Οικουμενική, το τελευταίο καταφύγιο της διαπλοκής

Τα σενάρια της Οικουμενικής συντηρούνται στο παρασκήνιο και ανατροφοδοτούνται από την ίδια την διαπλοκή, η οποία δεν επιθυμεί να έρθει αντιμέτωπη με την κατάρρευση του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το τελευταίο ανάχωμα της μεταπολίτευσης και είναι πλέον φανερό ότι αδυνατεί να κυβερνήσει και να εγγυηθεί τα συμφέροντά τους. Ο μανδύας της «εθνικής ενότητας» δεν μπορεί να ντύσει την ντροπή της ιδιοτέλειας…
Η πλήρης ακυβερνησία των τελευταίων δύο ετών και η παντελής ανικανότητα που έχουν επιδείξει τα μέλη του κυβερνητικού θιάσου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει φέρει  την χώρα μπροστά σε μεγάλους κινδύνους. Τα ανοικτά μέτωπα είναι πολλά και η απώλεια σημαντικού πολιτικού κεφαλαίου στην δήθεν διαπραγμάτευση πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες ενός ατυχήματος. Η γεωπολιτική θέση της χώρας εξακολουθεί να είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό χαρτί, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές και έχει χάσει ένα μέρος της αξίας του.

Είναι η ιστορική στιγμή που ο ίδιος ο λαός θα πρέπει να αποφασίσει αν η χώρα θα εξακολουθήσει να βαδίζει στα χνάρια του χτες, ακόμη κι αν γνωρίζει ότι αυτά οδηγούν στον γκρεμό και στον αφανισμό ή αν θα πρέπει να αλλάξει εντελώς πορεία. Μόνο που η αλλαγή πορείας είναι επώδυνη. Σημαίνει νέα πρόσωπα και νέες ισορροπίες σε όλα τα πεδία. Και πρώτα απ’ όλα στο οικονομικό γίγνεσθαι. Το άνοιγμα των αγορών, η θέσπιση κανόνων δικαίου και ο ελεύθερος ανταγωνισμός δεν ευνοούν την ανάπτυξη του φαινομένου των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και της διαπλοκής.
Η Ελλάδα του 2017 δεν έχει κάτι να ζηλέψει από την Ελλάδα των τσιφλικάδων των αρχών του περασμένου αιώνα. Μία χούφτα οικογένειες έχουν χωρίσει την χώρα σε ζώνες επιρροής και μάχονται σκληρά για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Γνωρίζουν καλά ότι αν η Ελλάδα γίνει μία κανονική δυτική χώρα οι ίδιοι θα χάσουν την δεσπόζουσα θέση που κατέχουν…
Προχώρησαν σε έναν ιστορικό συμβιβασμό. Αντάλλαξαν την… αντισυστημικότητα του ΣΥΡΙΖΑ με την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων. Άνοιξαν τις πόρτες του ΣΕΒ στον Αλέξη Τσίπρα και του πρόσφεραν  πολιτική νομιμοποίηση στα μάτια του αστικού κόσμου με αντάλλαγμα την διατήρηση των «κεκτημένων» τους. Πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα άλλο ΠΑΣΟΚ και «επένδυσαν» στην «νέα εποχή». Σήμερα αντιλαμβάνονται ότι το μέγεθος της κρίσης θα ανατρέψει τον κόσμο τους και προσπαθούν να προστατεύσουν με κάθε τρόπο τις πολιτικές τους επενδύσεις. Η Οικουμενική είναι μία απέλπιδα προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Το ζητούμενο είναι να μην αλλάξει κάτι στους κανόνες της αγοράς. Τους είναι παντελώς αδιάφορο αν βουλιάξει η χώρα, αν υπάρχει χώρα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην χάσουν οι ίδιοι τα ιδιότυπα προνόμιά τους.
Προβάλλουν την ανάγκη της «εθνικής ενότητας» για να πείσουν για την Οικουμενική. Αρνούνται τις εκλογές επειδή ακριβώς δεν θέλουν την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Εκείνο που ίσως δεν έχουν αντιληφθεί είναι ότι μέσα στην κοινωνία έχουν δημιουργηθεί μεγάλα υπόγεια ρεύματα οργής. Η κοινωνία έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει και για ποιόν ακριβώς λόγο. Η Οικουμενική δεν πρόκειται να αναχαιτίσει αυτή την ορμή για την έκφραση του νέου. Θα προκαλέσει, όμως, μεγάλη ζημία, επειδή θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. Κάθε μέρα που περνάει είναι ζημιά και δεν απέχουμε πολύ από το σημείο εκείνο που η κατάσταση θα είναι μη αντιστρέψιμη…