήρα διαχείριση έκαναν κι ο καθένας πάει ευχαριστημένος σπίτι του.

Αλλά αυτή δεν είναι Ένωση και δεν είναι εξωτερική πολιτική. Δυστυχώς η ΕΕ παίζει και πάλι το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις. Άλλωστε όταν παλεύουν τα βουβάλια (ή κάνουν ότι παλεύουν) την πατάνε τα βατράχια.