20% μείωση μισθών για 3.500.000 εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ειρήνη Δ. Καρανασοπούλου 

Κατακόρυφη είναι η αύξηση της ανεργίας, που με τους πλέον ήπιους υπολογισμούς αναμένεται να φτάσει το 14% το 2011 (ανεπισήμως όλοι μιλούν για 20%). Οι ουρές των ανέργων λειτουργούν ως μέσο πίεσης προς τον εργαζόμενο να δεχτεί περικοπές του εισοδήματός του
ΜΕΙΩΣΗ έως και 20% αναμένεται να έχουν στο εισόδημά τους 3.500.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα το 2010, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Κομισιόν, αλλά και κύκλων της Τραπέζης της Ελλάδος. Κι αυτό χωρίς να έχει επέλθει καμιά νομοθετική ρύθμιση περί κατάργησης 13ου και 14ου μισθού ή περί παγώματος των αποδοχών- ακόμη.

Η ενδιάμεση έκθεση των ελεγκτών της Κομισιόν, που συντάχθηκε με βάση τα ευρήματα από την αποστολή που πραγματοποίησαν στην Αθήνα τον Ιούνιο, παρά τις επιφυλάξεις που εκφράζει σε μια σειρά από τομείς, σε δύο τουλάχιστον θέματα είναι κατηγορηματική: Το ένα είναι η αύξηση της ανεργίας και το άλλο είναι η μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα το 2010.

Οι αιτίες γι΄ αυτήν τη μείωση είναι πολλές. Ο πρώτος λόγος είναι η αύξηση του πληθωρισμού, ο οποίος τους τελευταίους δύο μήνες κινήθηκε στο 5,4% και το 5,2%, με παράγοντες της αγοράς να θεωρούν βέβαιη την έκρηξή του και στο 6,0%. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΙΟΒΕ- τις οποίες συμμερίζεται και η Κομισιόν, μολονότι επισήμως αποφεύγει να προβλέψει συγκεκριμένο νούμερο- ο πληθωρισμός σε ετήσια βάση θα κλείσει στο 4,5%. Το ποσοστό αυτό θεωρείται ευθεία απώλεια του εισοδήματος κάθε εργαζομένου- και άρα και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Από κει και πέρα, η επίδραση της φορολογίας- της άμεσης, διότι η έμμεση έχει συνυπολογισθεί στον προϋπολογισμό- θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνη για τη μείωση κατά 2,0% με 3,0% περαιτέρω των εισοδημάτων στον ιδιωτικό τομέα, όπως υποστηρίζουν παράγοντες της Τραπέζης της Ελλάδος.

«Σήμα» από τον δημόσιο τομέα
Ωστόσο, όταν η Κομισιόν στην ενδιάμεση έκθεσή της εμφανίζεται βέβαιη για τη μείωση των εισοδημάτων το αποδίδει σε τρεις άλλους συγκεκριμένους παράγοντες. Ο ένας είναι το «σήμα» που δίδεται στον ιδιωτικό τομέα από τις άγριες περικοπές που έχουν συντελεσθεί στον δημόσιο τομέα. Ο δεύτερος είναι η μείωση της ζήτησης και οι αρνητικές εξελίξεις στην αγορά εργασίας- εν ολίγοις, η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, που με τους πλέον ήπιους και επίσημους υπολογισμούς θα φθάσει το 2011 το 14,0% (σ.σ.: ανεπισήμως, όμως, όλοι μιλούν για 20%). Κι ο τρίτος είναι οι αλλαγές στα εργασιακά, που είχαν ήδη προεξοφληθεί από τις επιχειρήσεις (εργοδότες και εργαζομένους). Επισήμως, η Κομισιόν αποφεύγει να ποσοτικοποιήσει την επίδραση αυτών των τριών παραγόντων στο εισόδημα των εργαζομένων- κυρίως, όταν τα στοιχεία είναι προ της συμπλήρωσης του εξαμήνου και η νομοθεσία για την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις δεν είχε ολοκληρωθεί. Ωστόσο, κοινοτικές πηγές που είναι αρμόδιες γι΄ αυτόν τον τομέα κάνουν λόγο για μια συνολική μείωση 13%15% από τους παραπάνω τρεις παράγοντες.

Η ανταγωνιστικότητα
Στους διαδρόμους των Βρυξελλών κυκλοφορεί ευρέως ένα κουτσομπολιό: πως σε κάθε σύνοδο κορυφής (σ.σ.: ενδεχομένως, σε κάθε γιουρογκρούπ) ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν- Κλοντ Τρισέ, μοιράζει στους μετέχοντες ένα γράφημα, που απεικονίζει την εξέλιξη του μισθολογικού κόστους στις 16 χώρες- μέλη της ευρωζώνης. Κάθε φορά, ο σχετικός πίνακας δείχνει πόσο πολύ έχουν αυξηθεί οι μισθοί στις χώρες του Νότου, όπως η Ελλάδα, έναντι της Γερμανίας. Από συστάσεως της ΟΝΕ, περίπου 20%.

Τι θέλει να πει ο κ. Τρισέ; Οτι υπάρχει χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των χωρών, που πρέπει να αποκατασταθεί- κι ότι γι΄ αυτό πρέπει να μειωθούν οι μισθοί στον Νότο.

Κύκλοι της Κομισιόν- η οποία, βέβαια, δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τον κ. Τρισέ- συμφωνούν επί της αρχής με τον διοικητή της ΕΚΤ. Φροντίζουν, όμως, να επισημάνουν ότι η μείωση των μισθών από μόνη της δεν σημαίνει αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας- και απόδειξη είναι η Ελλάδα, όπου οι μισθοί μειώνονται πάρα πολύ, αλλά η ανταγωνιστικότητά της κάθε άλλο παρά ανακάμπτει.
ΝΕΑ