Το τέλος της βαριάς βιομηχανίας στην Ελλάδα γίνεται ορατό την ώρα που η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου κοροϊδεύει εαυτούς και αλλήλους πως με την πλήρη εφαρμογή των "μεταρρυθμίσεων του ΟΟΣΑ" για τις αγορές θα πετύχει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας.
Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Οι μνημονιακές πολιτικές της ύφεσης, της κατάρρευσης της αγοράς και της ζήτησης καθιστούν άμεσο τον κίνδυνο "λουκέτου" σε μεγάλα ονόματα της ελληνικής βιομηχανίας και ισχυρή την απειλή της ανεργίας ή της υποαπασχόλησης για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Ακόμη περισσότερο, αποσαθρώνουν τον όποιο παραγωγικό ιστό της χώρας και απομακρύνουν την προοπτική ανασυγκρότησης έστω και μεσοπρόθεσμα.
Χαλουβουργία, Χαλυβουργική, Βιοχάλκο, Σιδενόρ, Χαλκόρ, Diana, Delica, Nutriart Κατσέλης, ΛΑΡΚΟ, μερικές από τις επιχειρήσεις που μετρούν τις πληγές τους.


Περιμένοντας τους επενδυτές, έρχεται η αποβιομηχάνιση

Ερώτηση 11 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ για τους εργαζόμενους στη Χαλυβουργική

Μετά τις χαλυβουργίες, τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο κλάδος αλουμινίου

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται "προς άγραν" επενδυτών, θεσμοθετώντας μάλιστα σειρά διευκολύνσεων και άρση εμποδίων για την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, φυλλορροεί η εγχώρια βιομηχανία καθώς η εσωτερική ζήτηση έχει καταβαραθρωθεί ενώ το υψηλό ενεργειακό κόστος υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της στο εξωτερικό.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη χαλυβουργία σηματοδοτούν τον κίνδυνο απώλειας εκατοντάδων θέσεων εργασίας, αλλά και την περαιτέρω αποβιομηχάνιση της χώρας. Στον χώρο της μεταλλουργίας, μόνο, η κατάσταση είναι δραματική: έχουν προχωρήσει σε διαθεσιμότητες η Χαλυβουργική και η Χαλυβουργία και σε απολύσεις η Χαλυβουργία Βόλου, η Sovel έκανε περικοπές μισθών και ατομικές συμβάσεις, η Βιοχάλκο μετέφερε την έδρα της, ενώ σημαντικές ζημιές καταγράφουν γνωστές εταιρείες του χώρου (όπως Σιδενόρ, Χαλκόρ κ.ά.), που έχουν λάβει έκτακτα μέτρα (νυχτερινή λειτουργία κ.λπ.) και η ΛΑΡΚΟ παραπαίει λόγω καταστροφικών κυβερνητικών επιλογών. Άλλωστε με "λουκέτο" φέρεται ότι απειλείται άμεσα μεγάλη κλωστοϋφαντουργία, ενώ η Nutriart Κατσέλης, η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδης, οι χαρτοβιομηχανίες Diana και Delica είναι μερικά μόνο από τα ονόματα της βιομηχανίας που ανήκουν πια στο παρελθόν.
Ένας ακόμα παραγωγικός κλάδος, αυτός του αλουμινίου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου διαμηνύοντας ότι έχει φτάσει στα όρια αντοχής του και ζητώντας να επιλυθεί το θέμα του υψηλού ενεργειακού κόστους.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου Ε. Ταφρόγλου σε σχετική εκδήλωση επισήμανε ότι ο ελληνικός κλάδος αλουμινίου με 7.000 εταιρείες, 30.000 εργαζόμενους και έντονη εξαγωγική δραστηριότητα δεν θα μπορέσει να παραμείνει για πολύ ακόμα στη ζωή αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα του κόστους ενέργειας. Ανέφερε ότι οι ελληνικές εταιρείες πληρώνουν 40% ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και κατά 50% ακριβότερο φυσικό αέριο.
Σημείωσε δε ότι το τελευταίο διάστημα οι επιχειρήσεις του κλάδου αντιμετωπίζουν παράλληλα αθέμιτο ανταγωνισμό με εισαγωγές προϊόντων κυρίως από Τουρκία, τα οποία δεν πληρούν τις προδιαγραφές της Ε.Ε., για τοποθέτηση σε κατοικίες.
Εκπρόσωπος της Χαλυβουργίας άφησε ένα "παράθυρο" ανοιχτό εφόσον η κυβέρνηση ανακοινώσει άμεσα μέτρα για την αποφυγή εφαρμογής του σχεδίου για απόλυση 120 εργαζομένων.
Ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, που παρευρέθη στην εκδήλωση, δεν έδωσε καμία απάντηση στα θέματα που απασχολούν τον κλάδο, αλλά παρέπεμψε στις επιτροπές που έχουν συσταθεί με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Σημείωσε ότι συγκροτήθηκε η διυπουργική για τη βιομηχανική πολιτική καθώς και ότι θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για μείωση του ενεργειακού κόστους και για τη χρηματοδότηση. Σημειώνεται ότι αναμένονται ανακοινώσεις εντός των ημερών για τη "διακοψιμότητα" και την τιμή του φυσικού αερίου.
Ο υπουργός δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να συνεχιστεί και στο νέο ΕΣΠΑ το πρόγραμμα "εξοικονόμηση κατ' οίκον", ενώ ανήγγειλε ότι μελετάται η θέσπιση φορολογικών κινήτρων για τις δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας στις κατοικίες, τα οποία θα χρηματοδοτούνται από τα αδιάθετα ποσά του προϋπολογισμού για επίδομα θέρμανσης.

Αυθαίρετη και αδικαιολόγητη η διαθεσιμότητα

Στο μεταξύ, 11 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε ερώτησή τους προς τον υπουργό Εργασίας αναφέρονται στην αυθαίρετη και αδικαιολόγητη απόφαση της Χαλυβουργικής για διαθεσιμότητα 194 εργαζομένων με την ανοχή του υπουργείου.
Σημειώνουν ότι η εταιρεία αποφάσισε αυθαίρετα να μετακυλίσει το πρόβλημα στους εργαζόμενους αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην καθημερινότητα των ίδιων και των οικογενειών τους, καθώς όσοι τίθενται σε διαθεσιμότητα θα λαμβάνουν μόνο το 50% του μισθού τους για τις επόμενες 6 εβδομάδες, ενώ μεγάλη είναι και η εργασιακή ανασφάλεια σχετικά με το μέλλον των θέσεων εργασίας τους.
Τονίζουν ότι οι εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές οδηγούν τα τελευταία χρόνια σε συνεχή συρρίκνωση των μεγάλων παραγωγικών μονάδων και αποβιομηχάνιση της χώρας, ενώ το υπουργείο Εργασίας ακολουθώντας πολιτική Ποντίου Πιλάτου "νίπτει τας χείρας του" για τις αντεργατικές αποφάσεις της διοίκησης της Χαλυβουργικής και για ακόμα μια φορά αδιαφορεί για την τύχη των εργαζόμενων αφήνοντάς τους απροστάτευτους απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Ζητούν από το υπουργείο απαντήσεις ως προς τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει για να αποσυρθεί η απαράδεκτη απόφαση, αλλά και για τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στη Χαλυβουργική.