Από το βιβλίο του Β. Ραφαηλίδη "Ιστορία του νεοεληνικού κράτους"
Στον τριετή εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949 δεν νίκησε ο λεγόμενος Εθνικός Στρατός, νίκησαν οι Αμερικανοί. Στρατιωτικά, οργανωτικά, πολιτικά
Στρατιωτικά, γιατί τους πολέμους δεν τους κερδίζουν οι ήρωες αλλά οι καλά εξοπλισμένοι στρατοί.
Αν τους πολέμους τους κέρδιζαν οι οι ήρωες τον εμφύλιο πόλεμο θα τον είχε κερδίσει ο Δημοκρατικός Στρατός που αποτελούνταν από εθελοντές.
Είναι άλλο να αναλαμβάνεις προσωπικά το ρίσκο του ενδεχόμενου θανάτου σου πηγαίνοντας εθελοντικά σ’ έναν πόλεμο, κι άλλο να σε πετούν στη μάχη θέλεις δεν θέλεις σαν επίστρατο.
Αν και ο Εθνικός Στρατός στηριζόταν σε εθελοντές, είναι ζήτημα αν θα κατάφερνε να μαζέψει κανένα τάγμα. Ούτε οι δοσίλογοι δεν θα πήγαιναν να πολεμήσουν εθελοντικά. Πόσω μάλλον οι γόνοι των πλουσίων οικογενειών για τις οποίες και γινόταν κατ’ ουσίαν και κατά βάσιν τούτος ο πόλεμος για τη διατήρηση του κοινωνικού στάτους που διαταράχτηκε στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου με το ΕΑΜ.
Αν δεν υπήρχε ΕΑΜ για να δημιουργηθεί στο λαό η ελπίδα ενός καλύτερου και δικαιότερου μεταπολεμικού κόσμου, η εξόριστη κυβέρνηση της Μέσης Ανατολής υπό τον Γ. Παπανδρέου θα ερχόταν φορτωμένη σε εγγλέζικα πλοία και θα «αναλάμβανε καθήκοντα», δηλαδή το καθήκον να υπηρετεί τους ξένους, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Από στρατιωτικής απόψεως, τον ελληνικό εμφύλιο τον κερδίζουν οι Αμερικάνοι, γιατί αυτοί εξοπλίζουν τον Εθνικό στρατό. Αλλωστε έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα νέα του όπλα, που θα χρησιμοποιήσουν μετά, στον πόλεμο της Κορέας, που τους ενδιαφέρει περισσότερο.
Στρατιωτικά, γιατί τους πολέμους δεν τους κερδίζουν οι ήρωες αλλά οι καλά εξοπλισμένοι στρατοί.
Αν τους πολέμους τους κέρδιζαν οι οι ήρωες τον εμφύλιο πόλεμο θα τον είχε κερδίσει ο Δημοκρατικός Στρατός που αποτελούνταν από εθελοντές.
Είναι άλλο να αναλαμβάνεις προσωπικά το ρίσκο του ενδεχόμενου θανάτου σου πηγαίνοντας εθελοντικά σ’ έναν πόλεμο, κι άλλο να σε πετούν στη μάχη θέλεις δεν θέλεις σαν επίστρατο.
Αν και ο Εθνικός Στρατός στηριζόταν σε εθελοντές, είναι ζήτημα αν θα κατάφερνε να μαζέψει κανένα τάγμα. Ούτε οι δοσίλογοι δεν θα πήγαιναν να πολεμήσουν εθελοντικά. Πόσω μάλλον οι γόνοι των πλουσίων οικογενειών για τις οποίες και γινόταν κατ’ ουσίαν και κατά βάσιν τούτος ο πόλεμος για τη διατήρηση του κοινωνικού στάτους που διαταράχτηκε στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου με το ΕΑΜ.
Αν δεν υπήρχε ΕΑΜ για να δημιουργηθεί στο λαό η ελπίδα ενός καλύτερου και δικαιότερου μεταπολεμικού κόσμου, η εξόριστη κυβέρνηση της Μέσης Ανατολής υπό τον Γ. Παπανδρέου θα ερχόταν φορτωμένη σε εγγλέζικα πλοία και θα «αναλάμβανε καθήκοντα», δηλαδή το καθήκον να υπηρετεί τους ξένους, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Από στρατιωτικής απόψεως, τον ελληνικό εμφύλιο τον κερδίζουν οι Αμερικάνοι, γιατί αυτοί εξοπλίζουν τον Εθνικό στρατό. Αλλωστε έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα νέα του όπλα, που θα χρησιμοποιήσουν μετά, στον πόλεμο της Κορέας, που τους ενδιαφέρει περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.