ΔΥΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ: «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ» ΓΙΑ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΚΟΥ-ΠΕΖΕΤΑΙΡΟΥ

Οι οργανωμένες, αρκετά επαγγελματικές και στυγνές δολοφονίες έξω από τα γραφεία τηςΧρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο της Αθήνας συνιστούν από πολιτική άποψη μια μεγάλη «προβοκάτσια» σε βάρος του αντιφασιστικού κινήματος, ανεξάρτητα από τα κίνητρα, τις όποιες προθέσεις και δικαιολογίες των δραστών.

Ο τρόπος που έγιναν οι αποτρόπαιες δολοφονίες έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειοπαραπέμπουν σε καλή προετοιμασία, η οποία χρειαζόταν χρόνο και παρακολούθηση, σεεπαγγελματικό σχεδιασμό και μάλλον έμπειρη ψυχρή εκτέλεση.

Είναι όλα αυτά που καθιστούν τις αποκρουστικές δολοφονίες και πολιτικά άκρως ανησυχητικές.

Είναι πρόωρο να σπεύσει κανείς σε εύκολες εκτιμήσεις και γρήγορα συμπεράσματα.

Το βέβαιον είναι ότι τέτοιου είδους οργανωμένα ψυχρά εγκλήματα δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τοαντιφασιστικό κίνημα και με το μεγάλο λαϊκό ρεύμα προοδευτικής ανατροπής ούτε φυσικά μπορούν να ερμηνευθούν ως απόρροια της δικαιολογημένης οργής για τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν «αντιζυγίζεται» με την εν ψυχρώ δολοφονία δύο νεαρών, έστω και αν αυτοί φέρονται να είναι μέλη της ΧΑ.

Ο ψυχρός επαγγελματισμός της «εκτέλεσης» «δείχνει», μάλλον, κάτι παραπάνω από αποφασιστικότητα.Δείχνει εκπαίδευση.

Ίσως η Ελλάδα να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.

Ίσως σκοτεινά εγχώρια και ξένα κέντρα να θέλουν να δοκιμάσουν στο σώμα της χώρας μια νέα έκδοση της «στρατηγικής της έντασης, του φόβου και του αίματος», προκειμένου να ανακόψουν επικείμενες και αναπόφευκτες προοδευτικές και αριστερές εξελίξεις.

Στο μνημονιακό πειραματόζωο για την κοινωνική διάλυση της Ευρώπης, που ονομάζεται Ελλάδα, μπορεί να δοκιμάζεται υπό άλλους όρους και ένα πείραμα στήριξης του συστήματος, ανάλογο με εκείνα που διεξήχθησαν κατά καιρούς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής αλλά και της Ευρώπης, με χαρακτηριστική την Ιταλική περίπτωση.

Αυτήν την ώρα φαίνεται πολύ πιο καθαρά ότι η αδίστακτη κυβέρνηση των νέων μνημονιακών αντιλαϊκών μέτρων γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη όχι μόνο για την οικονομία και την κοινωνία αλλά και για τη δημοκρατία και την επιβίωση αυτού του τόπου και του λαού.

Αυτήν την ώρα, επίσης, γίνεται ακόμα πιο κατεπείγουσα και αμείλικτη η ανάγκη της συνεννόησης και της συνεργασίας σε κοινό μέτωπο δημοκρατίας και προοδευτικής ανατροπής όλων των αριστερών δυνάμεων.

Κυρίως, όμως, αυτές τις ώρες χρειάζεται να φύγουν οι πολίτες από την παγίδα του καναπέ, να απορρίψουν τα σενάρια της καθήλωσης και του τρόμου και να ανακαλύψουν εκ νέου το νόημα της τόλμης, της αλληλεγγύης και του αγώνα.

Η απάντηση στη μνημονιακή κυβερνητική κλιμάκωση, η απάντηση στις ανιστόρητες θεωρίες των δύο άκρων, η απάντηση στη «σταθερότητα» της νεοαποικιακής εκμετάλλευσης, η απάντηση στις «προβοκάτσιες» και τις στρατηγικές της έντασης, η απάντηση στα κατεστημένα κέντρα και τους σκοτεινούς μηχανισμούς τους είναι μία και μόνο μία: τόλμη, ριζοσπαστικοποίηση, ασυμβίβαστο πνεύμα, ενωτικός αγώνας και προοδευτική ανατροπή. ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!