ΚΟΛΑΣΗ Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΝΟΤΟΣ!

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ, Η ΕΞΟΔΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ, ΙΣΠΑΝΙΑΣ, ΙΤΑΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!

ΜΕΓΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΙΧΟΣ ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΕΕ!

Τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας, οι αντεργατικές ανατροπές, το πετσόκομμα των μισθών και το βάρβαρο πρόγραμμα λιτότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, έχουν οξύνει σε τρομακτικό βαθμό τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωματων των χωρών αυτών.

Μετά την μαζική συμμετοχή στην γενική απεργία που διοργανώθηκε πριν από μερικές μέρες στηνΙσπανία, θέσεις μάχης παίρνουν τα ιταλικά συνδικάτα, τα οποία ετοιμάζουν διαδηλώσεις και γενική απεργία για να ανακόψουν την προέλαση της πολιτικής άγριας λιτότητας που υλοποιεί ο εκεί τεχνοκράτης πρωθυπουργός Μ. Μόντι. Στην Πορτογαλία, η κατάσταση εμφανίζεται πιο ήρεμη, αλλά αυτό είναι κάτιπαροδικό, σαν την ηρεμία πριν την θύελλα που έρχεται.

Ακόμα και οικονομολόγοι και αναλυτές του αστικού μπλοκ ομολογούν πως η συνολική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι θα έχει σαν συνέπεια οξύτατες αντιδράσεις και μεγάλες αναταραχές.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Γάλλου καθηγητή Οικονομικών Ζ. Π. Φιτουσί στο Reuters ότι τα μέτρα λιτότητας αποτελούν «μια επικίνδυνη προσέγγιση που θα μπορούσε να προκαλέσει κοινωνικές αναταραχές». Από την πλευρά του, ο Αμερικανός οικονομολόγος Ν. Ρουμπινί υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι μπορεί να αποδέχονται παθητικά την επιδείνωση της θέσης τους αλλά αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ, και τότε οι κυβερνήσεις θα πρέπει αναγκαστικά να δείξουν ένα «φως στην άκρη του τούνελ». Το όποιο ''φως'' βέβαια δοθεί από τις κυβερνήσεις αυτές θα είναι πάντα στα πλαίσια του συστήματος και προς όφελός του.

Οι προσπάθειες των ευρωπαϊκών οικονομικών και πολιτικών ελίτ να πείσουν τους λαούς της Ευρώπης ότι η ελληνική οικονομική κρίση αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα της ευρωζώνης, πέφτουν σιγά σιγά στο κενό και γίνεται σταδιακά ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα αποτελεί το πειραματόζωο για την εφαρμογή αντίστοιχων πολιτικών και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης προκειμένου η Ευρώπη να διέλθει της κρίσης της μέσω της ενδοευρωπαϊκής ''εσωτερικής υποτίμησης'', η οποία πλήττει σε πρώτη φάση κυρίως της χώρες και τους εργαζόμενους του ευρωπαϊκού νότου. Δεν θα αργήσει όμως να απλωθεί και προς τον πυρήνα των χωρών της ευρωζώνης.  

Η πορεία χειροτέρευσης της ζωής και της προοπτικής εκατομμυρίων εργαζομένων στην Ευρώπη θαανακοπεί και θα αντιστραφεί μόνο αν ακολουθήσουν τον δρόμο της ανατροπής  και αποφασίσουν την απεμπλοκή των χώρων τους από τα ασφυκτικά δεσμά του Ευρώ και της ΕΕ, διεκδικώντας και εφαρμόζοντας  νέα προοδευτικά προγράμματα για μια Ευρώπη με σοσιαλιστική προοπτική.