Το Derinkuyu βρίσκεται περίπου 100 μέτρα κάτω από το έδαφος και ήταν τόσο καλά οργανωμένη για να καλύπτει τις απαιτήσεις του πληθυσμού που ζούσε υπόγεια. Η Derinkuyu κατασκευάστηκε από τους Φρύγους, μια ινδοευρωπαϊκή φυλή, τον 8ο έως τον 7ο αιώνα π.Χ. Αφού ο πληθυσμός ασπάστηκε τον χριστιανισμό κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, άρχισαν να κατασκευάζουν παρεκκλήσια στις υπόγειες κατοικίες τους.
Θεωρείται ότι ο χριστιανικός πληθυσμός χρησιμοποίησε την υπόγεια πόλη για να αποφύγει τη δίωξη από τους Ρωμαίους. Η πόλη γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Κατά τους αραβο-βυζαντινούς πολέμους από το 780 έως το 1180 η Derinkuyu χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο για μουσουλμάνους Άραβες – κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προστέθηκαν οι σήραγγες που συνέδεαν τις υπόγειες πόλεις.
Μια άλλη άποψη τοποθετεί τη δημιουργία της υπόγειας πόλης πολύ νωρίτερα, από τους Χετίτες,γύρω στον 15ο αιώνα π.Χ. Παρόλο που δεν ήταν η ιδανική πόλη, οι αρχαίοι πολιτισμοί προσπάθησαν να κάνουν τη ζωή τους εκεί όσο πιο άνετη και ασφαλή γινόταν.
Λαγούμια που σκάφτηκαν στους τοίχους, εξασφάλιζαν επαρκή εξαερισμό, ενώ μεγάλες, στρογγυλές πέτρινες πόρτες εξασφάλιζαν ότι οι εισβολείς δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν στην υπόγεια πόλη. Εκτός από τα παρεκκλήσια για λατρεία, υπάρχουν επίσης χώροι για ζώα και πολλά πηγάδια για την παροχή πόσιμου νερού.
Κοινόχρηστα δωμάτια, στάβλοι, κελάρια κρασιού και ελαιοτριβεία αποδεικνύουν ότι η υπόγεια ζωή δεν είχε σε τίτποτα να ζηλέψει την υπέργεια. Ανοιχτή στο κοινό από το 1965, η υπόγεια πόλη Derinkuyu, μαζί με την κοντινό Kaymakli, αποτελούν γνωστά τουριστικά αξιοθέατα στην περιοχή.
Ενώ μόνο 8 από τα 18 επίπεδα είναι επισκέψιμα, είναι μια απίστευτη ευκαιρία να κατανοήσουμε την ικανότητα του ανθρώπου να προσαρμοστεί στις περιστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.