Πολιτεία 2012- Για την υπέρβαση της κρίσης

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τρία χρόνια μετά τις πρώτες προειδοποιήσεις της για την απελπιστική δημοσιονομική κατάσταση στην οποία είχε οδηγήσει τη χώρα η κυβέρνηση Καραμανλή, χορήγησε νέο δάνειο προς την Ελλάδα, υποχρεώνοντας ταυτόχρονα τους δανειστές να δεχθούν σημαντική απομείωση τους χρέους. Χάρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου για μια ακόμη φορά αποφύγαμε την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη.

Αυτό όμως δεν διορθώνει τα λάθη και τις παλινωδίες των δύο τελευταίων χρόνων, ακόμη ελλοχεύει ο κίνδυνος να ακυρωθεί η ευρωπαϊκή πορεία, να επιστρέψουμε...



...στη δραχμή –προοπτική στην οποία πολλοί τυχοδιώκτες επενδύουν πολιτικά ή οικονομικά– και να οδηγηθούμε σε καταστάσεις σαν αυτές που έζησαν γειτονικές χώρες μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»: μαζική μετανάστευση, φτώχια, ανεξέλεγκτος πληθωρισμός, κλείσιμο επιχειρήσεων, διάλυση των υποδομών, απαξίωση επενδύσεων και ανθρώπινων πόρων, εμφύλιες συγκρούσεις, εθνικές περιπέτειες – καταστάσεις που η χώρα μας έζησε παλιότερα και οι νεώτερες γενιές δεν κατανοούν εύκολα γιατί, ευτυχώς, δεν τις έχουν ζήσει.

Τα άμεσα προβλήματα είναι πολλά και δισεπίλυτα – αλλά θα οδηγηθούμε σε πλήρες αδιέξοδο αν συνεχιστεί ο εμφύλιος διχασμός «μνημονιακών»-«αντιμνημονιακών» που οξύνεται από τις πράξεις και τη «ρητορική του μίσους» διαφόρων κομμάτων, συνδικάτων, ομάδων. Οι φιλομνημονιακές δυνάμεις πέτυχαν να αποτρέψουν την καταστροφή της χώρας, θέσπισαν όμως πολιτικές που οδηγούν στην ανεργία, την ύφεση, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και του επιπέδου διαβίωσης. Δεν διαθέτουν σχέδιο,  δεν πείθουν ότι κατανέμονται δίκαια στερήσεις και θυσίες, δεν δίνουν προοπτικές και δεν αντιμετωπίζουν τις αιτίες που οδήγησαν στην κρίση. Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις οχυρώνονται πίσω από το «όχι» επιδιώκοντας να καρπωθούν τη δυσαρέσκεια και την οργή, αδιαφορώντας ή υποβαθμίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε τυχόν χρεοκοπία, τοποθετώντας την κομματική λογική ή την ιδεολογική καθαρότητα πάνω από  τις ρεαλιστικές λύσεις. Πέρα από τα κόμματα, διάφορες επαγγελματικές οργανώσεις και συνδικάτα έχουν τυφλωθεί τόσο από την εγωιστική παρόρμηση να διατηρήσουν τα συντεχνιακά προνόμια τους ώστε αδιαφορούν για το γεγονός, ότι αν χρεοκοπήσουμε, τα προνόμιά τους  δεν θα έχουν πια σημασία. Επωφελούμενες από τη συγκρουσιακή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, περιθωριακές ακροδεξιές και ακροαριστερές ομάδες προωθούν τα εφιαλτικά τους όνειρα χρησιμοποιώντας τη βία, χωρίς το κράτος να μπορεί να τις εμποδίσει, χωρίς να υφίστανται γενική πολιτική και κοινωνική αποδοκιμασία.
Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας βοήθησαν, μέσω των κυβερνήσεων τους και των κοινών θεσμών που έχουμε οικοδομήσει, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του χρέους, με λάθη και καθυστερήσεις έστω, και μπορούν ακόμη να προσφέρουν πόρους για να ξεκινήσει η οικονομική ανάπτυξη – δεν μπορούν όμως να διευθετήσουν τα εσωτερικά μας ζητήματα, να αλλάξουν το πολιτικό σύστημα, να αναδιαρθρώσουν το κράτος, να μετριάσουν τις συγκρούσεις.  Από εδώ και πέρα πρέπει μόνοι μας και επειγόντως να διευθετήσουμε τα της χώρας μας• οι πόροι και η υπομονή όσων μας στήριξαν εξαντλούνται.  

Είναι πλέον επείγον οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις να καταρτίσουν «Εθνικό Συμβόλαιο για την Υπέρβαση της Κρίσης» ώστε να επουλώσουμε τις πληγές που δημιούργησε η ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος, κυβερνώντων κομμάτων και αντιπολιτευομένων –με διαφορετικές ευθύνες, φυσικά– και να αλλάξουμε τις νοοτροπίες και τις πρακτικές που μας έφεραν σε αυτή την ταπεινωτική και απελπιστική κατάσταση.

Θεωρούμε ότι για να δημιουργηθούν προοπτικές υπέρβασης της κρίσης απαιτούνται:

1.    Νηφαλιότητα και αυτοσυγκράτηση των πολιτικών κομμάτων, συνδικάτων, επαγγελματικών ενώσεων. Η  Ελλάδα, η κοινωνία μας θα συνεχίσει να υπάρχει με ή χωρίς μνημόνιο, πριν και μετά τις εκλογές. Αντί για κραυγές υπέρ ή κατά του μνημονίου, πρέπει να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα που θα αντιμετωπίζουν την ανεργία και τη φτώχεια, που θα επιμερίσουν το κόστος της κρίσης δικαιότερα, ώστε να προστατευθούν  όσοι η ζωή τους άλλαξε δραματικά.

2.    Η ανάδειξη της νέας γενιάς στην πολιτική ζωή της χώρας, παράλληλα με τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των κομμάτων. Το υπάρχον πολιτικό προσωπικό έχει βαριές ευθύνες για την οπισθοδρόμηση και την επαπειλούμενη κατάρρευση. Η οικογενειοκρατική και πελατειακή δομή του πολιτικού συστήματος επώασε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Χρειαζόμαστε νέα, υπεύθυνη και καταρτισμένη γενιά πολιτικών ανδρών και γυναικών που θα αναλάβει το έργο της ανόρθωσης του πολιτικού συστήματος και της χώρας.

3.    Η υιοθέτηση περιορισμών στις θητείες των βουλευτών και νέου εκλογικού συστήματος που να εξυγιάνει τις πολιτικές διαδικασίες, να εμπεδώσει τη νέα αντίληψη κυβερνήσεων ευρύτερης συναίνεσης, να επιτρέπει τη στενότερη συνεργασία ανάμεσα σε όμορες πολιτικές δυνάμεις. Αυτό επιπλέον θα βοηθήσει να αποδυναμωθούν οι κάθετες αντιπαραθέσεις και να ενισχυθούν στην πολιτική κουλτούρα του τόπου μας τα στοιχεία του διαλόγου, της διαπραγμάτευσης, του συμβιβασμού, της συνεννόησης. Από την άποψη αυτή κυρίως μας ενδιαφέρει η προσέγγιση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που μπορούν να εκφράσουν τις ελληνικές σοσιαλδημοκρατικές-κεντροαριστερές δυνάμεις στο ευρύτερο πλαίσιο της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

4.    Η βελτίωση των δεσμεύσεων, των στόχων και των πολιτικών εφαρμογής του μνημονίου, ώστε να αντιμετωπιστεί η επικίνδυνη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και η κοινωνική εξαθλίωση ολοένα και περισσότερων Ελλήνων. Ο μεγάλος πόνος των ανέργων που αντιπροσωπεύουν το 10% του πληθυσμού, πρέπει να αντιμετωπιστεί με μικρά βάρη σε πολλούς. Απαιτούνται στοχευμένες πολιτικές για τη δημιουργία κοινωνικού ιστού ασφαλείας για τα στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.

5.    Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την υπέρβαση της κρίσης και πρέπει να στηριχθεί σε σχέδιο που θα κινητοποιεί πολιτικά και οικονομικά μέσα. Απαιτείται ακόμη άμεση εφαρμογή των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών  τόσο για την υποστήριξη της ανάπτυξης όσο και για την αντιμετώπιση των φαινομένων που μας οδήγησαν εδώ: φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, πελατειακό κράτος, γραφειοκρατία, διαφθορά, υπέρογκοι εξοπλισμοί, απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα.

6.    Η επίσπευση των διαδικασιών ανασυγκρότησης των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, με τις αναγκαίες ριζικές αλλαγές σε πρόσωπα και πολιτικές, ώστε να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν  τις προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του τόπου, κομματικές και μη. 

Με τις προτάσεις αυτές και την πολιτική πρακτική που θα αναπτύξουμε θέλουμε να συμβάλουμε στον συντονισμό και τη συνεργασία των  κινήσεων και ομίλων που μέσω της ευρωπαϊκής προοπτικής αναζητούν προοδευτικές λύσεις και απορρίπτουν  τον λαϊκισμό, την οπισθοδρόμηση, τη βία. Οι δυνάμεις αυτές μπορούν να αποτελέσουν μοχλό πίεσης προς τα κόμματα ώστε να ξεφύγουν από τις βαθιά ριζωμένες καταστροφικές πρακτικές τους• μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος και την ανάδειξη των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων. 

Το κείμενο αυτό, αποτελεί τις ιδρυτικές θέσεις 40 πολιτών, κομματικά ενταγμένοι ή ανένταχτοι, που προερχόμαστε κυρίως από την κίνηση «Πολιτεία» που ιδρύθηκε το 1996 για να υποστηρίξει το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα στην κοινωνία και στην πολιτική, καθώς και από ανάλογες συλλογικές πρωτοβουλίες.  Μαζί και με άλλους  πολίτες που μοιραζόμαστε κοινούς προβληματισμούς, αποφασίσαμε να επαναδραστηριοποιηθούμε αυτές τις δύσκολες ώρες στην κίνηση «ΠΟΛΙΤΕΙΑ 2012», για να συμβάλουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, στην επίτευξη των παραπάνω στόχων. Οι δραστηριότητες της Κίνησης θα αποσκοπούν στην ανάπτυξη διαλόγου και προβληματισμού για τη διαμόρφωση και προώθηση θέσεων στα παραπάνω θέματα και σε επιλεγμένα επιμέρους κρίσιμα πολιτικά ζητήματα.

Η προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή:

    ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ ΑΝΝΑ, ΚΑΒΟΥΝΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ, ΠΑΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΤΟΥΝΤΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ